Voorlichtingsbijeenkomst

Actiecomité verplegend personeel Waterlandziekenhuis.

Door Roy Houtman

Manifest was aanwezig tijdens de actie/voorlichtingsvergadering in het Waterlandziekenhuis in Purmerend en had vooraf gesprekken met enige verpleegsters. Op de vraag wat de hoofdreden voor hen was om actie te voeren, was het antwoord van een al wat meer ervaren verpleegster: het lage loon. Een jongere collega vertelde vervolgens hoe stagiaires die voltijds werken en hetzelfde werk doen als de verpleegsters geen loon krijgen.

Een punt van zorg vindt men ook dat verpleegsters met een certificering voor spoedeisende hulpverlening ingeschaald zijn in een nieuwe hogere loongroep, van 45 naar 50, terwijl verplegend personeel zonder die certificering blijft zitten in loongroep 40, ondanks de belofte van de directie dat er sprake zou zijn van een stijging naar groep 45. Verplegend personeel zonder certificaat doet hetzelfde werk als het personeel met die certificering. Het is een kwestie van een papiertje halen. Het examen is alleen erg zwaar. Er zijn op haar afdeling 12 verpleegkundigen zonder certificering voor spoedeisende gevallen, onder leiding van één leidinggevende die wel het papiertje heeft. Ieder doet hetzelfde werk, alléén voor 10 loongroepen minder.

Vakbondsstandpunten

Trix Sampimon van ABVAKABO FNV hamert op het feit dat het personeel zich niet moet laten intimideren door de NVZ, de werkgevers in de ziekenhuizen. Die dreigt met looninhouding als er acties komen. De werkgeversclub kan geen begrip opbrengen voor de onderbreking van de normale dienstverlening. Trix zegt dat er nog zoiets als stakingsrecht bestaat. De werkgevers zijn gewoon halsstarrig.

André Agterberg van NU'91 zegt echt voor de 4 procent loonsverhoging en de 2,4 procent eindejaarsuitkering te gaan.

Gerben Karssenberg van CFO betuigt z'n solidariteit met de andere bonden en het personeel.

Trix meldt nog dat de geplande opnamestop op 14 mei gewoon door zal gaan om te laten merken dat het personeel achter de bonden staat. De spoedeisende hulp zal niet plat gaan. Waarop één van de verpleegsters de vraag stelt of dan niet alles spoedeisend wordt. De werknemers komen steeds duidelijker ook op voor hun democratische rechten.

Joost Dingemans, leider van het actiecomité in het ziekenhuis en verpleegkundige op de kinderafdeling, merkt op dat het OK-personeel al hoger is ingeschaald (groep 55). Zij zullen niet meedoen aan de acties. Ze staan onder grote druk vanuit de directie om het OK-werk doorgang te laten vinden. Desalniettemin zullen straks slechts 16 van de 34 operationeel zijn.

"Wat doen de chirurgen en behandelend artsen?", wordt er gevraagd. Die bepalen immers welke gevallen spoedeisend zijn. De indruk is dat die alleen denken aan hun eigen boterham. Ze willen zoveel mogelijk behandelingen doen, dat is hun inkomen. Over deze kwestie vindt een stevige discussie plaats. Het risico bestaat dat de artsen de term 'spoed' zullen misbruiken. Of in verband met de acties op maandag 14 mei alle maandag-opnames op zondag willen gaan uitvoeren.

André van NU'91 zegt dat als mensen belemmeringen van welke aard dan ook mochten ondervinden bij het voorbereiden en uitvoeren van de acties ze dit aan het actiecomité moeten melden. Er is duidelijk sprake van strijd.

Dat de bonden stevig onder druk staan blijkt uit tal van vragen uit de zaal. "Waarom gaan voor maar 2,4 procent eindejaarsuitkering? Daar krijg je geen pensioen en vakantiegeld over." Trix Sampimon kan slechts antwoorden dat dit een democratische beslissing geweest is van de leden. Hogere eisen moeten in de volgende loonronde aan bod komen. "We willen niet net zo ongeloofwaardig overkomen als de werkgevers", zegt ze. "We mogen niet afwijken van deze eis, al doen de werkgevers niet anders."

Joost Dingemans legde na afloop nog uit dat personeel sinds kort aan allerlei nieuwe opleidingsrichtlijnen moet voldoen wil het de functie die het nu uitoefent kunnen blijven uitoefenen. Het gaat om pittige examens en studie. Mensen die het werk al heel lang doen zullen afhaken. Anderen zullen het examen halen. Gecombineerd met het tekort aan personeel en de moeite die het kost om nieuw personeel te werven geeft dit slechte toekomstperspectieven voor de zorgsector. Personeel heeft men eens weten aan te trekken door gewoon 5.000 tot 10.000 gulden bonus te bieden in de krant. Maar daar kwam de directie snel op terug. Geld blijft toch geld. Maar het kan dus wel.

Op maandag 14 mei was er een vervolgactie. Het personeel zal in grote getale beneden koffie gaan drinken. Opnames zullen die dag niet gedaan worden.

Ziekenhuispersoneel gaat door met acties

Werknemers laten zich niet met kluitje in het riet sturen

Door Wil van der Klift

Het personeel in de ziekenhuizen zal alleen een CAO-akkoord accepteren, als de looneis is ingewilligd. De vakbonden hebben de werkgevers eind april een ultimatum gesteld, waarin ze 4 procent meer loon eisen, een ophoging van de eindejaarsuitkering met 2,4 procent en de handhaving van de normwerkweek van 36 uur.

De emoties op de ledenvergadering waar dat ultimatum is vastgesteld, liepen eind april hoog op. De harde kern wilde het liefst dat de bonden alsnog de looneisen opkrikken. Op basis van de strijdwil van de achterban hebben de onderhandelaars voorgespiegeld dat wat hun betreft deze keer vragen ook krijgen betekent. De bonden houden daarom vast aan hun eisen en stellen alleen te willen praten met de werkgevers als die hun looneis volledig inwilligen. Zelfs in het geval dat de werkgevers met een iets hoger bod komen, heeft het weinig zin het CAO-overleg voort te zetten. Een resultaat lager dan de looneis zal door de leden worden afgewezen.

De bonden hebben de stakingsacties voorbereid onder de leuze 'Niet langer werken, wel beter belonen'. De eis om de werkweek te verlengen hebben de werkgevers uit eigen beweging al ingetrokken, waardoor ook de bekende wisseltruc, een uitruil tussen loon en werkweek, niet meer mogelijk is en alles nu op het loon is gericht. Nu het eerste punt is bereikt kan er voluit worden gewerkt aan het realiseren van het tweede punt. "De lonen moeten extra stijgen om er voor te zorgen dat er meer mensen in de zorg willen werken", aldus ABVAKABO FNV-onderhandelaar Tim de Jong.

Vorige week donderdag hebben de ziekenhuiswerkgevers vergaderd. Volgens de ziekenhuiswerkgevers ligt hun CAO-bod van 5 procent in 2001 en 4 procent in 2002 al ƒ 150 mln boven het arbeidsvoorwaardenbudget. De bonden hebben becijferd dat het gat tussen eis en bod uitkomt op ƒ 138,6 mln per jaar. Dat komt dicht in de buurt van de extraatjes die ziekenhuizen van Borst krijgen. Het is duidelijk dat Borst met extra middelen zal moeten bijspringen, als er toch sprake blijft van een tekort, om aan de terechte eisen van de werknemers te kunnen voldoen.