De paus vraagt vergiffenis

Door E. Kutten (*)

Johannes Paulus II liet voor de vasten van het jubeljaar 2000 het document "De kerk en de schuld van het verleden" verschijnen, waarin de katholieke kerk om vergiffenis wil vragen voor alle misdaden, die in de naam van God, op haar instigatie of door haar lijdzaam toezien werden gepleegd.

Een zeer wijs en propagandistisch handelen, een schoolvoorbeeld van klerikaal, katholiek cynisme; de kerk immers zal toch in het jubeljaar, het jaar van de aflaten en de vergeving, zichzelf de absolutie wel willen geven. Over verbetering wordt niet gesproken; de bestaande structuren van "zonde" blijven bestaan. De katholieke kerkvorsten zijn net zo weinig geïnteresseerd in theologische zelfkritiek als in revolutionair optreden. Johannes Paulus II heeft in dit kader de "bevrijdingstheologen" duidelijk afgewezen.

Het vandaag geldende kerkelijk recht blijft de vrouwen binnen en buiten de kerk afwijzen en ontneemt ze alle moed. Dogma's, die hun zin blijven ontlenen aan het feit, dat ze naast hun politieke betekenis zelfstandig denken op autoritaire wijze onderdrukken, verbieden elke vorm van democratisering. Er is voor gezorgd, dat het "machtsinstrument kerk" niet in gevaar komt.

De enige logische gevolgtrekking van een eerlijk gemeende schuldbekentenis zou de ontklerikalisering van de kerk zijn geweest.

Maar de katholieke kerk stelt zichzelf niet ter discussie. De ontklerikalisering zal niet geschieden, de katholieke kerk zal doorgaan, onder welk mom dan ook, de zijde van de heersenden te kiezen: Dat is wat de katholieke God wil!

Uit: Unsere Zeit, 10 maart 2000, nummer 10, voorpagina, vert. Toos Plug.