Van redactie buitenland
Dichterbij dan wij denken vinden op dit moment martelpraktijken plaats, waarvan wij hoopten dat die in 1945 afgeschaft zouden zijn. Maar het 'moderne' Duitsland behandelt zogenaamde vijanden van de
staat op dezelfde wijze als dat eerder in de geschiedenis gebeurde. Daarom de dringende oproep tot de onmiddellijke opheffing van de isolatiedetentie tegen Ilhan Yelkuvan en voor het voorkomen van zijn dood; vandaag, dertien januari 2000, de 45ste dag van de hongerstaking, begint zijn doodsvasten (1).
De linkse Turk Ilhan Yelkuvan, op 30 november 1999 door het Hof in Hamburgtot levenslang veroordeeld wegens de vermeende moord op Erol K, een aanhanger van de Grijze Wolven, is al 45 dagen in hongerstaking - voor onbepaalde duur - uit protest tegen de nu al een jaar durende isolatiedetentie. Vandaag, 13 januari 2000, wordt zijn hongerstaking omgezet in een vasten tot de dood.
De isolatiedetentie van Ilhan Yelkuvan ziet er volgens zijn advocaat alsvolgt uit: "Hij bevindt zich in een cel die compleet wit geverfd is, inclusief het minimale raam. Zijn cel wordt regelmatig doorzocht en persoonlijke bezittingen worden in beslag genomen en/of vernield. Terwijl andere gevangenen hun maaltijden van verschillende personeelsleden krijgen, ziet Yelkuvan steeds hetzelfde gezicht. Sportactiviteiten zijn verboden. Hij mag alleen naar de binnenplaats wanneer er niemand anders aanwezig is, en alleen van 4 tot 5 uur 's morgens (!!!) Politieke tijdschriften en kranten worden niet overhandigd. Het bezoekrecht is drastisch beperkt."
De bezwaren die zijn advocaat indiende bij het Hof werden afgewezen op grond van de redenatie dat zonder isolatie de mogelijkheid zou bestaan dat Yelkuvan in contact zou kunnen treden met andere gevangenen en deze zou kunnen winnen voor de DHKP-C, een linkse organisatie. Bovendien had hij tijdens zijn laatste woord bij het bekendmaken van het vonnis geen berouw getoond en de doelen van de DHKP-C gesteund. Daarom wordt elk contact met de buitenwereld, voor zover mogelijk, afgesneden.
De meningen en opvatting die Yelkuvan ook in de gevangenis huldigt worden
gebruikt als reden voor zijn beperkingen. Allerlei principes van de rechtsstaat, zoals de vrijheid van meningsuiting en de aard van de rechtsstaat zelf, worden daarmee in deze zaak ter discussie gesteld.
Daarom hebben gevangenen in verschillende gevangenissen in Duitsland,
België, Frankrijk en Turkije zich bij de hongerstaking aangesloten en
eisen zij de onmiddellijke opheffing van de isolatiedetentie tegen Ilhan
Yelkuvan.
Vier verdere personen in Duitsland hebben donderdag, 13 januari 2000, de
overgang van hun hongerstaking tot doodsvasten aangekondigd. Het zijn:
- Ali Ekti, sinds 5 december 1999 in hongerstaking in de gevangenis van Fuhlsbüttel, werd inmiddels in zijn cel opgesloten en mag daar niet meer uit, onder geen enkele omstandigheid. Zijn gezondheidssituatie ging zienderogen achteruit. Daarop moest hij naar de gevangenisarts worden gebracht. Op weg daarheen slaagde hij erin door te roepen anderen te informeren over zijn situatie.
- Ihsan Ersoy, sinds 27 december in hongerstaking in de gevangenis van Berlijn-Moabit.
- Erdogan Cakir, sinds 7 december 1999 in hongerstaking in de gevangenis van Aken. Bevindt zich in kritieke toestand. Erdogan krijgt als sinds langer dan een week geen suiker meer van de gevangenisleiding. Zonder suiker dreigt ingrijpende schade voor zijn gezondheid en de dood kan elk moment intreden.
- Nihat Durmus, sinds 19 december 1999 in hongerstaking in de gevangenis van Hamburg.
Sinds 11 januari 2000 doen meer dan 1300 politieke gevangenen in verschillende gevangenissen in Turkije mee aan een waarschuwingshongerstaking van drie dagen. Voor het geval er geen oplossing voor het probleem komt, kondigden zij een hongerstaking voor onbepaalde tijd aan onder het motto: "Een voor allen, allen voor een". De gevangenen verklaarden dat het legitiem is om in opstand te komen tegen onderdrukking, uitbuiting, tegen de wapenleveranties en de economische steun van de Duitse regering aan Turkije. Ze beschuldigen de Duitse regering ervan middels de isolatiefolter tegen hun kameraad de erfenis van het nationaal-socialisme voort te zetten en eisen de onmiddellijke opheffing van de foltering tegen hun kameraad.
Ook wij protesteren tegen de isolatiedetentie tegen Ilhan Yelkuvan. We
roepen iedereen, voor wie menselijkheid waarde heeft, op om deze maatregelen ter discussie te stellen en zich te verzetten tegen deze onmenselijke, en in de waarste zin van het woord, dodelijke isolatiedetentie tegen Ilhan Yerkuvan.
Wij verzoeken ieder om deze oproep verder te verspreiden en protestfaxen te sturen naar het Hof (OLG) in Hamburg, de minister van Binnenlandse Zaken en de minister van Justitie van de Duitse regering.
Protestfaxen naar:
Het Hof in Hamburg: 3. Strafsenat des OLG Hamburg
z.Hd. vorsitzenden Richter Albrecht Mentz
Sievekingplatz 2, 20355 Hamburg
De Bondskanselier: Bundeskanzleramt:
Schlossplatz 1, 10178 Berlin
Tel: 030/4000-0
Fax: 030/4000-1818, 1819 of
Tel: 01888/400-0
Fax: 01888/400-2357
Justitie: Bundesministerium für Justiz
z.Hd. Prof. Dr. Herta Däubler-Gmelin
Jerusalemer Str. 24-28, 10117 Berlin
Tel: 030/2025-70
Fax: 030/2025-9525 of
Tel: 01888/582-0
Fax: 01888/582-4525
Binnenlandse Zaken:
Bundesministerium des Inneren
z.Hd. Otto Schily
Alt-Moabit 101 D, 10559 Berlin
Tel: 01888/681-0
Fax: 01888/681-2926
(1) Het begrip doodsvasten heeft ermee te maken dat een lichaam bij een hongerstaking gemiddeld 45 dagen kan overleven met het nuttigen van water en suiker. De 45ste dag is de kritische grens waarna op elk moment de dood kan intreden.
Bron: Persagentschap Ozgurluk en Vereniging voor de rechten van onderdrukte volkeren (RUV), Apostelnstr. 6, 50667 Keulen, BRD;
Tel.: +49 (221)257 61 19;
+49 (221)257 66 38
Fax: +49 (221)257 66 39
E-mail: info@ruv-ev.de