Proces Clabecq gaat gewoon door

Verontwaardigden bezetten ABVV-gebouw

Door Jan Cleton

Woensdag 22 november moest het Hof van Beroep in Brussel beslissen of het gewraakte proces tegen de dertien van Clabecq herbegonnen zou worden of afgeblazen. Het huidige schoolvoorbeeld van klassenstrijd in België, en de manier waarop het kapitaal zich met indirecte steun van de reformistische vakbonden verzet tegen arbeidersstrijd, wordt nu door het ABVV (de Belgische FNV, nvdr) opgeblazen alsof het hier om een strijd van arbeiders tegen arbeiders zou gaan. En niet verwonderlijk uit die hoek, de PvdA-België zou de arbeiders tegen de vakbond opzetten.

Hieronder een collage uit de artikelen van Solidair, het weekblad van de PvdA-België.

Is het proces tegen die van Clabecq nog niet erg genoeg?

Ontdaan zoals we het niet van hem gewoon zijn, zegt Roberto D'Orazio die woensdag 22 november op de trappen van het Justitiepaleis in Brussel, dat het proces-Clabecq helemaal opnieuw begint. Dat heeft het Hof van Beroep beslist. Wat nu? "Naar Nollet", klinkt het. De ABVV-voorzitter kan en moet het proces stoppen. En de vakbond moet de kosten, al meer dan twee miljoen Belgische frank, dragen. Zo'n tweehonderd mensen stappen naar het hoofdkantoor van het ABVV. Ze willen er blijven tot de ABVV-voorzitter hen ontvangt. Na een paar uur roept Michel Nollet de politie om het gebouw leeg te halen. Tot verontwaardiging van de overgrote meerderheid van vakbondsleden overal in het land. Om die onverdedigbare daad te rechtvaardigen, blaast de ABVV-leiding via de pers de spontane en vreedzame bezetting op tot een "goed voorbereide, met militaire discipline doorgevoerde gijzelingsactie".

Wat bezielt Michel Nollet?

Roberto D'Orazio zegt nog: "Michel Nollet is een kameraad die zich vergist, hij moet het geweer van schouder veranderen" en dringt er verder op aan dat niemand ook maar enige schade zou toebrengen, dat zou de vakbondsleiding achteraf toch maar tegen de vakbondsvertegenwoordigers gebruiken. De leugens die de volgende dagen in de pers te lezen zijn, slaan nergens op en moeten alleen het nooit eerder vertoonde gedrag rechtvaardigen van een vakbondsvoorzitter die zijn eigen activisten uit 'hun' vakbondskantoor zet.

Het ABVV zegt: "De bezetting was op voorhand goed voorbereid door de PVDA". De feiten spreken dit tegen. Wanneer de betogers te horen krijgen dat Michel Nollet niet aanwezig is, praten Roberto en een paar vakbondsvertegenwoordigers kort met twee vrijgestelden van het ABVV op de eerste verdieping. Op dat moment is iedereen nog beneden. Iemand van het gebouw, een man in het zwart die heel de namiddag in de buurt zal blijven, nodigt iedereen uit om plaats te nemen in de prachtige vergaderzaal, op de zesde verdieping.

Iedereen gaat zitten en Roberto legt uit hoe de situatie zit. Hij legt de nadruk op de smalende houding van een aantal vrijgestelden. Van Daele had hem gezegd: "Een hond bijt eerst zijn meester en op de manier waarop sommigen de actie bestempelen als vakbondvijandig." Dan verlaat hij de zaal.

Silvio Mara organiseert dan een meeting. Men vraagt om te stemmen over een bezetting. Silvio stopt de discussie: "Zo ging dat niet bij ons, eerst moet iedereen zijn mening kunnen geven." Hij beschrijft de voor- en nadelen van een bezetting en geeft dan het woord aan de zaal. Niemand is tegen maar er zijn wel wat praktische zaken te regelen. Sommigen moeten naar huis, anderen moeten even weg maar kunnen nadien terugkomen. Dan volgt er een stemming en eensgezind wordt beslist te blijven en de bezetting vol te houden tot de finale voor de volgende eisen: het ABVV moet de proceskosten op zich nemen; de vakbondsvertegenwoordigers moeten weer in de vakbond en in hun functie hersteld worden; er moet een nationale mobilisatie komen tegen het proces, dat op 8 januari opnieuw begint.

