|
De Cubaanse ambassadeur, Isabel Allende, beklaagt zich over het feit dat de Spaanse regering "met twee maten meet" bij het veroordelen van de doodstraf in Cuba, terwijl er duizenden mensen in de wereld wachten op de uitvoering van dit vonnis in andere landen.
De Cubaanse ambassadeur in Spanje, Isabel Allende Karam, verzocht de Spaanse regering niet met twee maten te meten bij het veroordelen van de regering Castro inzake het toepassen van de doodstraf. Spanje onderhoudt belangrijke en strategische relaties met landen waar de doodstraf wordt toegepast.
Tijdens een persconferentie in de Cubaanse ambassade te Madrid, georganiseerd om te antwoorden op de ontvangen kritiek inzake de executies tegen de gijzelnemers van een boot en de veroordelingen van 75 dissidenten in Cuba, deed Allende deze uitspraak.
Het hoofd van de diplomatieke vertegenwoordiging van Cuba in Spanje was begripvol, en deelde zelfs de 'gevoeligheid' die in Spanje en de Europese Unie bestaat over de doodstraf, waarover ze zei dat die in Cuba "bij hoge uitzondering wordt toegepast".
Ze herinnerde aan het feit dat "er 83 landen zijn waar de doodstraf wordt toegepast en dat Spanje met een groot deel hiervan goede relaties onderhoudt. En lang niet al deze landen behoren tot de derde wereld, het zijn zeer ontwikkelde landen".
De ambassadeur verzekerde dat wanneer de regering van José María Aznar maatregelen treft tegen het Caraïbische land, de Spaanse burgers "zich af zullen vragen waarom er in het geval van Cuba met twee maten gemeten wordt".
Volgens Allende Karam zou het feit dat Cuba "niet over veel natuurlijke grondstoffen beschikt, geen nucleaire wapens heeft en geen grootmacht is", van invloed moeten zijn bij het veroordelen van de doodstraf, terwijl "duizenden mensen in andere landen ter dood veroordeeld worden".
Ze vond de voorstellen tot economische sancties "buiten proporties", die volgens haar "absoluut niet volgens internationaal recht zijn, niet ethisch, noch moreel". "Ik geloof dat uiteindelijk het gezond verstand de overhand zal krijgen", vertrouwde ze aanwezigen toe, waar ze aan toevoegde dat "de gebeurtenissen in Cuba niets te maken hebben met hetgeen in andere delen van de wereld gebeurt en dat ze terecht bestraft zijn."
Volgens Allende zijn de relaties met Spanje "in zijn geheel genomen positief". Als voorbeeld noemde ze het feit dat Spanje de meeste buitenlandse investeringen op het eiland doet. "Tot nu toe is het een werkelijk positieve relatie geweest, met voorspoedige en minder voorspoedige momenten, waarbij een wederzijds belang gediend wordt", legde ze uit.
Ze erkende het "verschil in ideologie" met de Spaanse regering en andere sectoren in het land die "in vele situaties naar voren is gekomen".
De ambassadeur maakte een document openbaar waarin de argumenten van haar land voor de vonnissen gerechtvaardigd werden en dat aangeeft dat de wijzevan reageren van Spanje op de interne gebeurtenissen in Cuba buiten proporties, beledigend en manipulerend was en dat er halve waarheden worden verteld.
Volgens haar hebben de dissidenten een legaal proces gehad, waar geen diplomaten bij aanwezig waren, omdat dat geen "deel uitmaakt van hun functie". Wat betreft de executies sprak Allende over "terroristische acties" en verdedigde ze een vonnis "dat als voorbeeld moest dienen" in overeenstemming met het gevoel van de Cubanen.
"De Cubaanse regering is ervan overtuigd dat ze handelt volgens de meest rechtvaardige belangen van het land en het volk". Tot slot beklaagde de ambassadeur zich over het feit dat deze Cubaanse kwestie gebruikt wordt "om kiezers te binden". (in mei zijn er gemeenteraads- en deelstaatverkiezingen).
Bron: Izquierda Unida, 16-4-2003, vertaling Anne Vervoorn.