NCPN Reiderland wil weer bestuursverantwoordelijkheid

"Politiek doe je omdat het moet"

Hans Heres, veertig jaar in de politiek

 

Door Krino Bont

Er gaat veel gebeuren in het Oldambt. Dit voorjaar wordt serieus begonnen met de Blauwe Stad. Op 6 maart worden de mensen gekozen die uit uw naam de verantwoordelijkheid dragen voor uw leefomgeving. Wie zijn deze vrouwen en mannen, wat beweegt hen en hoe goed hebben ze het met u voor?

Hij is 56 jaar en dus van het bevrijdingsjaar 1945. Hans Heres, bij de komende raadsverkiezingen lijsttrekker van de NCPN in Reiderland, werd geboren in het Duitse Flachsmeer als zoon van één van de vele door de Duitsers gedwongen te werk gestelde arbeiders. Een moeilijke tijd, maar voor Heres senior niet uitsluitend ellende want hij nam een vrouw mee terug naar huis.

Pa was boerenarbeider/grondwerker. Hij was lid van de CPN en zat in de raad van de toenmalige gemeente Beerta in de roerige jaren na de oorlog. Hans trad in zijn voetsporen. Ook hij is van beroep grondwerker, een 'jongen uit het volk'. Politieke betrokkenheid was vanzelfsprekend in het gezin en al heel jong was hij dan ook lid van de jongerenorganisatie van de CPN. Op zijn achttiende trad hij toe als lid van de partij. "Eerder kon niet", zegt hij verklarend. In 1970 werd ook hij raadslid van Beerta en drie jaar later wethouder. Dat bleef hij tot 1978, was raadslid tot 1988 en vanaf toen wethouder, tot de herindeling in 1990.

De nieuwe gemeente Reiderland zag Heres terug als raadslid en fractievoorzitter van de communistische raadsfractie die inmiddels NCPN was gaan heten.

In 1994 werd hij andermaal wethouder tot 2001. Dat jaar was hij gedwongen af te treden door een motie van wantrouwen in verband met zijn standpunt met betrekking tot de Blauwe Stad. Heres ging door als raadslid. Zes burgemeesters maakte hij mee, veertig jaar in het harnas, in de hoogste regionen van de gemeentepolitiek. "Ik heb de behoefte me in te zetten voor de mensen", zegt de communist.

"Dat was nodig in de jaren vijftig toen de arbeiders werden uitgebuit, nu is het nog net zo en zolang het kapitaal regeert zal het ook zo blijven". Heres noemt in dit verband de massale ontslagen bij grote bedrijven, de toestanden in de zorg, waarvan volgens hem vooral de lager betaalden de dupe worden en het tekort aan goede huurwoningen.

"Voor elke woning die wordt aangeboden zijn er drie gegadigden".

Eind 2000 kreeg hij een motie van afkeuring aan de broek. Het breekpunt was de Blauwe Stad. De NCPN ondersteunde aanvankelijk het megamerenproject, maar veranderde later van standpunt. Heres: "In feite zijn we niet van standpunt veranderd. We waren en zijn nog voor uitvoering van de Blauwe Stad, omdat we ook vinden dat dit gebied een economische impuls hard nodig heeft. Waar we ons tegen verzetten zijn bepaalde onderdelen die ontstaan zijn door veranderingen in de oorspronkelijke opzet. Zo gaat het ons veel te ver dat mensen straks achter hoge dijken zullen moeten wonen. We kunnen er ook niet mee akkoord gaan dat de autoverbinding met Winschoten via de Nieuweweg verdwijnt, waardoor ook nog eens alles straks over Kromme Elleboog en Ekamp moet. En we vinden dat er ook ruimte moet zijn voor de bouw van huizen in de goedkopere sector." De besluitvorming is nu afgesloten maar hij is niet zonder hoop dat er toch nog aanpassingen zullen worden aangebracht. "Waarom niet, er is al zoveel veranderd!"

Eén van de kwesties die in het afgelopen jaar nogal wat stof deed opwaaien in de gemeente Reiderland was de verkoop van de Beemster Plas aan Architectenbureau Timmer. Die wilde daar een aantal landhuizen bouwen. De plas zoudan goed kunnen worden onderhouden en goeddeels voor het publiek toegankelijk blijven. Het plan werd uiteindelijk door de raad verworpen. Heres is daarover duidelijk. "Het leek ons direct al twijfelachtig, maar we hebben de zaak van alle kanten bekeken. De landhuizen zouden komen te staan aan de rand van de plas, of zelfs iets er in. Nou, als je daar woont sta je niet toe dat de mensen op het grasveld ervoor komen zonnebaden. Van die toegankelijkheid was dus geen bliksem terechtgekomen!"

Ook over een mogelijke herindeling in de nabije toekomst is Heres duidelijk en zonder voorbehoud. "Niet doen, het levert niets op en er zijn grote nadelen. Het wordt niet goedkoper, het wegennet wordt er bijvoorbeeld geen meter korter door. Openbaar groen, sportvelden, het blijft allemaal hetzelfde. Tenminste, als elk dorp zijn voorzieningen houdt. En dat is ook nog maar de vraag. Bijvoorbeeld twee zwembaden in één gemeente? Als er weer eens bezuinigd moet worden? Kwalijk is ook dat de afstand tussen bestuur en bevolking nog eens aanzienlijk groter wordt. Het contact gaat compleet verloren".

Heres was de laatste communistische gemeentebestuurder van Nederland. Wordt hij weer wethouder na 6 maart? "Dat hangt uiteraard ook af van de verkiezingsuitslag. De NCPN is er en ik ben zeker bereid weer bestuursverantwoordelijkheid te nemen. Er is natuurlijk overleg mogelijk, maar we beginnen er niet aan met 'gebonden handen'. Dat waar we voor staan willen we overeind kunnen houden."

De communistische voorman heeft er dan wel veertig jaar opzitten, hij is nog niet van plan ermee op te houden. Twee raadsperiodes gaat hij nog door, denkt Heres. Hij kan het zich nauwelijks voorstellen om aan de kant te staan, zo lijkt het wel. Altijd even leuk is het overigens niet, geeft hij toe, het zit vaak tegen, met alle daaraan verbonden hartzeer. "Maar politiek is geen hobby. Je doet het omdat het moet", zegt Hans Heres.


bron: Het Streekblad SBO/PEK, 23-01-2002
foto: Richard Riemeijer