Door F.N. (*)
De CDU verdrinkt in het moeras van de affaires rond zwart geld - Wat volgt?
Het grootste politieke schandaal in de geschiedenis van de bondsrepubliek Duitsland. Er gaat amper nog een
dag voorbij, waarop geen nieuwe feiten geopenbaard worden over het tot nu toe grootste politieke schandaal in de historie van Duitsland sinds 1945, en de geschiedschrijver heeft de grootste moeite al deze gebeurtenissen te blijven volgen. De CDU werd tijdens de regeerperiode van Kohl door maffia-structuren dermate uit elkaar gerukt, dat ze met criminele energie schendingen pleegde van de grondwet en andere wetten.
Kanther, een messcherpe minister van Binnenlandse Zaken, werd een crimineel witwasser van geld. De zogenaamde 'kanselier van de eenheid' bleek een leugenaar en wetsovertreder te zijn. En de bondsrepubliek Duitsland een eldorado voor politieke bedriegers.
Wat er in Hessen gebeurde en maar ten dele tot nu aan het licht kwam, laat zich lezen als het scenario van een Siciliaanse maffiafilm. Van de restanten van de zogenaamde "vereniging van staatsburgers" - de CDU-witwasserij van geld uit de affaire Flick - wordt acht miljoen DM naar Zwitserland en Liechtenstein overgebracht, in opdracht van de weledele heer Kanther, toen voorzitter van de CDU in Hessen, en diens penningmeester Casimir Wittgenstein, prins. Er is geen enkel boekhoudkundig verslag van deze zwarte rekeningen. Zoals Kanther al zei, ze hebben de komende nieuwe wet op de partijen willen omzeilen!!
Duitse crimi
Op wonderbare wijze groeide deze acht miljoen aan tot 32 miljoen! Daarvan liet de CDU weer 13 miljoen via transfer terugkomen naar Hessen, om verkiezingscampagnes te financieren. Net als de verkiezingsstrijd om de deelstaatregering in 1999, die Koch, met zijn racistische, van vreemdelingenhaat bolstaande, handtekeningenactie, net aan heeft gewonnen.
Zouden nu in Hessen het aftreden van Koch en herverkiezingen geëist worden, dan is dat naar de wens van velen, die het verkiezingsbedrog van 1999 zouden willen corrigeren.
Dat Kanther zijn functie in de bondsdag neerlegde is één. Dat hij voor de rechter zou moeten komen, zoals ook zijn frauduleuze prins Wittgenstein, dat is punt twee; een veel belangrijker punt. Vooral omdat de prins met zijn leugens over de herkomst van de miljoenen uit Zwitserland en ook uit Liechtenstein uit de zogenaamde nalatenschappen van joodse burgers zich ook nog schuldig heeft gemaakt aan antisemitisme.
Het begon allemaal, toen Schreiber, lid van de CSU, wapenhandelaar en buitenland-agent van het Canadese Thyssen-concern, in Zürich, op een parkeerplaats, één miljoen cash in een koffer overhandigde aan Kiep, de penningmeester van de CDU. Daarna begon het onderzoek, niet door de CDU, maar door journalisten. Hier volgt een voorlopig overzicht van de gelden in de zwarte kassa's van de CDU.
Smeergelden
De CDU-deelstaat-afdeling Schleeswijk-Holstein kreeg van Kohl 165.000 DM. De CDU Mecklenburg-Vorpommern kreeg 100.000 DM. Hamburg kreeg 23.000 DM. De thuishaven van Kohl, Ludwigshafen, kreeg 100.000 DM. De CDU-kas van geheel Rheinland-Pfalz kreeg 390.000 DM. Als we het Kiep-koffertje erbij rekenen, komen we op één miljoen. Dan heeft Kohl nog toegegeven, dat hij ca. 2,5 miljoen aan anonieme giften heeft ontvangen; hij gaf de gevers zijn 'erewoord' hun namen niet te noemen. Ja en dan hebben we nog de 32 miljoen van de CDU-Hessen. En tenslotte moeten we ook de 90 miljoen van de Franse olie-multinational Elf-Aquitaine er nog bij optellen, die volgens verklaringen uit Parijs als smeergeld toentertijd naar Bonn zijn gegaan. De documenten over de Leuna-deal en het binnenhalen van de Minol-keten, van de tankstations, - Kohl gaf hiervoor 1,5 miljard DM uit belastinggelden aan het Elf-concern - werden in de kanselarij van Kohl vernietigd.
Als we al deze bedragen aan zwart geld bij elkaar optellen, komen we op 123.418.000 DM!
Wiens brood men eet...
Als de wet op de partijen daadwerkelijk zou worden toegepast, dan zou de CDU 493 miljoen en 672.000 DM aan de staat terug moeten betalen. En dan hebben we de andere CDU-deelstaat-afdelingen nog niet in ogenschouw genomen. In Baden-Württemberg en Nordrhein-Westfalen begint het onderzoek naar zwart geld op rekeningen van de CDU net. En het zeer zwarte Beieren moet nog helemaal starten met enig onderzoek.
Over Schreiber uit Canada wordt veel geschreven. Over het bestuur van Thyssen horen we heel wat minder. Juist dit bestuur schreef acht miljoen over aan Schreiber, voor "landschapsonderhoud" in Canada, waar Thyssen een werkplaats voor de bouw van pantsers wil openen. Het Thyssen-bestuur schreef achteneenhalf miljoen over aan mevrouw Hürland-Büning, ooit staatssecretaris in het ministerie van Defensie en een Kohl-vertrouwelinge.
