Kinderartsen boos op Borst

Waar blijven die miljarden eigenlijk

Door Jan Cleton

"Baarlijke nonsens, onzin eerste klas!" Professor de Groot, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Kindergeneeskunde, laat de diplomatie voor wat die is. Zijn woede richt zich op minister Borst van volksgezondheid. "Haar mededeling aan de Tweede Kamer en de media dat er honderden Intensive care-verpleegkundigen in opleiding zijn, is volstrekt onjuist. Ik heb schoon genoeg van die politieke misleiding."

De Groot: "Het is de zoveelste keer dat er om de hete brij wordt heengedraaid. Vorig jaar zou er al extra geld komen voor 32 bedden. Nooit gezien. Geen cent. De maat is vol. Nu lijkt het net alsof de zaak snel is op te lossen. Borst moet geen onzin vertellen maar de waarheid."

De Groot begrijpt het niet meer. "We hebben het over doodzieke kinderen. Die hebben een overlijdenskans van meer dan vijftig procent. Natuurlijk is het niet te zeggen dat een kind overlijdt doordat het niet op tijd op een kinder-ic ligt. Logisch, we werken als artsen wel netjes, gaan geen dingen roepen als we het niet zeker weten. Ligt het aan een extra uur in een ambulance, aan een paar uur wachten voor het bed klaar is, aan gebrekkige zorg op een andere afdeling? Wie weet het? Dat er kinderen sterven door deze omstandigheden, daar kan je wel vanuit gaan."

Er stoppen medisch specialisten en verpleegkundigen omdat het zo demotiverend is allemaal. Een zaal vol zieke kindertjes, die gaan soms dood. Dat is heel zwaar. Dan komen de ouders, dat is loodzwaar. Dan stoppen mensen, omdat de middelen en de salarissen er niet zijn.
"Natuurlijk gaat een verpleegkundige van een kinder-ic naar een algemeen ziekenhuis als hij/zij daar veel minder zwaar werk doet voor hetzelfde geld. De functiewaardering klopt niet; Als je mensen beloont, ook financieel, blijven ze wel op een kinder-ic. Nu lopen ze weg, ook de artsen. Omdat de hulp die kinderen nodig hebben, niet geleverd kan worden."

Op deze wijze gaf de professor een bijna totaaloverzicht van het functioneren van het paarse kabinet waar het de zorg betreft. Veel beloven, weinig geven schijnt de hoofdwerkwijze te zijn richting de werkers in de gezondheidszorg. Ook de Tweede Kamerleden laten zich schijnbaar met een kluitje in het riet sturen. Vijf miljard gulden werd er extra toegezegd voor de zorg. Waar dat geld naartoe gaat, als er al financiƫle verantwoording gevraagd wordt, wordt door paars ook niet echt duidelijk gemaakt, of het gebeurt op dezelfde wijze als die 'honderden Intensive Care verpleegkundigen die in opleiding zijn'. En diegenen die in opleiding zijn kunnen wel alvast ingezet worden. Lekker goedkoop personeel toch?
Alhoewel Borst dat laatste er niet bij zei.

Het tekort van 32 ic-plaatsen voor kinderen blijkt niet opgevuld te kunnen worden door... gebrek aan personeel!!! Hoe dat gebrek ontstaan is, dat is nou juist de vraag waar alle voorstanders van meer marktwerking in de zorg graag de oogkleppen voor opzetten. Allemaal komen ze met lapmiddelen om de problemen op te lossen. Lapmiddelen die niet ten koste mogen gaan van de eigen financiƫn, of die van de (electorale) achterban. En zeker niet het eigen ongelijk zichtbaar maken. Op deze manier worden er steeds meer verduisteringsgordijnen neergelaten, verduisteringsgordijnen die opvallend genoeg (zij het in beperkte mate) door het Duitse blad Der Spiegel opgetrokken werden. (zie kader hieronder)

Waar blijven die miljarden

Die miljarden gaan naar private instellingen, direct of indirect. Naar de zorgverzekeraars, die een website opzetten over de ziekenhuizen waar de kortste wachttijd geldt en op die manier klanten trachten te werven. Ter bestrijding van hun kosten in het kader van efficiency. Of voor subsidies aan gemeenten die meewerken aan particulier opgezette zorgprojecten. Al met al projecten waar de lagere inkomens weinig tot geen belang bij hebben. De tweedeling tussen arm en rijk neemt hierdoor alleen maar toe.

Zoals het in de nationale politiek gaat, zo gaat het ook internationaal. Zeker waar het de strijd tussen imperialistische blokken betreft. Een schoolvoorbeeld in deze is de strijd rondom octrooien. Octrooien die het alleenrecht vastleggen aangaande het gebruik van ontdekkingen. De zogenaamde ontdekkers van delen van het menselijk gen trachten dit voor 'eigen winstbejag' aan de rest van de mensheid te onthouden, tenzij er voor betaald wordt!

Duits tijdschrift kraakt poldermodel

BERLIJN - Lang gold de Nederlandse combinatie van loonmatiging, kostenreductie en deeltijdarbeid als een voorbeeld voor de haperende Duitse economie. Maar het weekblad Der Spiegel plaatst deze week, in een vernietigende reportage over de teloorgang van de publieke sector in Nederland, serieuze kanttekeningen bij de sociaal-economische ontwikkelingen in het kleine buurland. 'De openbare diensten zijn doodgeprivatiseerd', is de conclusie. De Haagse staatsuitgaven mogen dan tussen 1992 en 2001 zijn teruggeschroefd van 50 naar 40,8 procent van het BNP, de gevolgen van die bezuinigingsmanie laten zich overal voelen: ellenlange wachtlijsten in de gezondheidszorg, slecht functionerende 'mammoetscholen', gebrekkige kinderopvang, uitgewoonde dubbeldekstreinen, die bovendien nooit op tijd rijden, en een algeheel gevoel van onveiligheid.
(Apeld.C. 24-1-2002)