VS willen het net rondom Filippijnse communist Sison sluiten
 |
|
Professor Sison tijdens persbijeenkomst, samen met (links) bischop Joris Vercammen (Oud-Katholieke kerk) en (rechts) dominee Hans Visser. Foto: Munting Nayon. |
 |
|
Sison tijdens de pauze voor het gebouw Lydia, waar een zeer druk bezochte demonstratieve bijeenkomst plaatsvond tegen het besluit van de Nederlandse regering om klakkeloos het bevel van Bush te volgen hem (en de CPP/NPA) tot terrorist te bestempelen, zijn tegoeden te bevriezen, zijn uitkering te stoppen en wellicht op termijn gevangen te nemen of uit te wijzen. (foto Eva) |
Door Bert De Belder
De Nederlandse regering maakte de Filippijnse politieke vluchteling Jose Maria Sison in een klap blut en dakloos. Toen 'Joma' in de supermarkt en later bij de tandarts wilde betalen, bleek zijn bankrekening geblokkeerd. Op 11 september kreeg hij een brief van de gemeente Utrecht: ze nemen hem zijn toelage en zijn huisvesting als asielzoeker af.
Dit zijn de gevolgen van een nieuwe 'anti-terrorisme'-maatregel van de Nederlandse regering, op vraag van de VS. Er gaan ook geruchten dat de VS de uitlevering van Sison kunnen eisen. In de Filippijnen zelf stond het nieuws dat de CPP en het NPA op de Amerikaanse terroristenlijst staan in alle kranten. Dat vertelt dokter Geert Van Moorter, pas terug uit dat land.
Geen inkomen, geen huis, straks uitgeleverd?
De Verenigde Staten hebben de Filippijnse Communistische Partij (CPP) - waarvan Sison de stichter is - en het Nieuwe Volksleger (NPA) op hun lijst van 'terroristische organisaties' geplaatst. Nederland blokkeerde prompt de rekeningen van de man die er als politiek vluchteling verblijft.
Fase 1: leugens in de pers
Op 20 augustus bracht het actualiteitsprogramma 2Vandaag op de Nederlandse televisie een uitzending met Jose Maria Sison. Eerste vraag van journalist Jan Peters Lohper: "U hebt toch heel wat bloed aan uw handen". Als opener kan dat tellen. Terwijl een commentaarstem het heeft over het NPA, ziet de kijker beelden van mannen in militair uniform die een armoedig boerenhutje met kogels doorzeven en van vervaarlijk uitziende, gemaskerde mannen met zware wapens. Een grove mediamanipulatie, want voor iedereen die de Filippijnen kent is het glashelder dat dit beelden zijn van het regeringsleger en de paramilitaire CAFGU's!
Even later komt de cover van het Report 2002 van Amnesty International (AI) in beeld. 2Vandaag toont hieruit een 'citaat', met aanhalingstekens en al, als zou het NPA een lijst bezitten met 345 mensen die geëxecuteerd moeten worden. Nakijken op de website van AI en navragen bij het departement Azië van het AI-hoofdkwartier in Londen leren dat dit 'citaat' een puur verzinsel is!
Fase 2: Het wild opjagen
Op 13 augustus vaardigde de Nederlandse regering 'Sanctieregeling terrorisme 2002 III (1) uit, gericht tegen de New People's Army/Communist Party of the Philippines en Jose Maria Sison. De bedoeling: Sison het leven onmogelijk maken, financieel en materieel. "Alle middelen die toebehoren aan [Sison] worden bevroren. Het is verboden financiële diensten te verrichten voor of ten behoeve van [hem]. Het is verboden aan [hem] rechtstreeks dan wel middellijk middelen ter beschikking te stellen", zo staat in Artikel 2. Enkele dagen later is de persoonlijke bankrekening van Sison al geblokkeerd. "Op verzoek van de Europese Unie", beweert de bankbediende.
