De Geus sluit bezuinigingen sociale zekerheid niet uit

De Geus: gezicht van een draaikont. 

Van de redactie binnenland

Het kabinet besloot het overheidstekort voor dit jaar te beperken tot maximaal 2,9 procent van het bruto binnenlands product. Een groter tekort was economisch zeer wel mogelijk, maar zou gezichtsverlies voor Zalm opleveren. Dat betekent dat er voor circa 2 mrd euro extra wordt gesnoeid, bovenop de al eerder afgesproken 17 mrd euro aan bezuinigingen.

De bezuinigingen voor het jaar 2004 stapelen zich op, september 2002: bij de miljoenennota 5,2 mrd euro, juli 2003: extra bezuinigingen van 4,6 mrd euro, zomer 2003: een aanvullend pakket van 1,1 mrd euro en nu in februari 2004: nieuwe tegenvallers. Minister Zalm moet nog minimaal 2 mrd euro vinden. Voor 2004 dus 12,9 mrd euro (28,5 miljard gulden in een enkel jaar).

Zijn collega's van Defensie, Onderwijs en Economische Zaken accepteren geen verdere aanslagen op hun begrotingen. Hun verzet zal niet veel stof doen opwaaien. We moeten immers paraat zijn en deelnemen aan een hele reeks bezettingsmachten. Minder geld voor Defensie zal er niet komen. de andere twee departementen zitten ook redelijk gebakken. Eigenlijk blijven voor dit kabinet maar twee bezuinigingsposten over, Gezondheidszorg en Sociale Zaken. Daar worden kosten gemaakt voor de gewone bevolking. Daar blijkt voor neoliberalen altijd nog wel wat te halen. Minister De Geus van Sociale Zaken sluit daarom op voorhand al niet uit dat door de nieuwe bezuinigingsmaatregelen opnieuw gesneden wordt in de sociale zekerheid. Hij heeft zich helemaal overgeleverd aan zijn collega Zalm van Financin, die vrijdag zei dat "niets is uitgesloten". Van enig verzet van De Geus zal geen sprake zijn. De Geus weet weliswaar dat de regeringsfracties CDA en D66 in de Tweede Kamer hebben gezegd dat de sociale zekerheid bij de nieuwe bezuinigingsronde buiten schot moet blijven. Hij heeft inmiddels ook geleerd om keurig te zeggen dat hij uiteraard naar de Tweede Kamer zal luisteren. Maar uiteindelijk zal hij weer met argumenten komen om het toch anders te doen. En het parlement zal, na de nodige poppenkast, ook zwichten en De Geus zijn karwij laten afmaken.

Van linkshalf tot liberaal van het jaar

De jurist Aart Jan de Geus, vinden vrienden, voormalige collega's en politieke opponenten, is een pragmaticus. In die kringen een ander woord voor opportunist. Een kameleon die zich aanpast aan de situatie, zegt Niek Jan van Kesteren, directeur van werkgeversorganisatie VNO-NCW. En voormalig FNV-bestuurder Henk Muller: "Hij is absoluut meer pragmatisch dan idealistisch ingesteld." Ook Marco Kastelein, bij de vakcentrale CNV tien jaar lang De Geus' rechterhand: "Hij kan heel bevlogen zijn, maar om zijn ideeën te realiseren, gaat hij pragmatisch te werk." Frans Prins: "In de tijd dat het CDA werd opgericht, midden jaren zeventig, was Aart Jan warm voorstander van de oprichting van de jongerenorganisatie CDJA. Wij vonden dat eerst een aantal van onze uitgangspunten gewaarborgd moest worden, maar Aart Jan was pragmatisch. Hij zei: dat CDJA komt er toch, dus laten we er maar voor gaan. Dat is typerend voor hem." Gerda Verburg: "Hij is realistisch genoeg om te beseffen dat het Regeerakkoord en de agenda die hij moet afwerken, weinig ruimte laten voor hooggestemde idealen." Studievriend en mede-ARJOS-bestuurder Prins: "Hij is zeker geïnteresseerd in de sociale aspecten, maar hij richt zich toch vooral op de betaalbaarheid." PvdA'er Bussemaker: "Hij heeft het over een 'houdbaar stelsel', maar drukt dat vervolgens alleen uit in financiële termen. Ik zie hem toch vooral als iemand die is ingehuurd om een klus op te knappen." VNO'er van Kesteren: "Het maakt hem niet uit welk beleid hij moet verdedigen." Toen hij in 1974 in Utrecht gingstuderen, liet De Geus zijn linkse idealen varen en werd lid van het studentencorps. Hij kende in zijn jonge jaren "de zegeningen van de markt nog niet".

