'Wetshandhavers'Door Rinze VisserPlotselinge gebeurtenissen, in de openbaarheid ingenomen standpunten, de mate waarin de pers deze tot hypes maakt, als gedurfd bedoelde uitspraken van volksvertegenwoordigers - óók in gemeenteraden - brengen je steeds meer tot het besef dat er sluipenderwijs zaken veranderen, standpunten en normen verschuiven en aan taboes geknaagd wordt.Zo was de aanval op 'frauderende' uitkeringstrekkers in november, waarbij percentages zomaar uit de mouw geschud werden, niet bedoeld om onrechtvaardigheden te bestrijden, niet om geld te besparen ten gunste van de niet frauderenden en zeker niet om de wetten te handhaven, maar eerder om de wetten niet te handhaven. Praat men over misbruik van de WAO, dan wil men niet van het misbruik af, maar van het gebruik! En vul voor WAO maar andere wetten in. Onze wetshandhavers zijn, als het om voor de arbeidersklasse belangrijke wetten gaat, helemaal geen wetshandhavers! Integendeel, zij willen nu juist van deze wetten af! En, laat niemand nu denken dat dergelijke 'wetshandhavers' alleen in Den Haag en achter directiebureaus zetelen. Ook in de lagere regionen komt het voor en met name waar het om beleidsuitvoerende politieke bevoegdheden gaat. In een discussie bij ons in de gemeenteraad over een kwestie de WVG (Wet Voorzieningen Gehandicapten) betreffende, zei een gemeenteraadslid van een politieke partij die nogal wat onze-lieve-heer en naastenliefde in haar programma heeft, dat er wel sprake van kan zijn dat mensen met een WVG-vervoersbijdrage dat geld gebruiken voor een nieuw behangetje. Zou dit raadslid dit enkele jaren geleden hebben durven zeggen en dan ook nog in een gemeenteraad waarin twee communisten vertegenwoordigd zijn? Jazeker, een zeer scherpe neus voor de eventueel kleine onrechtvaardigheden, maar stekeblind voor de Grote Onrechtvaardigheden die niet eventueel zijn, maar evident en zichtbaar! Of tóch niet blind, maar vinden zij die Grote Onrechtvaardigheden nu juist Rechtvaardig?! Zo zien we: anticommunist zijn hoeft niet te blijken uit het verbaal of anderszins aanvallen van het communisme en de communisten. Minachting tonen voor het gewone volk en de over de ruggen van dit volk verworven rijkdommen van enkelen onbesproken laten is meer dan voldoende om van een anticommunistische mentaliteit te getuigen. Zo komen ook de lagere goden sluipenderwijs steeds meer uit de kast. Zoals hun grote voorbeelden in Den Haag en de businessmen van het grootkapitaal de uitkeringstrekkers aan de schandpaal nagelen en de arbeidersbevolking beledigen. Het is toch duidelijkheid wat we willen? Die duidelijkheid is er nu en die komt er steeds meer! Laten we daar wat mee doen! |