Waterkracht en kapitalistenpropaganda

Door Rinze Visser

Zo lang er kapitalisme bestaat zullen er standpunten worden uitgedragen als zou het kapitalistische systeem goed zijn voor de mensheid als geheel, of het meest rechtvaardig, of zo men wil, het minst onrechtvaardig. Duizenden en nog eens duizenden wetenschappers, journalisten en intellectuelen hebben zich er steeds weer voor geleend dit standpunt in velerlei vorm te verkondigen.

Over wat rechtvaardig is kan men wetenschappelijk van mening verschillen. Naar de wetten van het oerwoud valt er veel te rechtvaardigen. Voor alle weldenkende mensen echter, is er maar één meetlat van rechtvaardigheid waarmee beschaving gemeten mag worden en dat is de sociale! De felste tegenstanders van sociale rechtvaardigheid - die slechts in een socialistische samenleving op weg naar het communisme de basis van het leven kan zijn - wenden op sluwe wijze voor ook van een of andere sociale rechtvaardigheid uit te gaan. Dat is voor hen uiteraard nodig om niet steeds openlijk de wet van de jungle te moeten verdedigen en hun ware gezicht te moeten laten zien.

Waar of wanneer het ook maar kan wordt 'wetenschappelijk verantwoord' gelogen en bedrogen. Zo ging dat vroeger en zo gaat dat nu. De meest sprekende voorbeelden zijn het kolonialisme en de verschillen tussen arm en rijk. (dat deze twee fenomenen veel met elkaar te maken hebben laten we voor de duidelijkheid even voor wat het is...).

Het kolonialisme zou te rechtvaardigen zijn omdat het de achtergebleven massa's in andere werelddelen hielp zich te ontwikkelen. Dat was de mening die er - tot in de schoolbanken toe - in de landen die andere volken koloniseerden werd ingehamerd. Nadat het toenmalige kolonialisme, vooral door de onafhankelijkheidsstrijd van de onderdrukte volken, onhoudbaar was gebleken en niet meer te verdedigen en te rechtvaardigen viel, en omdat neokolonialisme de uitbuiters soms nog meer mogelijkheden gaf, werd met hetzelfde gemak het ouderwetse kolonialisme als fout en onrechtvaardig onderwezen.

Op een aantal fossiele scherpslijpers na leerden wetenschappers, journalisten, intellectuelen en alle andere propagandisten van het kapitalisme dat de onafhankelijkheid van de voormalige koloniën een goede zaak was. Zo werd de nederlaag van het imperialistisch kapitalisme gemaskeerd en als een gunstige ontwikkeling van het systeem voorgesteld. Geen woord van excuus, geen letter over eerdere onjuiste politieke standpunten, geen zuchtje van spijt of berouw over de slachtoffers van het kolonialisme, waar ze in hun aan de kapitaalbezitters gewijde dienstijver medeverantwoordelijk voor waren. Integendeel: de meest felle tegenstanders van het kolonialisme - de communisten werden nog feller aangevallen en beschimpt.

Nu, in de eenentwintigste eeuw, nu de gevolgen van de nederlagen van het communisme zich manifesteren met name in het nog groter worden van de verschillen tussen arm en rijk, is er weer een, de kapitalistische geldzakken gedienstig, leger bezig met allerlei leugens en rekentrucs het tegenovergestelde te bewijzen. De verschillen tussen arm en rijk worden juist kleiner, moeten we geloven. Zo moeten dus ook al die mensen die grote moeite heb-ben met de toenemende onrechtvaardigheid in de wereld, op hun stoel blijven zitten, omdat datgene wat ze dachten toch wel iets anders blijkt te liggen.

Niet meer te tellen zijn de verhalen en uitspraken dat als het de rijken goed en beter gaat het dan ook de armen goed en beter gaat. 'Wetenschappelijke' theorieën zijn en worden uitgevonden om dit als een onaantastbare en niet tegen te spreken waarheid te verkondigen. Als één van de post-moderne theorieën van deze soort kunnen we noemen de zogenaamde trickle down-theorie, die zich baseert op de natuurwetenschap dat water altijd naar het laagste punt stroomt. Zo zou het rijker worden van de rijken als vanzelf de armen ook rijker maken. Met ander woorden: het geld van hen die geld als water verdienen zou zich ook als water gaan gedragen en naar beneden, naar de armen vloeien.

De globalisering en meer marktwerking zouden dit proces nog bespoedigen omdat dan belemmeringen als grenzen en protectionistische overheden verdwijnen. Waarom de rijken eerst nog rijker moeten worden - de hoeveelheid water eerst moet toenemen - voordat de natuurwet in werking gaat treden, wordt door de geleerden niet uit de doeken gedaan...

Zo is er ook de theorie die wel toegeeft dat de inkomensverschillen tussen rijke en arme landen groter worden, maar dat het inkomen in de arme landen toch vooruitgaat. Maar ook dit standpunt zou - als het waar zou zijn - het mondiaal groter worden van de kloof tussen arm en rijk bevestigen. Op allerlei manieren probeert de kapitalistische propagandamachine dit laatste onderuit te halen of te kleineren en de mensen te doen geloven dat de ongelijkheid in de wereld vermindert. Dit terwijl mensen, met de ballen verstand van economie, in hun eigen kleine omgeving al, met hun eigen ogen, de grotere verschillen tussen arm en rijk kunnen waarnemen. En dat nog wel in het meest welvarende deel van de wereld!

Eén van de veelal verzwegen waarheden is dat in de laatste vijfentwintig jaar de armste 10 procent van de wereldbevolking 25 procent (!) minder is gaan verdienen en is de rijkste 10 procent er 8 procent (!) op vooruitgegaan. De met wetenschappelijke pretenties omgeven waterkrachtformule gaat hier, bij het aanschouwen van deze cijfers toch wel erg onderuit... Deze cijfers moeten echter zoveel als maar mogelijk is buiten beeld blijven, voor de gemoedsrust van de graaiers en rovers én om het kapitalistisch systeem niet in diskrediet te brengen, met als het voor hen kwalijke gevolg van hernieuwde sympathie voor het socialisme.

Een bescheiden mens met weinig pretenties aangaande verstand van politieke economie, zou na dit alles de vraag kunnen stellen: waarom zo veel ingewikkelds over herverdeling van rijkdom, als men tóch de armen rijker wil maken, waarom moest men dan eerst ten koste van diezelfde armen zo rijk worden? En dezelfde bescheiden mens zou zich een natuurkundeles op school herinneren. Iets met water, de communicerende vaten. In beide, met elkaar in verbinding staande buizen staat het water precies even hoog.

Als, ja als... de druk die erop uitgeoefend wordt dezelfde is. Dat is wetenschap, zij het eenvoudige wetenschap. Het is de druk - óók de politieke druk - die alles uitmaakt!

De rest is kapitalistische humbug en leent zich nog slechts voor een als grap bedoelde vraag: wat is het belangrijkste verschil tussen water en geld? Antwoord: water loopt naar beneden en geld loopt naar boven... Kapitalistische propagandalogica!