De geheime onderhandelingen met de Taliban

Tot op het laatste moment wilde Bush hen aan de macht houden

Door Michel Collon

 

 

In elke fase lag de grondoorzaak voor de ellende van het Afghaanse volk in Washington.  

Tot op het laatste moment heeft president Bush er alles aan gedaan om de Taliban in het zadel te houden en tot een akkoord te komen over de lang verwachte Afghaanse pijpleidingen. Dat blijkt uit het nieuwe boek Ben Laden-La Vérité interdite (1) (Bin Laden, de verboden waarheid), geschreven door auteurs die dicht bij de Franse inlichtingendiensten staan.

Waarom blokkeerde Bush in de zomer een onderzoek van de FBI naar de netwerken van Bin Laden en zijn handlangers? Om zijn Saoedi-vrienden, die Osama al zo lang financierden, niet te hinderen? Ja. Maar ook om andere redenen.

"Sinds 1998 waren de oliereuzen en de Amerikaanse diplomaten ervan overtuigd dat een totale overwinning van de Taliban die ze hadden gewenst om Afghanistan te stabiliseren niet meer mogelijk was." (hoofdstuk 6) En waarom wilden zij de overwinning van die misdadige fanatiekelingen? Omdat de petroleummultinational Unocal op hen rekende om gaspijpleidingen te kunnen aanleggen, vanuit Turkmenistan tot aan de Indische Oceaan en de veelbelovende markten van Zuid-Azië.

In 1998 al onderhandelt de regering-Clinton met de Taliban, over de uitlevering van Bin Laden zegt men, in ruil voor de erkenning van hun regime. Vanaf dat Bush aan de macht komt, drijft hij die onderhandelingen op. Waarom? Omdat zijn regering rechtstreeks voortkomt uit dat oliewereldje.

Bush? Een grote familie van Texaanse petroleumboeren. Vice-president Cheney? Lange tijd directeur van Halliburton, een van de grootste adviesbureaus van de olie-industrie ter wereld. Veiligheidsadviseur Condoleeza Rice? Negen jaar bij Chevron. Minister voor Handel Donald Evans? Carrière opgebouwd in de oliesector. Zijn rechterhand Kathleen Cooper? Hoofd economie bij Exxon.

Vier dagen na de eedaflegging creëert Cheney het informele Energy Policy Task Force "om een veroverende energiepolitiek te organiseren." (hfdst. 6). De samenstelling ervan is zo geheim dat het Congres met gerechtelijke vervolgingen dreigt om de lijst van deelnemers in handen te krijgen. Meteen probeert de regering-Bush het op een akkoordje te gooien met de Taliban. Veroordelingen door de Mensenrechtenorganisaties vliegen de prullenmand in. In maart en juli dit jaar vinden er geheime vergaderingen plaats in Berlijn. De deal blijft: Bin Laden uitleveren, de regering een beetje verruimen en financiële steun krijgen. Vergeet niet dat de VS dit jaar nog de hoofdsponsor waren van de Taliban, onder het mom van humanitaire hulp.

En als ze zich niet onderwerpen? "Een Amerikaan zou in juli tegen de Pakistani gezegd hebben dat als de Taliban Bin Laden zouden uitleveren en vrede zouden sluiten met de Noordelijke Alliantie, men de gouden loper voor hen zou uitrollen, zoniet dan zou het een bommentapijt worden"... zo weet Le Monde op 13 november.

De zaak begon lang voor 11 september

Het was duidelijk dat de zaak niet op 11 september begonnen was. Op France 3 (18 oktober) onthulde de ex-minister van Buitenlandse Zaken van Pakistan, die bij de discussies in Berlijn aanwezig was, dat "VS-ambassadeur Simons erop gewezen had dat, zo de Taliban zich niet voegden, de Amerikanen een militaire operatie overwogen."

De cirkel is rond. Veel blijft verborgen maar het scenario ging wellicht als volgt:

  1. aangezien hij absoluut zijn gasleidingen wil, dreigt Bush de Taliban;
  2. Bin Laden geeft hem lik op stuk en vermoordt Massoud, de leider van de Noordelijke Alliantie, de rivaal van de Taliban; dan volgen de aanslagen op de VS, een verrassingsaanval, ook al blijven er zaken onduidelijk omtrent de rol van de geheime diensten;
  3. hoewel tactisch in de hoek gedreven, zet de regering-Bush een oud plan op touw: militaire basissen installeren in Centraal-Azië, tussen Rusland en China, vlak naast de olie- en gasrepublieken waar ze zo op uit zijn.

