Wet Werk en Bijstand: wie niet (voor een baas) werkt zal hongerlijden

Door Jan Cleton

Was het met de Wet Boeten en Maatregelen al flink oppassen geblazen om geen foutje te maken en dienaangaande gekort te worden op de (bijstands)uitkering, met de nieuwe Wet Werk en Bijstand is het zelfs niet meer mogelijk deels nog wat bij te verdienen om het hoofd boven water te houden. U bent gewaarschuwd!

Als u uw werk verliest - en heel snel na de WW in de bijstand belandt - of u verliest uw uitkering door de 'noodzakelijk veranderende' maatstaven, maakt het niet meer uit of u zich 'te barsten' gewerkt heeft, of dat u op een andere wijze in uw levensonderhoud voorzien heeft. Voortaan is het: wie niet 80 procent arbeidsongeschikt is, betaald werk heeft of steelt zal verrekte weinig eten. Of er werk beschikbaar is of niet, doet niet meer terzake.

De belangrijkste wijzigingen in de 'bijstandswet' op een rijtje:

Wie onder de nieuwe Wet Werk en Bijstand gaat vallen, moet dus tegelijkertijd met een uitermate armoedig bestaan noodgedwongen afstand doen van voor anderen normale burgerrechten. Elke vorm van werk moet aanvaard worden, tenzij daar principiële bezwaren tegen bestaan. Anders wordt er gekort op de uitkering, die al op een absoluut minimumniveau zit. Maar dat werk, als het er al is, wordt niet aangedragen. De bijstandsgerechtigde moet er zelf naar op zoek en verantwoording afleggen over zijn/haar pogingen.

Daarnaast is er door de beoogde bezuiniging een forse daling van het besteedbaar inkomen. Per gezin in de orde van 400 euro per jaar. Het laten vervallen van de vrijlatingsregelingen op bijverdiensten van part-time werkenden met een bijstandsuitkering, kan voor een alleenstaande bijstandsmoeder een inkomensachteruitgang van 160 euro per maand betekenen. En daar komen dan nog de verslechteringen inzake de huursubsidie en de eigen bijdragen in de zorg bovenop.

Momenteel zitten er ruim 400.000 mensen in de bijstand. Over hun ruggen moet een bezuiniging van 1,15 miljard euro behaald worden: 680 miljoen in de regelingen voor gesubsidieerde arbeid (WIW en ID banen); 250 miljoen op de gewone bijstand en 70 miljoen op de bijzondere bijstand. Het rijk betaalt nu nog driekwart van de bijstand, de gemeenten de rest. Na 1 januari 2004 krijgen de gemeenten een budget en moeten daaruit alles betalen.

De sociale verantwoordelijkheid wordt daarmee volledig naar de gemeenten verschoven. Wat een asocialen die regering van CDA, VVD en D'66.