Aanval op WAO in volle hevigheid heropend

Door Jan Cleton
Het gebeurt weer op zijn Poldermodels. Uiteraard wordt er niet openlijk verteld wat de oorzaak en wat de gevolgen zijn. Allerhande slinkse argumenten worden er verzonnen: van VUT-ters die zich overbodig voelen tot WAO-ers bij wie het slechts tussen de oren zit. Gegevens zoals dat het aantal ernstige ongelukken sinds 1996 bij Nederlandse bedrijven met 40 procent gestegen is, worden in de discussie niet meegenomen. Gegevens over de toename van stress al helemaal niet, want dat past zeker niet in de kraam van de werkgevers.

Het zijn namelijk de werkgevers die druk uitoefenen en kermen dat men niet wil werken, met name verwoord door de VVD. De andere parlementariërs, die aan het pluche hechten, denken wel mee. Anders valt het toch niet te verklaren? Dat er door het neoliberale beleid steeds meer uitvallers zijn, ook onder startende ondernemers, daarvoor worden andere argumenten gezocht. En de kosten daarvan, zo'n 7 miljard per jaar aan niet inbare schulden, worden geaccepteerd als bedrijfsrisico. Nee, het zijn zoals gewoonlijk de arbeiders die om welke reden dan ook noodgedwongen leven van een uitkering, betaalt met hun eigen premiegeld, waar de baasjes zich het drukst over maken. Want zij blijven het, ondanks alles wat er bij CAO-onderhandelingen door de werknemers voor ingeleverd is, zien als een vermindering van hun inkomsten!

Sociale vangnet verdwijnt

Twintig à vijfentwintig jaar geleden maakten zij dankbaar gebruik van de werknemerspremies om overtollig personeel in de WAO te dumpen. In de tussenliggende jaren hebben zij er alles aan gedaan om diezelfde WAO-ers te criminaliseren en nu er in de WAO nog slechts urgente gevallen aanwezig zijn, aangevuld met de slachtoffers van hun neo-liberale handelwijze, nu zij zogenaamd een tekort aan arbeidskrachten hebben, is volgens hen het moment aangebroken om dit sociale vangnet voor uitvallers - betaald door de solidariteit van die uitvallers en hun collega's die het geluk hebben nog te kunnen werken - definitief de nek om te draaien.

Privatisering van deze vorm van sociale zekerheid is de zekerste manier om dat doel te bereiken. Zij, of andere profiteurs, kunnen er dan ook nog aan verdienen. Maar met dat soort daadwerkelijke profiteurs hebben zij geen moeite. Over solidariteit gesproken!

Je hebt solidariteit en solidariteit

Klassenstrijd bestaat niet meer, zeggen de profiteurs. Klassensolidariteit is uit den boze. Kartelvorming moet eigenlijk niet kunnen. Stakingen ook niet. Beide zijn slecht voor de economie. En een florerende economie is toch in het belang van iedereen? Dus wees solidair met de poldereconomie. Het gaat toch goed met Nederland? Ja, het Nederlandse gezin heeft gemiddeld een schuld van 185.000 gulden. Ze zijn er met allerlei trucjes ingestonken, van hypotheken tot postorderkredieten. Dat de verzorgingsstaat bijna volledig afgebroken is, dat uit driekwart van de CAO's de VUT al verdwenen is (waar zijn die premiegelden trouwens gebleven?), dat de WAO-premies en wat daar uit is opgebouwd in tientallen jaren bijna voor niets geschonken worden aan privé-instellingen, etc. daar moeten, als het even kan, geen vragen over gesteld worden. Zeker in het parlement niet. De werkgevers pakken nu terug waar de arbeiders tientallen jaren voor ingeleverd hebben. Het is het oude verhaal, met dat verschil dat ze geleerd hebben hoe het terug te pakken onder gunstige conjuncturele omstandigheden. Dubbele winst dus, en dat blijkt wel uit de winstcijfers. Werknemers, wordt wakker! Want als de conjuctuur zich wijzigt, dan hebben jullie de schulden en zij geld zat. Blijf knokken voor het behoud van wat eerder door harde strijd werd veroverd. Afwachten wordt genadeloos afgestraft.