Den Haag is proefvijver voor Bush
Van de redactie
De Nederlandse basishouding dat ingrijpen in Irak op basis van een resolutie van de Veiligheidsraad de voorkeur verdient, maar niet noodzakelijk is, valt goed in Washington. Tot nu toe heeft vooral de Britse premier Tony Blair zich ondubbelzinnig achter de Amerikanen geschaard, ondanks verzet in eigen land. Op het Europees continent is het enthousiasme voor het Irak-project van de Amerikanen veel minder. De Italiaanse premier Silvio Berlusconi lijkt een steunpilaar, net als zijn conservatieve Spaanse collega José-Maria Aznar. De regeringswisseling in Den Haag komt de regering-Bush dan ook van pas. Acht jaar lang werd Nederland geregeerd door de sociaal-democraat Wim Kok die goede contacten onderhield met Bush' voorganger Bill Clinton en die een Europeaan van het eerste uur is. "Margaret Thatcher staat met de rug naar Europa, ze tuurt over de grijze oceaan", zo typeerde Kok de Britse grondhouding. De eerste vier jaar werd hij geflankeerd door minister Hans van Mierlo van Buitenlandse Zaken, minder atlanticus, veel meer francofiel en op de eerste plaats Europeaan. Met De Hoop Scheffer lijkt Nederland weer een onversneden atlanticus als minister van Buitenlandse Zaken te hebben. En Bush ziet ook dat Den Haag na de verkiezingen een meer conservatieve, centrumrechtse regering heeft. De zittende Amerikaanse president die zich in zijn verkiezingscampagne duidelijk ideologisch profileerde met zijn 'compassionate conservatism', ziet daarin aanknopingspunten voor een band. In de ogen van de Amerikanen is Den Haag weer de ideale proefvijver, waarin met enige regelmaat visjes (zoals onder meer de zaak Sison, nvdr) kunnen worden uitgegooid. Dat doen ze in het beleidsdebat rond de Europese Verdragen, waarbij de Haagse Amerikaanse ambassade zich stevig roert. Het gebeurt nu ook in het Irak-dossier.
Bron: FD, 25-9-2002.