De Groningse hoogleraar, J. Oosterhaven, bakt ze wel zeer bruin. Hij zegt: "Om de stijgende werkloosheid in het noorden te bestrijden is het onvermijdelijk dat lonen in het noorden naar beneden gaan. Ook subsidies voor uitkeringsgerechtigden moeten verdwijnen."
Hiermee stapt de hoogleraar in de voetsporen van andere hoogbetaalden, die al eerder stelden dat de uitkeringen en lonen te hoog zijn. Als dit zo zou zijn, wiens salaris is dan te hoog, die van een hoogleraar, of van een willekeurige bedrijfsarbeider, kantoorbediende, verpleegkundige of uitkeringsgerechtigde? Dan weet ik wel dat het inkomen van een uitkeringsgerechtigde veel en veel te laag is en dat het loon van een bedrijfsarbeider of een kantoorbediende niet zo extreem hoog is als dat van een hoogleraar.
Maar de oplossing ligt niet bij de lonen. Om meer werkgelegenheid te krijgen moet je zorgen dat onze bodemschatten ook hier in het Noorden worden verwerkt en niet verkwanseld worden aan de olieconcerns die miljoenen aan onze bodemschatten verdienen en hebben verdiend (in de schoot geworpen krijgen en hebben gekregen van de achtereenvolgende regeringen).
Terwijl de cijfers aantonen dat in het noorden het minste geld per hoofd van de bevolking te besteden is, wil iemand als Oosterhaven het nog verder naar beneden hebben. Dat dit de omgekeerde wereld is, heeft de strokartonstaking van 1969 wel bewezen: toen de staking door de arbeiders werd gewonnen gingen ook de inkomsten van de middenstanders omhoog.
Wil deze hoogleraar nog meer plaatselijke middenstanders om zeep helpen ten voordele van de grote winkelketens, zodat die de prijzen nog meer op kunnen voeren en de plaatselijke bevolking maar moet zien hoe ze moet rondkomen?
Als men goed naar de radio heeft geluisterd de afgelopen tijd, dan is het wel duidelijk geworden dat hier in het noorden minder geld was te besteden voor Sinterklaascadeaus voor de kinderen dan elders in het land.
Wil hij dezelfde situatie terug als in de vijftiger jaren? Als eenvoudige grondwerker zeg ik: je hoeft geen jarenlange studie gemaakt te hebben om te weten dat als de mensen minder geld te besteden hebben dit ten koste gaat van allerlei voorzieningen. Zoals de prijzen van goed en gezond voedsel, die ook steeds hoger worden, waardoor de gezondheid duur betaald wordt.
Steeds meer kleine bedrijfjes gaan op de fles omdat er niks verkocht wordt.
Mensen gebruik je gezonde verstand. Stem op 22 januari NCPN.