Amsterdammers solidair met conducteursDoor Eva StrauszDinsdag 6 juni. Om half acht in de morgen zit de kantine van de Amsterdamse tramremise Lekstraat stampvol met tramconducteurs, trambestuurders en vakbondsmensen. Het trampersoneel van het GVB staakt. Volledig solidair, geen tram rijdt tussen 5 en half negen."Het is een grof schandaal", vertelt een tramconductrice, "ik zorg voor de veiligheid in de tram, moet daarvoor mijn kinderen naar de kinderopvang brengen. Kost me ook nog een hoop geld en wordt nog uitgescholden voor slechte moeder ook. Ik ontvang een fooi als salaris en de in 1998 beloofde CAO blijft uit!" Om half negen rijden de trams weer. De onderhandelingen lopen weer niet naar behoren. De gemeente Amsterdam en Den Haag ruzi_n over de hoofden van de tramconducteurs heen. Een nieuwe staking wordt gepland. De gemeente spant hier een kortgeding tegen aan. Er gebeurt iets opzienbarends! Tijdens het kortgeding wordt er een akkoord gesloten. Onder dreiging van een nieuwe staking lukt het om voor twee jaar een CAO voor de tramconducteurs voor elkaar te krijgen. Zij krijgen voor twee jaar een normale baan met een bijbehorende CAO. Wat een winst! Over twee jaar echter zullen de onderhandelingen opnieuw moeten worden gevoerd. De tramconducteurs en hun collega's blijven echter waakzaam en zullen daarbij worden ondersteund door het "Comité van verontruste passagiers". |