Terreurwetten en terreurdaden

Door Anna Ioannatou

Een belangrijk onderdeel van de op handen zijnde wet tegen het terrorisme zal het verbod op demonstreren zijn. Deze wet ademt een geest uit van intimidatie en vormt een flinke hulp voor werkgevers om in naam van de bestrijding van terrorisme een inbreuk te plegen op het recht van de bevolking op een strijdvaardige manier op te komen voor haar rechten, bijvoorbeeld door te demonstreren.

Premier Simitis heeft bevestigd dat een dergelijke wet in voorbereiding is en om dit antidemocratische perspectief te rechtvaardigen, voerde hij als argument aan dat groepjes van 20, 50 of 100 mensen nou eenmaal niet duizenden burgers in hun doen en laten mogen belemmeren en dat de publieke opinie op regeringsmaatregelen wacht. Dus van de regering verwacht dit 'misbruik' van grondwetsrechten te beperken.

Voorproefjes van zo'n wet hebben we de afgelopen jaren genoeg gehad en daar ook over geschreven in Manifest. Vakbondsstrijd, protestacties in onderwijs, landbouw, maar ook in andere sectoren werden in de strafrechtsfeer getrokken door rechtstreeks de officier van justitie erop af te sturen en het recht op vrije meningsuiting werd danig aangetast door gerechtelijke vervolgingen van de oppositionele pers, overwegend van de krant van de communistische partij (KKE) 'Rizospastis'.

Een van de drie Europese parlementsleden van de KKE Jánnis Patákis heeft in een vraag, gericht aan de ministerraad van de Europese Unie de criminalisering van vakbondsstrijd en de poging tot 'muilkorven', zoals hij het uitdrukte, van sociale eisen aangeklaagd. Dit deed hij, nadat er kort geleden een gerechtelijke vervolging was ingesteld tegen de voorzitter van de Scheepswerkersbond "Stephenson" vanwege de vakbondsactiviteiten van de laatste.

"De voorzitter van de Scheepswerkersbond wordt door de Griekse justitie als een ordinaire misdadiger vervolgd, omdat hij vooropstaat in de acties van de scheepsarbeiders voor het recht op werk en menselijke werkomstandigheden. De Griekse regering deinst er niet voor terug, aan de ene kant, justitie te gebruiken ter wille van het rederskapitaal en aan de andere kant de werknemer met al zijn sociale eisen te terroriseren en monddood te maken. Wij vragen de raad wat zijn houding zal zijn t.o.v. sociale acties en eisen en of dit (zoals het bovengenoemde voorbeeld, A.I.) het enige antwoord is, dat de Europese werknemer kan verwachten." Aldus de communistische Europarlementariër.

Tsaren en Bolsjewieken?

Op 5 april jl. in de vroege ochtenduren werd het ministerie van Arbeid en Sociale Verzekeringen door Atheense bouwvakkers bezet. Dit met een bezetting aanvangend protest tegen de afbraak van het sociale verzekeringsstelsel breidde zich geleidelijk uit naar Piraeus, Thessaloniki en nog 21 andere steden door het hele land. Slotfase van deze protestdag was een demonstratie door het Arbeiders Strijd Front (PAME, zie Manifest 23-1-01) op touw gezet op het centrale Omóniaplein te Athene met een daaropvolgende mars naar het ministerie van Arbeid. Tegelijkertijd vergaderde de (Griekse) ministerraad over de te nemen zogenaamde sociale maatregelen, d.w.z. een paar kruimels van de allerarmsten in de vorm van een financile habbekrats. Op straat werden de demonstranten opgevangen door oproerpolitie, traangas enz. De dag daarop in het parlement, tijdens het debat over de grondwetsherziening (die ondertussen is goedgekeurd door de meerderheid van de parlementsleden), vergeleek premier Simitis de bezettende bouwvakkers met bolsjewieken: "Gisteren is er een poging gedaan Griekenland te presenteren als een samenleving in revolutionaire beroering, als een land waar geen grondwet heerst en geen wetten gelden. Mevrouw Papariga (secretaris-generaal van de KKE, A.I.) heeft die poging gezegend met haar aanwezigheid bij het bezette ministerie van Arbeid. Sommige on-historische volgelingen van de KKE verbeeldden zich dat het 1917 was en dat ze met hun bezetting van het ministerie van Arbeid in het Athene van 2001, het winterpaleis van de tsaar in Petroúpolis bezetten."

Aleka Papariga zei ondermeer in haar antwoord op deze steek: "Als u het gevoel hebt dat de symbolische bezetting van het ministerie de bezetting van het winterpaleis was, dan geeft u mij het recht te zeggen dat u zich als het absolutistische tsarenbewind voelt. Als de bouwvakkers zich bolsjewieken voelden, dan hebben ze er goed aan gedaan het ministerie symbolisch te bezetten om uitdrukking te geven aan hun wanhoop, woede en verontwaardiging over wat er gebeurt."

Het spook waarover Marx en Engels in het Communistisch Manifest spraken, blijkt nog steeds rond te waren... Naar aanleiding van de gebeurtenissen is de regering overgegaan tot een hernieuwde anticommunistische aanval. De KKE zou antidemocratisch geweld uitoefenen, heeft een mislukte repetitie tot machtsovername gedaan en zou elke notie van democratisch functioneren teniet willen doen. De regering heft waarschuwend de vinger in de richting van de werkende klasse onder dreigend anti-KKE-gepraat. Vijand nummer 1 van de regeringspolitiek is de communistische partij - dus doelwit nummer 1 zal die partij zijn. Zo stond het van de zomer al in het interne organogram van de regerende Pasok.

Duidelijk zichtbaar wordt het volgende schema: een 'terreurwet' met verbod op demonstraties, vervolging van vakbondsmensen, die het echt menen en het oppoetsen van de aloude, welbekende theorie van communistische ordeverstoorders.

En de echte ordeverstoorders? Wie dat zijn, laat zich niet moeilijk raden. Een regeringspolitiek van uitbuiting, sociale afbraak en machtsmisbruik, die het protesterende volk als terrorist doodverft, is met haar gebruik van sociaal geweld de echte aanstichter van een, uit de samenleving komend, gerechtvaardigd democratisch antigeweld.