De ontruiming, de hetze en de reacties

Volgens De Nieuwe Werker lieten de vakbondsleden die het ABVV-gebouw op 22 november bezetten, zich meesleuren in een "bezetting die leek op een militair commando", voorbereid en georganiseerd door de PvdA. Het bezoek aan ABVV-nationaal was de wens van de 500 vakbondsleden, andere werknemers en sympathisanten die naar het Justitiepaleis waren gekomen. Ze hadden net een bijzonder agressief vonnis te slikken gekregen: het proces begint opnieuw van voren af aan, voor de derde keer in twee jaar.

Niemand begrijpt waarom de leiders van de strijd bij de Forges de Clabecq (D'Orazio en Marra) alléén de politieke en financiële lasten van dit proces moeten dragen terwijl ABVV-nationaal blijft zeggen dat dit "schertsproces moet stoppen". Ze wilden dat de leiding eindelijk tot daden overgaat, de kosten op zich neemt en dat voorzitter Michel Nollet druk uitoefent op de metaalcentrale (CMB) om de uitgesloten vakbondsvertegenwoordigers weer op te nemen. De ABVV-leiding vergist zich in de strijd. In plaats van haar bladzijden te wijden aan de mobilisatie tegen het grootste vakbondvijandige proces van na de oorlog, vindt ze een complot uit waarmee de PVDA het ABVV zou willen destabiliseren.

Waarom schetst De Nieuwe Werker zo'n angstwekkend beeld van het bezoek aan de Hoogstraat? Waarom de waarheid geweld aandoen tenzij om iets te verdedigen wat niet te verdedigen valt: "Betogers die de lokalen van het ABVV in de Hoogstraat hadden bezet en die geboeid naarbuiten werden geleid, die beelden deden pijn", moet de auteur van een motie van ABVV-nationaal toegeven.

Dit politie-optreden wekte enorm veel protest bij de basis van de vakbondsleden. Dit is immers een droomvoorwendsel voor elke werkgever die een bezetting wil breken. De tekst klaagt niet alleen het 'economisch terrorisme' van de bazen aan maar ook het 'asociaal terrorisme' van de delegatie van Clabecq. Een niet mis te verstane boodschap voor elke vakbondsactivist die in een harde strijd zit: die dezelfde behandeling riskeert door zijn vakbond als die van Clabecq.

Luidt het officiële standpunt van het ABVV niet dat rechtbanken zich niet moeten bemoeien met sociale conflicten? Waarom dan deze verdediging gelijkstellen met een "politiek die martelaren maakt?"

Die martelarenpraat komt van curator Zenner die zei dat de vakbondsvertegenwoordigers van Clabecq "niet de fabriek wilden redden maar de revolutie wilden maken".

D'Orazio werd ervan beschuldigd dat hij een politieke carrière beoogde. Maar vandaag is het Zenner die carrière maakt, dank zij een paar druppels bloed op zijn gezicht terwijl D'Orazio werkloos is, uit de vakbond is gezet en voor het gerecht wordt gedaagd.

Daags na het vonnis van het Hof van Beroep tegen de 13 van Clabecq en de daaropvolgende bezetting van het ABVV-gebouw, startte het congres van de Algemene Centrale, de grootste arbeiderscentrale binnen het ABVV. "Dat de ABVV-voorzitter politie inzet tegen de eigen leden, dat is werkelijk het einde," was de teneur in de wandelgangen.

Meer informatie is te vinden op de internet-site www.pvda.be

Foto: vakbondsactivisten worden door de politie uit hun vakbondsgebouw geplukt... (Foto Solidair)

Foto: Bij de Forges, zo legt Silvio Marra (foto) steeds weer uit, werd elke belangrijke beslissing besproken met het fabriekscomité waar alle activisten lid van konden zijn, en dan voorgelegd op een personeelsvergadering. Dat veel vakbondsleden zich tot Nollet wendden, die 22ste november, was in de hoop dat hun nationale voorzitter meer begrip zou opbrengen dan die van de metaalcentrale. (Foto Solidair, Antonio Gomez Garcia)

Foto: De spontane bezetting van het ABVV-gebouw verliep in alle kalmte. (Foto Solidair, Antonio Gomez Garcia)

Foto: ABVV-vertegenwoordigers discussiëren met D'Orazio en Mara tijdens de bezetting van het ABVV-gebouw. De Algemene Centrale - de grootste arbeiderscentrale van het ABVV - eist de stopzetting van het proces en een debat over de heropname van de Clabecq-vertegenwoordigers in het ABVV. (Foto Solidair, Antonio Gomez Garcia)