Besluit: in elke fase begint de misère van het Afghaanse volk in Washington. Het is de kolonialistische inmenging, de wil om marionetten aan de macht te brengen. En nu wil Washington zogenaamd 'gematigde' Taliban in de nieuwe Afghaanse regering. De wereld is ziek van de neokoloniale inmengingen.

(1) La Vérité interdite, Jean-Charles Brisard en Guillaume Dasquié, 20 euro. Te koop in de Librairie Internationale, 02/513 69 07. librairie.internationale@skynet.be

"Wij verwachten het zoveelste bloedbad"

Door Annelise Arcq

Een Afghaanse vluchtelinge die in Europa verblijft (en wiens naam we natuurlijk niet citeren) drukt haar vrees uit voor haar familie en vrienden.

"Het is één chaos. We wachten op het zoveelste bloedbad, deze keer tussen de verschillende fracties van de Alliantie. Ze hebben het land al opgesplitst in invloedssferen: Dostam in het noorden, Fahim (opvolger van Massoud) in Kaboel; Ismaël Khan in Herat en het westen.

Zijn de Taliban werkelijk verslagen? Dat hangt af van de hulp die ze nog krijgen, van de rol die andere mogendheden (zoals Pakistan) nog voor hen zien weggelegd. Hoe dan ook zullen er gevechten zijn: zolang ze wapens hebben, zullen ze blijven vechten.

Hamid Karzai, de gezant van de koning, is naar Kandahar gegaan. In heel die chaos vroegen de Taliban, die altijd tegen de terugkeer van de koning waren, of Karzai hen wilde vertegenwoordigen in een regering die rond de koning zou worden opgebouwd. Ik zie een heel klein beetje hoop: dat er een ander soort regering komt, een regering die voortkomt uit het volk."

VS bombardeerden Al-Jazeera. Waarom?

Door Michel Collon

De Amerikanen hebben het kantoor van de Arabische TV-keten Al-Jazeera in Kaboel gebombardeerd, per vergissing uiteraard. De Verenigde Staten bombardeerden, uiteraard ook per vergissing, vier van de vijf opslagplaatsen van het Rode Kruis. Twee jaar geleden smeten de VS ook al bommen op een televisiegebouw in Belgrado. Doelbewust, bekenden ze toen. Een dergelijke aanslag wordt door alle internationale verdragen verboden. Die van Belgrado veroorzaakte dan ook een storm van protest, te meer doordat zestien journalisten en technici er het leven bij lieten. Daarom spreken de VS vandaag niet van een doelbewuste actie, maar van een 'vergissing'.

Al-Jazeera had het monopolie op de medialeugens à la CNN doorbroken en aangetoond dat de oorlog niet 'schoon' was en dat de Afghaanse bevolking van een Amerikaanse bezetting niets wilde weten. Vandaag hebben de VS weer veel te verbergen in Afghanistan, er vinden waarschijnlijk slachtingen plaats. Zij die de mond vol hebben over persvrijheid, bombarderen de pers elke keer als die hun monopolie op informatieverstrekking aanvallen. (MC)

Afghanistan, wat nu?

Een gesprek met Michel Collon

Door David Pestieau

Is de oorlog voorbij? Waarom waren de VS niet blij met de snelle doorbraak van de Noordelijke Alliantie? Zijn de VN of Europa een alternatief? Michel Collon, auteur van Blufpoker, geeft zijn visie.

Is de Noordelijke Alliantie een alternatief?

Michel Collon. De Noordelijke Alliantie is geen haar beter dan de Taliban. Alliantie-commandant Massoud heeft de Sharia of de islamitische wet in Kabul geïntroduceerd in 1994.

Ook de Verenigde Staten zeggen dat ze de Alliantie niet vertrouwen

Michel Collon. De VS hebben de Taliban politiek en financieel gesteund, in de hoop via hen het land onder controle te krijgen om voor hun multinationals een gas- en een oliepijplijn te kunnen aanleggen.

De Alliantie kreeg toen de steun van Rusland, Iran en in mindere mate ook van India. De militaire basissen die de VS in Afghanistan, in hartje Centraal-Azië willen installeren, zijn vooral bedoeld tegen Moskou en Teheran. Dat is de belangrijkste reden waarom ze de Alliantie niet vertrouwen, niet het feit dat ze de mensenrechten niet respecteert. Maar in Afghanistan kan er veel veranderen: van de leiders van de Alliantie is bekend dat ze om de haverklap van het ene bondgenootschap naar het andere overlopen. Het zijn oorlogsbaronnen die leven van oorlog en plundering, ze laten zich altijd weer gebruiken door wisselende grootmachten.

Waarom zeiden de VS dat de Alliantie de macht niet mocht veroveren?