De Geus werd aanvankelijk beschouwd als de 'linkshalf' van het kabinet, dat vindt hij nog steeds van zichzelf. Inmiddels is hij bijna de enige die vindt dat hij het sociale gezicht van het kabinet is. Zo bombardeerde de JOVD, de jongerenorganisatie van de VVD, hem in januari tot 'liberaal van het jaar'. Linkshalf is hij niet meer, alleen nog maar een 'halfwas' die zich laat dwingen om rechts te spelen.

Koppige liberaal

Van Zalm weten we dat hij staat voor een onversneden liberaal afbraakbeleid. De man gaat zelfs zo ver dat hij z'n poot stijf houdt als het niet nodig is. Als hij zou willen kan hij in Brussel best een begroting inleveren met een tekort van meer dan drie procent. Nederland komt immers uit een economische krimp van 0,8 procent in 2003 en kan daarmee een beroep doen op 'uitzonderlijke omstandigheden' die een tekort van meer dan 3 procent toestaan. Maar Zalm gaat koppig door op de verkeerde weg. Toch moet ook hij noodgedwongen inbinden.

De starre begrotingsnormen, die Zalm hanteert, zijn ingegeven door de angst dat de politici hun 'fouten' van de jaren zeventig zullen herhalen. Die angst is niet terecht. De huidige tekorten zijn maar eenderde van die van twintig jaar geleden en de inflatie is zo goed als dood. Ook de kapitaalmarkten leggen euroland, gegeven de lage rente, geen strobreed in de weg om een expansiever beleid te voeren. Intussen lijkt ook Zalm dat in te zien. Hij reageerde volstrekt niet op uitlatingen van Schröder. Sterker nog, hij verbroederde zich met zijn Duitse tegenvoeter Eichel. Nu Nederland zelf ook het tekort niet onder de drie procent kan houden worden zijn verhalen ontmaskerd.

De afzwakking van eerdere uitspraken heeft alles te maken met nieuwe tegenvallers voor de schatkist. In januari verklaarde Zalm nog dat het voorspelde begrotingstekort van 3 procent in 2003 door het Centraal Planbureau veel te somber was, maar hij had het mis. Het overheidstekort is 3,5 mrd euro groter dan op Prinsjesdag werd gedacht. Het gelijk van het CPB over 2003 doet het ergste vermoeden voor 2004. De tegenvallers werken door naar dit jaar. Het CPB voorspelt zonder kabinetsmaatregelen een gat van 3,3 procent. Zijn collega's hebben intussen alvast ingestemd met zijn verzoek om aan Brussel een raming van het tekort te sturen van 2,9 procent van het bbp. Daarmee heeft het kabinet zich gebonden aan minimaal 2 mrd euro aan extra besparingen, bovenop de al voor dit jaar geplande 10,9 mrd euro aan bezuinigingen.

Koppige liberalen en CDA-draaikonten

De financieel woordvoerder van het CDA verklaart dat de rek er wel uit is. "En met lastenverhogingen moet je voorzichtig zijn, omdat dat de economie schaadt.", zegt De Nerée. Hij zegt dat het CDA "als het mogelijk is met kasschuiven (een technische begrotingstruc waarin geld van het ene naar het andere jaar wordt geschoven, red.) wil werken." Dan hoef je geen structurele maatregelen te nemen. Zalm verklaarde echter te denken aan meerjarige oplossingen. De Nederlandse bevolking is gewaarschuwd. Koppige liberalen en opportunistische CDA-draaikonten staan aan het roer van de staat. Dat gaat de bevolking pijn doen.

Bron: FD, 28-2-2004, 1-3-2004 en 2-3-2004.