Daarin werd uiteengezet dat de VS niet vechten voor de olie, maar om de Iraakse bevolking te 'bevrijden' van het schurkenregime van Saddam Hoessein en om haar bovendien een leven in vrijheid en een democratisch stelsel te bieden. Deze grootschalige propaganda heeft echter, net zoals sneeuwvlokken die in een rivier vallen, geen van de beoogde resultaten opgeleverd, en tot nu toe hebben we geen taferelen gezien van Irakezen die in de rij staan om de 'democratische' strijdkrachten van de VS te verwelkomen. Dit is waarschijnlijk omdat het voorwendsel van 'democratie' er niet in slaagde de echte bedoeling van de VS te verhullen: het verkrijgen van de hegemonie.
Sedert het einde van de Tweede Wereldoorlog hebben de VS een natie als vriend of als vijand beschouwd op grond van de vraag of die natie 'tegen het communisme is en dicht bij de VS staat', maar nooit op grond van de vraag of het een 'democratisch land' is of niet. Zoals iedereen weet, hebben de VS in Latijns-Amerika openlijk de plaatselijke legers financieel gesteund om de door het volk gekozen regering van Allende omver te werpen, en ze hebben ook lange tijd de beruchte dictatuur van Somoza gesteund. De VS zijn vroeger ook de financiers geweest van sommige dictators in Azië.
De huidige oorlog in Irak heeft ten volle laten zien dat de houding van de VS ten aanzien van de kwestie van democratie hypocriet en onoprecht is. De VS afficheren zichzelf als "het meest democratische land ter wereld", ze hanteren binnen hun land een machtsverdeling over een uitvoerende, rechtsprekende en wetgevende macht en ze besteden veel aandacht aan hun rechtsstelsel. Een scherp contrast daarmee vormt hun intimiderende gelaat op het internationale toneel. Als één van de stichters van de VN stellen de VS zichzelf boven de VN en eisen ze dat de Veiligheidsraad het groene licht geeft voor hun manoeuvres om gewapenderhand de regering van een ander land te veranderen, voorbijgaand aan het principe van niet-inmenging in de binnenlandse zaken van andere landen, zoals vastgelegd in het Handvest van de VN.
Terwijl de VN vooruitgang boekte bij de wapeninspecties op grond van resolutie 1441, begonnen de VS met grof geweld een oorlog, zonder acht te slaan op raadgevingen van de meeste VN-leden en op anti-oorlogsprotesten van mensen over de gehele wereld. Is een dergelijk gedrag, dat het gezag van de VN minacht en dat de internationale wetten met voeten treedt, in overeenstemming met een democratische geest?
Een westerse wetenschapper leverde onlangs in een artikel een kleurrijke metafoor over de oorlog in Irak, waarin hij stelde dat de VS de openbare aanklager is, Irak de beklaagde en de VN de rechter en de jury. Terwijl de VS niet in staat waren een degelijk bewijs te leveren en zich verzetten tegen onderzoek van de verdachte ter plaatse, weigerden zij te luisteren naar advies van rechter en jury en veroordeelden zij eenzijdig Irak terdood en executeerden ze het zonder toestemming. Deze actie is niet alleen strijdig met democratische principes, maar overtreedt zelfs de wet.
De woorden en daden van de VS hebben slechts één feit onthuld, namelijk dat het uiteindelijke doel van de aanval op Irak is het uitroeien van een anti-VS-regime, het opbouwen van een overheersende positie in het Midden-Oosten en daardoor de creatie van manieren voor het vestigen van een globale hegemonie. Het zogenaamde 'anti-terrorisme' en 'democratie' zijn niets anders dan middelen van de VS om de hegemonie te verwerven.
Vertaling: Frank van Gerwen
Bron: People's Diary Online, http://english.peopledaily.com.cn/200304/02/print20030402_114437.html