Michel Collon. De VS willen een internationaal protectoraat, een soort neo-kolonie. Zoals in Kosovo waar ze ook al een grote militaire basis hebben geïnstalleerd. Vergeet niet dat de VS tot de laatste minuut met de Taliban onderhandeld hebben (van februari tot augustus 2001, zie blz. 16). Die onderhandelingen liep op niets uit. Daarom hadden ze lang voor 11 september al beslist om militair in te grijpen.

De VS hebben nog een andere oplossing, een 'breed front'

Michel Collon. Daar werken ze al jaren aan, maar ze hebben nog niet veel steunpunten gevonden. Hun 'brede en representatieve regering' is vooral een zwakke regering, met marionetten die zij manipuleren. Zoals de 86-jarige koning Zaher Shah, die al twintig jaar in ballingschap in Rome leeft en die in Afghanistan geen enkele politieke basis van betekenis heeft.

Een koning aan het hoofd van een volgzaam front, dat hebben de VS ook al geprobeerd in Joegoslavië: daar kwamen in de regering alleen maar leiders die bereid waren de maatregelen van het Internationaal Monetair Fonds en van de multinationals uit te voeren. In Belgrado is de prijs van de elektriciteit ondertussen verviervoudigd, 180.000 gezinnen zitten zonder, alles is vreselijk duur geworden. Bij de autofabriek Zastava staat een massa-ontslag voor de deur, voordat de fabriek aan het Westen verkocht zal worden...

Ook in Afghanistan zal de bevolking er niet beter van worden. Het beetje hulp dat de VS geven dient vooral als drukmiddel tegen elk streven naar onafhankelijkheid, hoe zwak dat ook is.

Minister Michel zegt dat de EU klaar staat voor de wederopbouw en humanitaire hulp. Is Europa humanitairder dan de VS?

Michel Collon. De Europese regeringen steunen Bush, ze zijn dus mede verantwoordelijk voor de grotere hongersnood en voor de ellende waarin miljoenen Afghanen terechtkomen. Zij beloven een wederopbouw, maar dat hebben ze ook aan de Joegoslaven beloofd en die wachten nog altijd.

De Europeanen weten dat de VS deze oorlog gewild hebben omdat ze de petroleumroutes willen controleren en militaire basissen oprichten. Europa wil een stuk van de taart, meetellen in de strijd voor de olie, en meedoen aan oorlogen ter wille van het euroleger en de wapenindustrie. Achter de schermen zijn er heel wat wrijvingen tussen de bondgenoten. De Duitse kanselier Schröder wil troepen sturen om het terrein niet aan de VS alleen over te laten.

Hebben de VS gewonnen?

Michel Collon. Neen, ze zitten in een wespennest. Het land glijdt af naar een burgeroorlog. De Europese rivalen zitten de VS op de nek. Pakistan wordt met de dag moeilijker. Israël wil niet meewerken en wekt steeds meer de woede op van de Arabieren. Het Afghaanse volk zal niet zomaar een regime aanvaarden dat een marionet is. Het ziet er niet fraai uit voor de VS. Er zijn veel meer soldaten ter plaatse dan Bush en Europa willen toegeven en er zijn ook al veel meer doden gevallen. De vredesbeweging moet in actie komen om een nieuw Vietnam tegen te houden.

Heb je een alternatief?

Michel Collon. Alleen een progressief alternatief kan een einde maken aan de feodaliteit in Afghanistan en aan de oorlogsheren, of ze nu Alliantie heten of Taliban. Maar het eerste probleem blijven de VS. Zij hebben de oorlogsbaronnen aan de macht gebracht. Zij hebben de Taliban en andere fundamentalistische milities ertoe aangezet de progressieve oppositie en de communisten uit te moorden. Er zal geen vrede, stabiliteit en vooruitgang zijn zolang de inmenging duurt. De VS zijn niet de oplossing maar het probleem. Zij hebben ook de oorlog in Joegoslavië en Kosovo geprovoceerd. De Amerikaanse en NAVO-bezetting van Kosovo heeft geleid tot etnische zuiveringen, drugsmaffia, terroristische aanslagen (ook tegen Albanezen). In Afghanistan, net zoals overal elders ter wereld, is het einde van de inmenging de voorwaarde voor alles.

Waarom willen de VS Afghanistan?

Lees Blufpoker, Michel Collon

librairie.internationale@skynet.be

Betoging tegen de oorlog in Dortmund, in Duitsland op 17 november. "Oorlog lost geen enkel probleem op", vinden deze betogers. En van "Solidariteit" blijft alleen 'Soldaat' over als men de dingen maar half begrijpt... Een boodschap voor de Duitse regering die troepen naar Afghanistan wil sturen. (Foto www.arbeiterfotografie.com)