Na de dreiging met acties in het Britse Onderwijs (zie vorige Manifest) heeft de werkgeversbond een nieuw CAO-bod gedaan. De werkgevers zijn bereid om extra loon te betalen aan leraren die wel bereid zijn langdurige vacatures op te vullen. Daarnaast willen de werkgevers met de vakbonden praten over de vermindering van de klassengrootte naar 22,5 leerlingen. Tot slot hebben de werkgevers afgesproken dat ze een minimum aantal uren voor correctie en voorbereiding van lessen willen instellen, zodat het extra werk niet leidt tot gedwongen lesvoorbereidingen in de vrije tijd. Dit voorstel lijkt misschien wel aardig maar bij nadere bestudering blijkt het te gaan om een sigaar uit eigen doos. Van de leraren wordt namelijk wel verwacht dat zij in ruil voor al deze concessies vakantiedagen gaan inleveren. Ondanks dat hebben de onderwijsbonden positief gereageerd op het voorstel. Zij vinden dat het in ieder geval een opening tot verder onderhandelen biedt.
De werkgevers wisten ook nog te vertellen dat ze tegen de acties zijn (maar dat verbaast natuurlijk niemand) omdat ze deze hypocriet vinden. Volgens de werkgevers willen de leraren het lerarentekort niet oplossen en gaat het alleen maar over het verminderen van de werkdruk. Ironisch genoeg stelden ze daarbij dat over die verminderde werkdruk valt te praten als de leraren de vacatures maar opvullen. Helaas hebben de werkgevers niet uitgelegd hoe meer werk kan leiden tot verminderde werkdruk. Of zou het gaan om minder werkdruk bij de werkgevers zelf, nu ze niet meer op zoek hoeven naar nieuw personeel?
De leraren zijn niet de enigen die actie voeren. De machinisten van Scotrail in Edinburgh zijn ook actie gaan voeren. Ook de machinisten protesteren zo tegen het extra werk dat ze voorgeschoteld krijgen. Volgens het rijdend personeel bestaat er een groot tekort aan, met name, machinisten maar Scotrail weigert om op grote schaal mensen op te leiden en aan te nemen. Dit ondanks het feit dat de werkloosheid in Schotland hoog is en er dus best aan voldoende personeel te komen valt.
De machinisten protesteren bovendien tegen de slechte gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Dat het Britse spoor het niet zo nauw neemt met de veiligheid behoeft welhaast geen betoog, gezien de regelmatig voorkomende ongelukken. Maar naast het uitblijven van investeringen in de spoorinfrastructuur wil Scotrail ook geen nieuw materiaal aanschaffen. De treinen die rijden tussen Edinburgh en North Berwick zijn zodanig verouderd dat het een wonder is dat hier nog geen ongelukken mee zijn gebeurd. De machinisten willen dan ook dat Scotrail nieuw materiaal aanschaft op de kleinere lijnen in plaats van duur materiaal op de grotere lijnen tussen bijvoorbeeld Edinburgh en Glasgow.
De machinisten zijn bovendien ontevreden met het nieuwe dienstrooster. Om meer uit de machinisten te halen zijn de rust en overstaptijden gekort. Het personeel heeft daardoor nauwelijks tijd meer om van de ene trein naar de andere over te stappen. De werkdruk neemt dus enorm toe.
Dit zijn nog maar een aantal van de grieven die de machinisten hebben. Zij hebben een eisenlijst opgesteld van 23 punten op het gebied van veiligheid en gezondheid. Overigens heeft dit alles al effecten zonder dat het personeel staakt. Op Waverley Station (Edinburgh Centraal) alleen al vallen er per week 20 treinen uit door het gebrek aan rijdend personeel. Scotrail ontkent echter dat er een gebrek is aan personeel. Een woordvoerder liet weten dat het hoge ziekteverzuim onder het personeel de enige reden is dat er treinen uitvallen. De woordvoerder liet wel weten dat Scotrail zes nieuwe machinisten zal aannemen, maar dat is een druppel op een gloeiende plaat. Meer personeel wil Scotrail echter niet zolang het ziekteverzuim niet is teruggedrongen.
Op 7 maart werd er ook al gestaakt maar toen door de gemeenteambtenaren van de gemeente Hackney. De ambtenaren protesteerden tegen hun nieuwe arbeidscontract. De gemeente heeft hierin een loonsverlaging doorgevoerd. Bovendien wil de gemeente de service aan de inwoners verminderen en snijden in de secundaire arbeidsvoorwaarden van de ambtenaren.
De staking was overigens niet de eerste. Ook in februari staakten de ambtenaren van Hackney al. De gemeenteraad stuurde daarop een ontslagbrief aan de leiders van de staking. Uiteraard was dit ontslag onwettig, maar het was wel de directe aanleiding voor de staking op 7 maart. De ambtenaren willen hiermee laten zien dat ze niet zullen zwichten voor dreigementen van de raad. Als de gemeenteraad geen betere contracten opstelt zullen de ambtenaren binnenkort vijf dagen het werk neerleggen.
Bronnen: New Worker, Workers Daily, SSP-Bulletinboard, the Courier.