De media-val waarin een groot deel van de Nederlandse vredesbeweging lijkt te zijn getrapt is de herleiding van Irak tot één persoon: Saddam Hoessein. De demonisering van de persoon Saddam Hoessein moet de agressie goedpraten. Slogans zoals "NO WAR, NO SADDAM" zijn uiteindelijk een ondergraving van de vredesbeweging omdat ze deze beweging zodoende al met één voet in het kamp van de agressor plaatsen. Een figuur als Wouter Bos van de PvdA maakt gretig gebruik van het gegeven van de gedemoniseerde figuur van Saddam en hij herleidt dan ook maar gemakshalve heel Irak tot Saddam. Immers, na de VS-invasie beweerde Wouter Bos dat hij toch niet voor Saddam kan zijn en dus wel voor de VS-agressor moest kiezen. Irak en Saddam zijn voor hem dus hetzelfde. Door die uitspraak schaart hij zich achter het uitmoorden van de Iraakse bevolking door de VS! Kiezen voor Irak wil niet zeggen, kiezen voor Saddam! Kiezen voor Irak wil zeggen, kiezen voor de bevolking van een soeverein land. Geen enkel land heeft het recht om voor eigen gewin een ander land binnen te vallen, om het te bezetten of om er een eigen goedgezinde 'regering' te installeren.
De Amerikanen en Britten komen, ondanks hun hoogtechnologische bewapening, niet vooruit met hun oorlog. Al wie dacht dat de Iraakse bevolking de invasiemacht zou komen toejuichen als bevrijders heeft het blijkbaar flink mis gehad. De bevolking is bezig zich heldhaftig te verdedigen hoewel zij slechts de beschikking heeft over veel primitievere wapens dan haar aanvallers. De Amerikanen hadden zich hun intrede in het zuiden van Irak wel anders voorgesteld.
De Irakezen vechten in en voor hun land, de Amerikanen en co. dringen een ander land binnen om het te knechten ten behoeve van de economische belangen van de VS. De zogenaamde coalitie, de agressors, probeert door massale bombardementen op de steden de Iraakse bevolking murw te krijgen, maar een Stalingrad voor de VS ligt in het verschiet! De Iraakse bevolking beseft maar al te goed dat hoe haar houding ook is tegenover Saddam, zij toch van de VS en hun trawanten niets te verwachten heeft en dat zij zelf moet bepalen hoe Irak wordt geregeerd.
Luk Brusselaers, Voorzitter SOS Kinderen Irak, 28-03-03.