Deze 'dame' moest in 1992 de bouw van een pijplijn naar het Leuna-gebied verhinderen, om de daar geplande raffinaderij te vrijwaren van een lastige concurrent. Elf-Aquitaine en Thyssen betaalden haar ieder een honorarium als adviseur hiervoor van 500.000 DM. Hoe diep deze 'eerbiedwaardige' politica van de CDU in de pantser-deal van Thyssen met Saoedi-Arabië is verstrikt, zou nog uitgezocht moeten worden. Totaal kreeg Thyssen ruim 220 miljoen DM aan smeergeld van de Arabieren voor de levering van de pantsers. Daarvan ging 8,9 miljoen naar de vriend en compagnon van de voorzitter van de FDP in Nordrhein-Westfalen, de heer Möllemann, die onder Genscher belast was met 'landschapsonderhoud' in het Nabije Oosten en de Golf.
Bij elkaar heeft in genoemde 'transacties' alleen al het Thyssen-concern 236,5 miljoen smeergeld betaald aan politici. Omdat wij echter in Duitsland met nog andere 'grootheden' te maken hebben, zoals de Deutsche Bank of Daimler-Chrysler en vele andere concerns met miljardenwinsten, kunnen we gemakkelijk berekenen, in wiens dienst veel politici van CDU-CSU waren en zijn en tegen welke prijs zij handelden.
Kohl kanselier van de afbraak
De bepaald vroom-godsdienstige buiging, die zelfs diep in het moeras verzonken grootheden van de CDU, zoals Schäuble, maken voor de zogenaamd "grote verdiensten van Kohl voor het land", is naast de onthullingen inzake smeergelden en de daaruit voortkomende bedriegerijen, de andere hele grote politieke leugen. Kohl schrompelt ineen tot een handelsvertegenwoordiger in de belangen van het heel grote geld. Zijn zogenaamde verdiensten voor de eenheid bestaan uit het platslaan van een hele regio, waarvan de mensen tot op vandaag sociaal en politiek werden en worden opgelicht.
De regeerperiode van Kohl is verbonden met een racistische politiek inzake buitenlanders, die uitgevoerd werd door zijn waakhond Kanther. De sociale politiek van Kohl werd uitgevoerd door Blüm, die de uitkeringsgerechtigden de kaas van het brood at. Het was de 'verdienste' van Kohl, dat hij politiek de verantwoording had voor de grootste massale werkloosheid in de Duitse geschiedenis, sinds de republiek van Weimar. En het even verwerpelijke: Kohl zette de partij boven land en staat. Hij wist feitelijk de interne partij-democratie af te schaffen en bouwde een economie op voor de gunstelingen in de stijl van het oude feodalisme.
Monument Kohl schroothoop
Het 'monument' Kohl werd tot schroothoop. Maar wat zal er volgen? Nog steeds weigert de CDU een grote schoonmaak. En dat zal zo blijven. Ook de sociaal-democraten echter hebben zo hun problemen met de rechtschapenheid van hun politici tegenover de kiezers. Nadere informatie hierover is te krijgen in Niedersachsen, Nordrhein-Westfalen en elders. Er is genoeg reden om de eigen stoep schoon te vegen.
Is de tijd aangebroken, dat de jeugd, zoals in 1968, naar waarden en normen begint te vragen en zich niet meer laat zoet houden met frases? Zal er een opleving komen van de APO, de buitenparlementaire oppositie? Zal er een sterker links zijn en een meer politiek bewuste vakbond? Vragen, die open liggen, maar antwoord behoeven.
(*) Bron: Unsere Zeit, 2000 nummer 3, voorpagina, vert. Toos Plug
Duitsland: CDU-geld komt mogelijk van geheime dienst
De omstreden miljoenen waarvan de Duitse CDU zegt de herkomst niet te kunnen achterhalen, zijn mogelijk afkomstig uit een geheim fonds dat onder SPD-kanselier Schmidt door de buitenlandse inlichtingendienst BND werd opgezet om Spaanse en Portugese partijen te helpen de gevolgen van de afschaffing van de dictatuur te overwinnen. Bronnen bij veiligheidsdiensten bevestigden een bericht in de Süddeutsche Zeitung, dat Duitse politieke partijen in de jaren '70 geld uit het door de BND beheerde fonds ontvingen om zusterbewegingen op het Iberisch schiereiland na de val van de dictaturen in 1974 (Portugal) en 1975 (Spanje) te steunen.
Een regeringswoordvoerster deelde mee dat van 1975 tot 1982 "op wens van alle in de Bondsdag vertegenwoordigde partijen" fondsen voor de democratische opbouw van Spanje en Portugal beschikbaar waren geste1d. De regering heeft echter geen informatie over wat er met het geld is gebeurd, zei de woordvoerster. De voormalige minister van Buitenlandse Zaken Kinkel, die in 1979 directeur van de BND werd en toen op het staartje van de operatie stuitte, wilde volgens zijn partij (FDP) geen commentaar geven. Volgens de Süddeutsche Zeitung werden uit het geheime budget van de BND jaarlijks grote bedragen aan de partijen overgemaakt. Tussen 1974 en 1982 zou tussen de 30 en de 40 miljoen mark uitbetaald zijn. Er wordt nu gespeculeerd dat een deel van het geld tegen de afspraak in naar de Duitse partijen is teruggevloeid. (Apeld.C., 2-2-2000)