|
|
|
|
|
Washington heeft dé oplossing gevonden: Irak opsplitsen in drie ministaatjes en die tegen elkaar opzetten. Doet dat een belletje rinkelen? Precies, het is niet de eerste keer...
Op 25 november 2003 verscheen in de New York Times een hoofdartikel van de hand van Leslie Gelb. Gelb is een machtig man, die tot voor kort voorzitter was van het belangrijke Council of Foreign Affaires, een denktank van de CIA, het ministerie voor Buitenlandse Zaken en hoge pieten van de Noordamerikaanse multinationals.
Gelb stelde voor om Irak te vervangen door drie ministaatjes: "een Koerdische in het noorden, een soennietische in het centrum en een sjiitische in het zuiden," met als doel "zoveel mogelijk geld en troepen te leveren aan de Koerden en de sjiieten. De VS zouden het gros van hun troepen uit de soennitische driehoek ten noorden en ten westen van Bagdad kunnen terugtrekken. Zonder olie en zonder inkomen zouden de soennitische onruststokers hun ambities wel moeten bijstellen of er de gevolgen van moeten dragen." Kortom, de bedoeling is de centrale staat rond Bagdad uit te hongeren, omdat de soennieten altijd het speerpunt waren van het verzet tegen het VS-imperialisme.
Achter de schermen bestond dit CIA-plan al een hele tijd, zoals wij aanklaagden in een artikel van september 2001.[1] Maar het opdelen van Irak is ook een oude Israëlische droom. In 1982 schreef Oded Yinon, belangrijk figuur bij Buitenlandse Zaken, het volgende: "Het is voor ons nog belangrijker Irak uit elkaar te doen vallen dan Syrië. Op korte termijn vormt Irak de grootste bedreiging voor Israël. Een oorlog tussen Iran en Irak zal Irak verscheuren en het ten val brengen. Elke vorm van interarabisch conflict helpt ons en brengt ons dichterbij het doel om Irak te ontmantelen."[2]
Maar heeft precies die methode niet tot de burgeroorlog en de slachtpartijen in Joegoslavië geleid? Alle gebieden van dat land telden immers belangrijke minderheden, en de opsplitsing was onmogelijk zonder gedwongen volksverhuizingen. Berlijn heeft niet alleen voorbarig en bij wijze van provocatie de onafhankelijkheid van Slovenië en Kroatië erkend; erger nog, Berlijn en later Washington hadden achter de schermen al lang racistische nostalgici van de Tweede Wereldoorlog gefinancierd en bewapend. Daardoor werd een burgeroorlog bijna onvermijdelijk, want het IMF en de Wereldbank hadden op het failliet van Joegoslavië aangestuurd, opdat het land zich zou onderwerpen aan het neoliberalisme dat bij de val van de muur triomfeerde. Uiteraard werd dit alles zorgvuldig verborgen gehouden voor de publieke opinie.[3]
Net zoals men voor het grote publiek verborgen houdt dat alle volkeren van Joegoslavië vandaag te kampen hebben met een algemene misère en werkloosheid, veel erger dan daarvoor. En ondertussen leggen de multinationals dehand op alle rijkdommen.[4]
Zoals u op de kaart kunt zien, wonen ook in Irak de drie grote bevolkingsgroepen niet 'elk in hun gebied' maar zijn ze sterk vermengd. Gelb weet trouwens heel goed dat, als ze in Irak hetzelfde doen als in Joegoslavië, er hoogstwaarschijnlijk zware 'etnische' conflicten uit zullen voortvloeien, misschien zelfs een burgeroorlog.
Gelb kondigt trouwens cynisch aan dat de staat in het centrum van Irak "de belangrijke Koerdische en sjiitische minderheden van Bagdad, die buiten de etnische staten ten noorden en ten zuiden zouden vallen, zou kunnen afstraffen. Die minderheden moeten de tijd en de middelen krijgen om zich te organiseren, om akkoorden af te sluiten, of weg te gaan naar het noorden of het zuiden." Zo zouden miljoenen mensen de gebieden moeten verlaten waar ze altijd gewoond hebben, maar Gelb ziet daar geen problemen in zolang het de koloniale overheersing van de VS maar ten goede komt.
Is het Joegoslavische voorbeeld dan geen duidelijke waarschuwing? In werkelijkheid vond Gelb de burgeroorlog in Joegoslavië een waarlijk succes voor de VS, want dankzij die burgeroorlog konden ze een land uiteen laten vallen dat weerstand bood aan de multinationals.
Gelb pleit voor 'zuivere staten' (hij noemt ze ook 'natuurlijke staten'). Hij verwijt Tito dat hij "etnisch erg verschillende groepen" bijeengebracht had in een eengemaakt Joegoslavië en daarom ook noemt hij Irak een 'kunstmatige staat'. In feite haalt hij de oude theorieën van extreem-rechts weer boven water.
