Rede Job Pruijser op 4e congres:

Partij stabiliseert, wereld wordt onstabieler

Dit is het tweede deel en tevens slot van de congresrede van Job Pruijser.

In ons land kondigen de eerste voorboden van een economische recessie zich al aan. Nadat de kapitaalbezitters zichzelf enorme speculatiewinsten hebben uitgekeerd heeft hun hofhouding in de managementteams en de bedrijfsleidingen zich niet onbetuigd gelaten in het onder elkaar uitdelen van bonussen en salarisverhogingen. De arbeidersklasse heeft onder invloed van capitulerende vakbondsleidingen in CAO's slechts zeer bescheiden loonsverbeteringen bereikt. Zij ziet deze bovendien geheel verloren gaan in toenemende inflatie. Per saldo is de koopkracht van de lonen aanzienlijk verminderd. Een radicaal ander vakbondsbeleid is noodzakelijk.

De zorg over het toekomstig inkomen hebben ook de uitkeringsgerechtigden onder wie het groeiend aantal gepensioneerden. Zij worden in toenemende mate geconfronteerd met de kapitalistische rekenmeesters die aantonen dat door de vergrijzing van de bevolking de totale pensioensom niet meer te betalen zou zijn. Zij worden vertrouwd gemaakt met de gedachte dat verlaging van de pensioenen een onvermijdelijke ontwikkeling is, waartegen natuurlijk slechts één remedie is: bijverzekeren. Het financierskapitaal weet er wel weg mee!

Internationale communistische beweging

De transnationale ontwikkeling van het kapitalistische productieapparaat onderstreept de noodzaak van communistische partijen zich internationaal te organiseren. Internationale netwerken die tussen communistische partijen bestaan zullen krachtig moeten worden versterkt. Met dit doel voor ogen neemt de NCPN deel aan internationale bijeenkomsten en initiatieven. Toch zijn er tussen in nationale staten opererende communistische partijen nog veel verschillende opvattingen. Deze zullen niet worden opgelost als het bij discussie blijft, hoe nuttig en noodzakelijk ook. Het is van het grootste belang dat deze discussies worden gevoed met ervaringen rond het uitvoeren van internationale actiethema's. De NCPN zal zich daarom inspannen opdat de internationale contacten tussen communistische partijen actiethema's uitkristalliseren, waarmee een gezamenlijke praktijk onder de massa's wordt opgebouwd.

Zoals de initiatieven tot strijd tegen het Europa van de concerns en voor de solidariteit met het socialistische Cuba. We stellen voor om dit in de resolutie van dit Congres vast te leggen.

Partij

Hoewel de partij een groeiende eensgezindheid aan de dag legt rond politieke thema's en voorzichtige pogingen heeft gedaan om naar buiten te treden is zij organisatorisch nog bijzonder zwak. Wat het ledental betreft: door natuurlijke oorzaken valt een hele generatie weg. Zij zijn het communisme in ons land trouw gebleven en de fakkel geven ze nu door. Onze partij zakt niet ineen, neen, de nieuwe generatie is er, en aan de volgende wordt gewerkt!

Sinds het vorige congres heeft het partijbestuur een tiental commissies in het leven geroepen om de taken waarvoor zij zich gesteld zag op te pakken. Hoewel zodoende een groot aantal kameraden voor het werk van de partij is ingeschakeld, hebben door dubbelfuncties van commissieleden meerdere commissies nog slechts gebrekkig kunnen functioneren.

Zoals het verslag van werkzaamheden dat ter voorbereiding van dit congres is opgesteld door het partijbestuur laat zien:

De partij is organisatorisch nog te zwak gebleken om alle kansen die zich voordeden te grijpen (bij de MKZ-crisis, acties huisartsen, het onderwijs) door o.a. onvoldoende het wapen van de krant, Manifest, te hanteren onder de massa.
De partij heeft wel een einde gemaakt aan de situatie, die haar van crisis naar crisis voerde. Kameraadschap en teamgeest overheersen weer (Hoofdstuk 2).
In de partij komt nog behoorlijk wat hobbyisme voor; het besef van de historische taak van de arbeidersklasse en haar communistische partij moet nog postvatten in grote delen van de partij. De strijd voor het socialisme is een strijd van lange adem, voor veel communisten een levenslange strijd.
Inhoudelijk zijn we in staat tot groei; groei is dus méér dan leden werven.
Leden winnen is een verantwoordelijkheid van iedereen, niet alleen van de leidingen!
Er bestaat een noodzaak tot professionalisering van organisatie en leidingen.

