"Nederland trekt er massaal op uit" schreeuwen de tv- en radiozenders ons toe tussen de komkommertijdberichten door over kapotte speelplaatsen en volle stranden. Wanneer je om je heen luistert op werk of op straat lijkt het wel of er geen sprake is van een recessie. Thailand, Jordanië, Mexico gaan als vakantiebestemming over de koffietafel. Hoe is de werkelijkheid?
Ongetwijfeld boeken veel mensen met de rotsvaste overtuiging dat 'het nog wel zal loslopen met die recessie', interend op de 'overwaarde' van hun huis, of met een 'goedkope last-minute'. Ook zijn er die het 'er nog even van nemen nu het nog kan', jarenlang krom hebben gelegen of werken met z'n tweeën, soms wel 50 tot 60 uur per week.
Voorbeelden in directe omgeving laten zien dat de realiteit voor veel kleine inkomens anders is.
"Je kan nog mee, ik heb een chaletje gehuurd voor 200 euro in de week, 100 euro elk dus. Het is in de Alpen in het voorseizoen, dan is het niet zo duur. En het is voor een weekje, dan nemen we voorraad mee." De 66-jarige alleenstaande vrouw die al jaren haar vakantie doorbracht op haar balkonnetje, omhelsde de buurman vol overgave alsof ze zojuist de hoofdprijs gewonnen had. Een andere 65-plusser die onder de rook van de chemie woont heeft niet de middelen om te reizen en bovendien de angst dat hem wat zal overkomen. "...al die eigen bijdragen, ik durf het niet meer aan met al die prijsverhogingen..." Zo blij als een kind is de man wanneer hij een dagje mee uit kan met broer of vriend. Alleen bij ouderen zult u zeggen? Nee, ook veel jongeren hebben te kampen met financiële en woonproblemen. Talloze jongeren kunnen slechts dromen van Discovery-panorama's. Er zijn steeds meer jeugdige werklozen zonder perspectief in dit niets en niemand ontziend systeem. In veel van de 'verre vakantiebestemmingen' weten ze er alles van (geen water, geen eten, geen dak boven je hoofd).
We zullen wakker worden uit onze vakantiedroom na de zomervakanties wanneer dit recessiekabinet het onheilskoffertje boven de bevolking uitstort. We lezen in de kranten dat het kabinet vooral goed voor zichzelf zorgt (de inkomens van ministers moeten nu echt omhoog!), maar vooral voor de kapitaalskringen waarmee het kabinet verweven is. De werkelijkheid is anders voor veel mensen met uitkeringen, maar ook voor velen met slecht betaalde banen. De nieuwe minister van Economische Zaken, Brinkhorst, zei kortgeleden op tv o.a.: "er zijn nu geen communisten meer'(doelend op de inkrimping van personeel bij de krijgsmacht na de ineenstorting van de Sovjet-Unie).
Laten we daarom, kameraden, volop energie opdoen tijdens onze vakanties (waar we ook zijn, in eigen land of daarbuiten) om te laten zien dat we er wis en waarachtig nog zijn! Om op te komen voor een fatsoenlijk bestaan met voldoende rusttijden voor iedereen, voor een goede gezondheidszorg en kwaliteitsonderwijs voor iedereen! Vol frisse - tijdens onze vakantie opgedane energie - gaan we dan knokken voor een strijdbare vakbeweging in dit land! Brinkhorst c.s., u zult ons horen en zien!