De in het najaar van 2003 gewijzigde vervoersregeling van de Wet Voorzieningen Gehandicapten (WVG) in de gemeente Lemsterland, heeft tot nogal wat bezwaarschriften geleid. De nieuwe regeling, waar directbetrokkenen en ook de NCPN fel tegen geageerd hebben, houdt in dat van de gemeentelijke financiële bijdrage nog maar net iets meer dan eenvierde deel overblijft... Meerdere van de mensen die hiertegen bezwaar maakten richtten zich tot de NCPN om hen hierin bij te staan.
Voor een aantal betekent dit ook dat het NCPN-raadslid Rinze Visser bij de bezwaarschriftencommissie aanwezig is en hulp biedt bij het toelichten van de bezwaren. Jaren geleden is er eens intern onderzocht of deze vorm van steun door dit raadslid wel of niet in strijd zou zijn met de functie van een gemeenteraadslid. Daar is toen nooit meer iets van vernomen.
Kortgeleden echter, toen dit raadslid een in het ziekenhuis verblijvende bezwaarmaakster als gemachtigde wilde vertegenwoordigen bij de commissie, werd meegedeeld dat eerst zou worden uitgezocht of een gemeenteraadslid wel als zodanig mag optreden ten gunste van een 'wederpartij in een geschil met het gemeentebestuur', in verband met artikel 15 van de Gemeentewet.
Na onderzoek moest men echter tot de conclusie komen dat een en ander voor een raadslid in de rol van volksvertegenwoordiger toelaatbaar is. Problemen zou het pas opleveren na het afsluiten van een bezwaarprocedure, als het een beroep bij een hogere rechtsinstantie betreft. Dit alles laat wel zien dat de denkwerelden van communisten en die van de burgerlijkheid nogal uit- eenlopen, waar het gaat om het verdedigen van de belangen van mensen die door rechtse bezuinigingsdrift en asociale afbraakpolitiek in de knel komen.
Aan de ene kant het zich onafhankelijk van het overheidsapparaat opstellen in het belang van de bevolking; aan de andere kant de wijze van denken dat raadsleden toch ook eigenlijk deel zijn van dit apparaat. Waaruit voortvloeit een ongemakkelijke houding als communistische volksvertegenwoordigers hun houding van verzet niet opgeven als de gemeenteraad eenmaal besloten heeft.
Twee verschillende vormen van denken over democratie dus. De gemeentewet beschermt tot op zekere hoogte dus nog steeds die raadsleden die binnengemeentelijk hun staat van volksvertegenwoordiger tot het einde toe gestalte willen geven. Dus, wat let gemeenteraadsleden van andere partijen? Maar.., dan komt óók de vraag: welke volksvertegenwoordigers vertegenwoordigen welk volk?