De economische en politieke toestand van ons land biedt enorme mogelijkheden de partij te versterken. Het bedrijvenwerk zal een doorslaggevend onderdeel van het dagelijkse werk van de afdelingen moeten zijn. De partijafdelingen zullen voor de eigen regio een politiek programma moeten ontwikkelen. De afdeling zal moeten bewijzen haar politieke kwaliteiten te kunnen toepassen op de eigen leefomgeving. Dit zal de partij in contact brengen met massa's mensen en bovendien een politiek kader bieden om nieuwe leden onmiddellijk aan het werk te kunnen zetten. Een andere voorwaarde is dat per afdeling een scholingsprogramma moet worden opgezet om een kader te bieden voor leden en nieuwe leden voor politieke en ideologische ontwikkeling, die de toegewijdheid aan de arbeidersklasse ontwikkelt.

De sympathisanten rond de partij moeten toe kunnen treden tot de partij. Dit zal kunnen gebeuren op basis van het materiaal van dit vierde congres. De methode van thuisbezoeken is succesvol gebleken. Thema-bijeenkomsten voor lezers en leden zijn een goed middel.

Voor de sympathisanten die op enige afstand van de partij staan zal speciaal materiaal worden geproduceerd zoals is voorzien in het 'brochurebeleid'. Tevens moeten er meer methoden worden ontwikkeld om deze groep nader met de partij en haar politiek te laten kennismaken.

Initiatieven om naar buiten te treden

De partij zal in de komende periode systematisch naar buiten moeten treden. 'Naar buiten treden'. Wat houdt dat nou in? Volgens mij is dat niets anders dan de band met de arbeidersklasse onderhouden, werken onder de massa, en bondgenoten zoeken.

Elke communist en elke partij-afdeling moet zich hiermee bezighouden. De initiatieven zullen moeten worden afgestemd op de politieke actualiteit en op de kracht van de partij. Voor de hand ligt dat deze initiatieven vooral betrekking zullen hebben op de sociaal-economische strijd:

voorzieningen (onderwijs, gezondheidszorg, openbaar vervoer, volkshuisvesting);
loonstrijd en uitkeringen.

Bij het naar buiten treden zal de partij de volgende middelen hanteren:

conferenties en brochures;
plaatselijk aansluiten bij initiatieven of zelf nemen van initiatief.

We concluderen:

de fundamentele tegenstellingen in de wereld zijn niet opgelost maar verscherpen zich;
de internationale arbeidersklasse heeft communistische partijen nodig om haar positie duurzaam veilig te stellen;
communistische partijen moeten daartoe nieuwe en effectieve vormen van samenwerking vinden (EENHEID VAN ACTIE);
de NCPN neemt hierin actief positie (NCPN IN BEWEGING);
de politieke situatie in Nederland opent nieuwe perspectieven;
de partij oriënteert zich daarin op samenwerking, het zoeken naar bondgenoten, vooral plaatselijk;
de partij is organisatorisch nog te zwak gebleken actief in te kunnen grijpen in talloze vraagstukken;
er is kwalitatieve en kwantitatieve groei noodzakelijk om de partij te versterken;
grote aandacht voor de politieke en organisatorische voorwaarden voor die groei;
communicatie binnen partij vereist grote aandacht en nieuwe vormen;
professionalisering van de partijorganisatie is noodzakelijk;
participatie van hele partij in dit proces is van levensbelang.

De aanzet tot discussie over onze organisatiegrondslag, het democratisch centralisme, met de publicatie van ontwerp Hoofdstuk 2 van het Partijprogram heeft in de ledenvergaderingen tot nu toe te weinig opgeleverd. Dit uiterst belangrijke beginsel is nog onvoldoende vlees en bloed van de hele partij geworden. Hoewel het vrijwel overal instemming vond, denken we dat het niet goed is om Hoofdstuk 2 als een hamerstuk op dit Congres af te doen, maar de discussie een nieuwe kans te geven.