Door de aanhoudende bombardementen
- voor het volk geen geschenk -
neemt de Taliban de benen.
Uit het noorden komen nu uit hun holen
andere resten, die het werkelijk menen
volgens het scenario van het Westen.
Het volk kende al eeuwen lang geen
democratische rechten -
Ook al niet onder de nu zeer oude koning:
een oude lap waar iedereen zijn handen
aan afveegt.
Het onthaal zal niet koninklijk zijn,
wel vele buigingen. Waar zullen we de
leidingen leggen.
Het land ligt voor de zoveelste keer
in puin voor de bevolking een eindeloos
uitzicht.
Het is het erfrecht van de oorlogsheer.
Nu de Ban is gebroken, en uitzicht dat de olie
weldra zal vloeien: een wissel op menselijk
bloed, paradeert in gevechtspak uit naam
van de nieuwe wereldorde een volgende toekomst,
de talibush.