Wie is de echte terrorist?

Door Anna Ioannatou
De moord op de militaire attaché van de Britse ambassade te Athene op 8 juni jl., 'bevestigde' op dramatische wijze wat het Nationaal Comité voor Terrorisme van de VS bevestigd wilde hebben: dat Griekenland niet voldoende meewerkt aan de bestrijding van het terrorisme. Dit was tenminste de conclusie van het begin juni verschenen rapport van het Amerikaanse Congres.

De voorzitter van het comité wees er in de persconferentie, waarin dit rapport gepresenteerd werd, op dat: "Griekenland de zwakste schakel is in de strijd tegen het terrorisme in Europa." Hij verklaarde tevens dat Griekenland de laatste 25 jaar niet volledig samenwerkte met de VS op dit gebied en dat daarom sancties overwogen moeten worden. Een journalist wees erop, dat de inhoud van het rapport geen overtuigende gegevens bevatte voor Griekenland's terroristische activiteiten (zelfs het inslaan van ruiten werd in het "terreur-rapport" genoemd als "bewijs") en de voorzitter van het comité antwoordde o.a.: "Griekenland heeft een terrorist geholpen (Öcelan), die bij de Griekse ambassadeur in Kenia logeerde."

Griekenland wordt in het rapport als kinderlijk passief beschreven en "ondanks de protesten van de VS, staan de Griekse autoriteiten toe, dat in Athene kantoren bestaan van de Turkse organisatie Revolutionaire Volkspartij voor de Bevrijding (DHKP-C), die op de lijst staat van terroristische organisaties van het State Department."

In het rapport wordt voorgesteld Griekenland met Pakistan op de lijst te zetten van landen, die niet volledig samenwerken met de anti-terrorisme-diensten van de VS. Na de aanslag op de Britse diplomaat werd de volgende mededeling gepubliceerd door het Persbureau van de communistische partij van het land: "De KKE veroordeelt de moordaanslag op de Britse militaire attaché. Deze aanslag vond plaats een paar dagen na de bekendmaking van het rapport van het Congres van de VS -en dit was niet het enige rapport- waarin onderstreept werd dat Griekenland maatregelen moet nemen "tegen terrorisme".

Het doel is duidelijk, de VS oefenen rechtstreeks druk uit op de Griekse regering, zodat deze openlijker en officiëler het nieuwe recept aanvaardt, om de acties van de bevolking tegen de politiek van de VS en andere imperialistische machten in de regio te onderdrukken. Dit recept draagt tevens een preventief karakter.

De morele en natuurlijke aanstichters moeten niet bij het volk gezocht worden. Het zijn diegenen, die dit incident gebruiken voor reactionaire, tegen het volk gerichte maatregelen.

De sociale en politieke krachten van het land mogen niet toestaan, dat deze moord gebruikt wordt als voorwendsel van "nieuwe maatregelen tegen het terrorisme" en dat nog wel met de Olympische Spelen (*) als alibi."

(*) hierover in het volgende nummer van Manifest meer.