Jose Maria Sison is al sinds jaar en dag asielzoeker in Nederland. In het kader van de Regeling Opvang Asielzoekers (ROA) ontvangt hij een toelage voor persoonlijke uitgaven, een sociale woning en een verzekering tegen ziektekosten. In een brief gedateerd 10 september maakte de gemeente Utrecht daar abrupt een eind aan, op grond van de 'Sanctieregeling terrorisme 2002 III'. "Dat betekent dat u geen toelage meer zult ontvangen voor persoonlijke uitgaven en niet langer verzekerd bent tegen ziektekosten", legtde gemeente zakelijk uit, en "u mag niet langer gebruik maken van de woning op de Rooseveltlaan 778".
Joma Sison woont daar met zijn vrouw Julie en hun zoon Jasm. "Wij hebben nog geen oplossing voor de huisvesting van uw gezinsleden", vervolgt de brief laconiek. "Wij staan hen voorlopig toe in het huis dat wij aan u ter beschikking hadden gesteld te blijven."... Met dezelfde grootmoedigheid suggereert de gemeente Utrecht dat Sison deze beslissing bij de minister van Financiën kan aanvechten op humanitaire gronden, wat voorzien is in de 'Sanctieregeling terrorisme 2002 III'.
Joma zegt hierover: "Er is inderdaad een hypocriete bepaling dat ik, als ik om hulp smeek, die kan krijgen op 'humanitaire gronden'. Maar als ik op die basis zou smeken om de essentiële middelen van bestaan, trap ik dan niet in de val door de onrechtvaardige principes en maatregelen van de 'Sanctieregeling' te aanvaarden? Schendt de Nederlandse overheid soms mijn rechten als erkend politiek vluchteling niet door mij alle bestaansmiddelen te ontnemen en me te vernederen door mij te verplichten erom te smeken?"
Fase 3: Een stok om de hond te slaan
De (zeer relatieve) bescherming die Sison als vluchteling in Nederland geniet, kan helemaal voor de bijl gaan als de Verenigde Staten zijn uitlevering zouden vragen. Momenteel loopt in de VS geen enkele criminele zaak tegen hem, op basis waarvan een uitlevering mogelijk wordt. Maar ook dat zou snel kunnen veranderen. Toevallig wordt net nu de moord op de Amerikaanse kolonel James 'Nick' Rowe weer opgerakeld.
Op 21 april 1989 (jawel, meer dan 13 jaar geleden!) nam een stadsguerrilla-eenheid van het NPA Rowe onder vuur in Manilla. De man, een gedecoreerde Vietnamveteraan, stond aan het hoofd van de Joint US Military Advisory Group (JUSMAG). Die trainde het Filippijnse leger in opstandbestrijding en werkte met de CIA aan een strategie om de CPP en het NPA te infiltreren. Rowe zou de control officer van die infiltranten zijn geweest.(2)
Rowe is de hoogste Amerikaanse militair die in de Filippijnen tegen een kogel aanliep en dat kunnen de VS moeilijk verkroppen. Bij elke onderhandeling over de vrijlating van politieke gevangenen in de Filippijnen komt de VS-ambassade tussenbeide om te eisen dat de vermoedelijke daders van de aanslag, Donato Continente en Juanito Itaas, zeker nooit mogen vrijkomen. De zaak Rowe kan voor de VS het voorwendsel zijn om de uitlevering van Sison te vragen, ook al is het een raadsel hoe een werkloze professor en asielzoeker in Nederland hiervoor verantwoordelijk kan worden gesteld.
Maar het uiteindelijke doel van de VS is natuurlijk af te rekenen met de man die nog steeds een belangrijke rol speelt als hoofdadviseur van het Nationaal Democratisch Front (NDF, dat alle Filippijnse revolutionaire organisaties overkoepelt) en als 'eminence grise' van de revolutionaire beweging. De VS hebben immers een hartgrondige afkeer van bevrijdingsstrijd omdat, zoals Joma Sison het zegt, "dat bevrijding betekent van hun imperialistische uitbuiting."
Bronnen:
1. Staatscourant nr.153, 13 augustus
2. James Neilson, in US Veteran News and Report