De attaché-koffer

Door Henricus Azewijn

In het nieuwste ontwerp van de mensentuin
staat een vitrine met porseleinen muggen en olifanten
tussen ruimtelijk geordend, historisch puin
als decor voor musici en/of muzikanten.

Alles zal er goed, op rolletjes verlopen
geen invalidenwagen rijdt er iemand voor de voeten!
Dat mag men althans blijven hopen
omdat er toch iemand voor dit toekomstbeeld moet boeten...

Marginaal roept het ontwerp nog wat weerstand
op, maar de teerling is glimlachend geworpen
door Guus Geluk, die man met al dat verstand
die aanhang tot in gehuchten, negorijen en dorpen.

Eindelijk heeft iedereen dan toch zijn leider
is verantwoordelijkheid weer een voldongen feit.
Gedragen wordt hij echt door burger, boer en arbeider
op handen van geest, God, het gegeven waar het ook tot leidt!

Leidt het wellicht tot niet meer dan niets
dan is de boel toch aardig omvergegooid
al steelt men nog steeds uw fonkelnieuwe fiets
is de huid van de niet geschoten beer toch gelooid

voor een grote, nieuwe attaché-koffer
in de aanbieding na het onverwachte faillissement.
De ogen van al de dragers staan nog doffer
maar Guus Geluk geniet bij alles wat hij ontkent...