NCPN versterkt bestaande posities

 

Door Wil van der Klift

De NCPN-verkiezingscampagne heeft de partij versterkt. Elke verkiezingscampagne vergt veel van de activisten. Maar overal bleek dat de gezamenlijke krachtsinspanning de samenhang en kameraadschappelijkheid hebben versterkt.

De NCPN nam in zeven gemeenten deel aan de raadsverkiezingen.

In totaal stemden dus 4.866 mensen in zeven gemeenten (was 6.086 in tien gemeenten) op de NCPN. Als we de specifieke situatie in Scheemda buiten beschouwing laten, betekent dit een aanzienlijke vooruitgang voor de partij. Uit het overzicht blijkt dat de NCPN aanzienlijk versterkt kan worden met nieuwe lezers en leden, mits de partij zich actief opstelt in de directe leefomgeving van de mensen. De belangrijkste les is daarom om waar mogelijk consequent onder en mét de gewone mensen te werken en om de partij te versterken door te werven onder onze sympathisanten en lezers, ook na de verkiezingsperiode. Een tweede conclusie is dat we op dit moment niet in staat zijn landelijk een zetel te behalen, daarvoor was de groei in de verschillende gemeenten nog te laag.

Communistisch geluid nodig

In twee gemeenten traden en treden communisten op in de gemeenteraden, het worden er weer drie nu. Daar streden zij tegen aanvallen op het inkomen, tegen huurverhogingen en tegen de afbraak van collectieve voorzieningen. Zij deden dat vòòr de verkiezingen en gaan daar mee door ook erna. De NCPN ontmaskert de medialeugens, weerlegt de vele valse burgerlijke waarheden, toont de ware achtergronden, de juiste inzichten en biedt een effectieve manier om de wereld te begrijpen en te veranderen.

Volhardend optreden onder de massa loont

Heiloo in Noord-Holland (1 zetel behaald) en Lemsterland (behoud van 2 zetels) hebben het bewezen: volhardend onder en mét de bevolking werken loont. En ondanks het lichte verlies in Reiderland geldt daar hetzelfde (5 zetels). Daar blijft de 'traditionele' aanhang de partij trouw door dik en dun, ondanks een rechtse campagne om het 'laatste communistische bastion te slopen'. Reiderland laat echter wèl de grenzen zien die aan communistisch medebestuur onder kapitalistische verhoudingen zijn gesteld. Reiderland toont daarom wat communisten de bevolking moeten duidelijk maken: echte, duurzame en fundamentele veranderingen zijn er onder het kapitalisme niet te bereiken. Maar Reiderland toont ook aan dat er met communisten in besturen veel meer te bereiken is dan zonder. Reiderland toont de bevolking dat communisten niet corrupt zijn en tot het uiterste gaan, zonder in radicalisme te vervallen, om de belangen van de bevolking te dienen. Het kapitalistische Nederland, politiek geleid door Paars, werpt grote barrières op voor de bevolking en voor communisten die opkomen voor de portemonnee van en de voorzieningen voor de meerderheid van de bevolking. Maar een blik in de vaderlandse geschiedenis toont, dat de bevolking altijd beter uit is mèt communistische volksvertegenwoordigers. Dat weet ruim éénderde van de stemgerechtigden in Reiderland (34%) en ruim 15 procent van de stemmers in Lemsterland zonder aarzelen en dat zullen we de anderen geduldig blijven uitleggen. Waar communisten langdurig posities hebben en weten te behouden blijkt er geen Groenlinks en SP nodig te zijn en krijgt de heer Fortuyn geen kans om zich te nestelen.