Asielbeleid: Engeland concurreert met Europa

Door Ron Verhoef

Niet alleen in Nederland verhardt het asielbeleid, dit gebeurt ook in Engeland. Een paar maanden geleden werd nog een nieuwe vreemdelingenwet aangenomen in het Lagerhuis, maar David Blunkett (minister van Binnenlandse Zaken) vindt dat deze alweer verouderd is en dus voegde hij opnieuw wat regels toe.

David Blunkett legde uit dat de zojuist aangenomen wet in de pas loopt met de wetten in andere Europese landen. Het asielprobleem kan echter alleen opgelost worden als er drastische maatregelen genomen worden en Engeland moet daar dan maar in voorop lopen, volgens Blunkett. Uiteraard heeft dit niets te maken met de recente verkiezingsoverwinningen van de British National Party, want tegen de BNP zou Blunkett een vuist maken, zo vertelde hij nog voor de gemeenteraadsverkiezingen. De regering Blair zou geen verdere verharding van het vreemdelingenbeleid doorvoeren om stemmen bij de BNP weg te halen, zo werd althans in april verteld. Maar ja, toen had de BNP nog geen winst geboekt en waren ook de Nederlandse en Franse verkiezingen nog niet geweest, die ook een ruk naar rechts lieten zien.

Europees probleem

Blunkett zwicht niet voor nazi's, maar lost een Europees probleem op. Wat dat is zal wel algemeen bekend zijn: volgens de ideologen van de Britse regering zijn er teveel (laaggeschoolde) buitenlanders, die in de ogen van vele Britten bovendien niets anders doen dan hun hand ophouden om de belastingbetaler armer te maken. Dat asielzoekers ook in Engeland niet mogen werken zolang de procedure nog loopt wordt door deze 'realistische' denkers van nieuw links (of was het nu rechts, meneer Blair?) maar even vergeten. Bovendien gaan te weinig afgewezen asielzoekers weer weg. Maar hoe wordt dat probleem dan opgelost?

Dat is heel eenvoudig: een asielzoeker wiens aanvraag is afgewezen mag zijn beroepszaak niet meer in Engeland afwachten. (Op papier is dit in Nederland overigens allang zo, maar in de praktijk wordt dit door een rechter bepaald die tot nu toe meestal beslist dat de asielzoeker in Nederland zijn beroepsprocedure mag afwachten).

Twee mogelijkheden

Er zijn nu twee mogelijkheden. Ten eerste, de asielzoeker wordt teruggestuurd naar het land van herkomst om daar de procedure af te wachten. Een land dat door de asielzoeker nu juist werd ontvlucht omdat hij vreesde voor zijn leven of bang was gemarteld te worden. Ten tweede, als door de regering erkend wordt dat terugsturen naar het land van herkomst onmenselijk is, wordt de asielzoeker teruggestuurd naar een land dat hij op zijn vlucht heeft aangedaan. Bijvoorbeeld, Afghanen zouden teruggestuurd kunnen worden naar Pakistan.

Nog afgezien van het feit dat deze nieuwe regels een schending zijn van het vluchtelingenverdrag van Genève, dat stelt dat vluchtelingen alleen naar hun eigen land mogen worden teruggestuurd en dat ze recht hebben op een zorgvuldige afhandeling van hun asielaanvraag in een veilige omgeving, is het natuurlijk een mensonterend plan. Keith Best van de Immigration Advisory Service (immigratie advies dienst) deed het plan dan ook af als complete onzin. Hij vindt het idee dat mensen hun asielprocedure in het buitenland moeten afwachten niet realistisch. De wet moet er, volgens Best, nu juist zijn om deze zwakke groepen te beschermen.

De National Assembly Against Racism (Nationale raad tegen racisme) noemde het voorstel met een woordspeling 'dodelijk serieus', een woordvoerder zeiin de Morning Star: "Als asielzoekers gedeporteerd worden zal hen nog meer martelingen en misschien zelfs de dood te wachten staan, voordat ze een kans hebben tegen een negatieve beslissing in beroep te gaan. Deze nieuwe regels zal extreem-rechts alleen maar in de kaart spelen en het racisme in andere partijen aanwakkeren".

Plan uitvoerbaar?

De vraag is natuurlijk of het plan wel uitgevoerd kan worden. Niet iedereen is immers uitzetbaar. Het land van herkomst moet namelijk toestemming geven om de asielzoeker terug te nemen en dat is nog wel eens problematisch. Somalië heeft bijvoorbeeld geen officiële regering en kan dus ook geen toestemming geven. Irak geeft wel toestemming maar alleen als de vluchteling aangeeft zelf terug te willen, en dat willen ze uiteraard niet. Ook Afghanistan is een probleem omdat de nieuwe regering nog geen formele diplomatieke betrekkingen heeft met Engeland. Als we vervolgens kijken naar de herkomst van de asielzoekers die vorig jaar Groot-Brittannië binnenkwamen, blijken de meesten nu juist afkomstig uit Somalië, Irak en Afghanistan. Het nieuwe beleid lijkt zo bij voorbaat al te hebben gefaald.

Het is dan ook helemaal niet vreemd de nieuwe regels te zien als een propagandamiddel om stemmen te winnen voor de steeds verder wegzakkende Labour-partij. En helaas valt er met harde taal over asielzoekers inderdaad veel aanhangers te winnen. Als de regels door het Lagerhuis worden aangenomen en het de Labour-partij ook nog eens stemmen oplevert zal dat er in ieder geval toe leiden dat er ook op andere plaatsen in Europa zulke regels worden ingevoerd. Een sterk front tegen het oprukkende racisme is en blijft daarom absoluut noodzakelijk.


Bronnen: New Worker, Scottish Socialist Voice, Morning Star