President Bush weigert om Irak-contracten toe te kennen aan tegenstanders van de oorlog en onmiddellijk wordt hij gestraft voor zoveel openhartigheid. Het Pentagon strooit wat hinderlijke informatie uit. Niet voor het idee, maar voor de wijze van presenteren. Intussen blijven de geldschieters die zijn campagne steunden de belastingbetaler gewoon uitknijpen.
Het bedrog door hoofdaannemer Halliburton, het bedrijf dat tot 2000 werd geleid door vicepresident Cheney en waarmee deze crimineel nog steeds banden heeft, geeft aan hoe het in deze kringen toegaat. Kellogg Brown & Root (KBR), een dochter van Halliburton, zou mogelijk 61 miljoen dollar te-veel hebben gerekend voor het leveren van benzine in Irak en 67 miljoen dollar teveel in rekening hebben gebracht voor bevoorrading van de troepen. Normaal blijven dit soort kleinigheden onbekend. Het is immers goed gebruik om elkaar en de beastingbetaler te tillen. Het hoort bij die tak van sport. Maar nu werd deze informatie wereldkundig gemaakt.
Dat het Pentagon het bedrog 'lekte' had maar één doel: een terechtwijzing aan het Witte Huis. De bekendmaking kwam op een cruciaal moment. Volgens de neoconservatieve Weekly Standard heeft Bush geblunderd toen hij naar buiten bracht dat alleen zijn militaire bondgenoten mochten meedingen naar de vette Iraakse kluiven. "Een slimme regering zou de contracten naar eigen goeddunken hebben verdeeld. Een verstandige regering zou de aanbesteding hebben opengegooid om deze landen zelf een belang te geven bij de inspanningen in Irak", was de mening in conservatieve kringen. Zelfs Bill Frist, de Republikeinse leider in de Senaat, hekelde de selectieve aanbesteding: "Veel van die landen helpen ons elders in de wereld". "Dit is precies het soort retoriek waarmee Bush de Europese publieke opinie de kast op jaagt", aldus Ken Pollack van Saban Center for Middle East Policy.
Het Witte Huis maakte daarna snel bekend dat de harde opstelling is bedoeld als wisselgeld voor James Baker, die namens Bush in Berlijn, Parijs en Moskou zal pleiten voor herstructurering van Iraakse schulden. De domme aanpak van Bush gunde ons weer eens een blik in de keuken van het grote geld.
Bron: FD, 13-12-2003.