Zijn theorie van de zuivere staten is die van Hitler 'Ein Volk, ein Reich, ein Führer' (één volk, één rijk, één leider). Of die van de zionisten die dromen van een 'zuiver' Israël, 'gezuiverd van alle Arabieren'. In Joegoslavië was dat de theorie van de beschermelingen van het Westen, de Kroaat Tudjman en de Bosniër Izetbegovic. En ook die van de rechtse Servische leider Karadzic. Eigenaardig toch hoe de VS met theoriën komen aandraven die ze zogezegd bestreden hadden! De waarheid is dat de VS, net als alle kolonialisten, voor of tegen 'zuivere staten' zijn naargelang dat wel of niet in hun strategische belangen past. Het enige wat telt is het verzet verzwakken. Verdeel en heers. Niets nieuws onder de zon. De Britten hebben de verdeeldheid tussen de Ieren zorgvuldig georganiseerd, net zoals de verdeeldheid tussen Indiërs en Pakistani of tussen andere groepen elders in de wereld.
De invloedrijke Amerikaanse strateeg Zbigniew Brzezinski wil Rusland in drieën verdelen om Moskou af te snijden van de olie. De CIA heeft eveneens 'plannen' om Saoedi-Arabië te verdelen. Juist nu er zich grote economische en politieke groeperingen vormen rond de Europese Unie of de VS, zorgen diezelfde grote mogendheden ervoor dat bepaalde staten uiteenvallen; namelijk diegene die hen het hoofd bieden.
Het principe van de internationale politiek van de VS is dat er geen principes zijn. Men kan de ene dag doen alsof men de etnische zuivering bestrijdt en die de volgende dag zelf organiseren. Je reinste willekeur.
Gisteren verplichtten de VS de Koerden binnen de Turkse staat te blijven die geleid werd door fascistische generaals; vandaag bereiden ze een zogenaamd 'autonome' Koerdische staat voor (in werkelijkheid een marionet). Ze beweren dat ze overal ter wereld democratie willen brengen, maar kijk eens hoe ze de fascistische theorieën over 'zuivere staten' in ere herstellen.
Washington wil immers meer en meer het internationaal recht en de soevereiniteit van de staten met voeten treden. Wat het in Joegoslavië en Afghanistan heeft aangericht, en wat de meeste linksen in het Westen helaas hebben laten gebeuren, wil het zowat overal in de wereld nog eens overdoen.
Stop! Het is tijd om de balans op te maken van de rampzalige coalitie tussen de linkerzijde en de VS in de kwestie Joegoslavië en de kwestie Afghanistan. Wie de globale oorlog, de herkolonisering van de wereld, het hoofd wil bieden, moet dringend de soevereiniteit van de derdewereldlanden verdedigen, een principe dat vastgelegd werd in het Handvest van de Verenigde Naties. Die stap vooruit van 1945 willen de VS vandaag tenietdoen.
De essentie van het plan-Gelb is:
Zal Washington het plan-Gelb in de praktijk brengen? Laten we even de elementen bekijken die het tegenhoudt: De vrees dat een sjiitische Iraakse staat aansluiting zoekt bij Iran, dat het sterkste 'vijandelijke' leger in het Midden-Oosten bezit. En de vrees dat een Koerdische staat een aantrekkingspunt wordt voor alle Koerden die zich willen losscheuren van Turkije - een te respecteren strategische bondgenoot, omdat dit land nu eenmaal het kruispunt vormt tussen de Balkan, de Kaukasus en het Midden-Oosten. Maar als het Iraakse verzet zich blijft versterken en de diverse stromingen tot eenheid komen, met inbegrip van de sjiieten, dan zou Washington zijn plan om het land uiteen te laten vallen wel eens ten uitvoer kunnen brengen.
Het precedent van Joegoslavië moet dienen als een ernstige waarschuwing! We mogen niet dulden dat andere landen in hetzelfde drama worden gestort! Gelet op de gevaren waarmee Bush de hele wereld opzadelt, gelet op de fascistische theorieën waarop hij zich meer en meer beroept, is het enige mogelijke verweer de versterking van een wereldwijd front tegen de politiek van de Verenigde Staten, en de steun aan alle vormen van verzet overal in de wereld. In de eerste plaats het opmerkelijke verzet in Irak (en wat dit betreft hebben we er schoon genoeg van dat de heersende media dat verzet al te dikwijls als terroristisch bestempelen).
Het is het Iraakse verzet dat Bush ervan weerhouden heeft om in een ruk ook Iran, Syrië, Noord-Korea en Cuba aan te vallen. Het heeft op zijn beurt aangetoond dat de Verenigde Staten niet onoverwinnelijk zijn. Bush staatvoor schut voor de hele wereld, als 'papieren tijger', om het met een geijkte uitdrukking te zeggen. Dat verzet is de ontmoediging en het pessimisme tegengegaan dat zich wat verspreid had na de 'bevrijding van Bagdad'. De oorlog is niet over, hij begint pas. Dit verzet steunen, dat is onszelf steunen.
(30 november 2003)