Een nieuw volksleger en landbouwgrond voor de armen

Chávez kondigt grote stap voorwaarts aan voor Venezuela


Massale demonstratie in Caracas. De klassenstrijd in Venezuela wordt heviger.  

Door Berta Joubert-Ceci

Venezuela werd wakker geschud. Op 9 mei verrasten de Venezolaanse strijdkrachten 150 Colombiaanse paramilitairen die waren ingehuurd om president Hugo Chávez te vermoorden. Ze werden aangehouden op de ranch van oppositieleider Roberto Alonso, de man achter de gewelddadige 'guarimbas', de wegblokkades die werden opgeworpen door de aanhangers van de Venezolaanse oligarchie. Alonso is een contrarevolutionair van Cubaanse afkomst.

Dit herinnerde Venezuela eraan dat het Amerikaanse imperialisme het nog niet opgegeven had om met de Colombiaanse en Venezolaanse oligarchieën samen te zweren om president Chávez af te zetten, zowel openlijk door middel van een mislukt referendum als in het geheim, zoals dit incident aantoont.

Plan om Venezolaanse president te vermoorden

De leiders van deze paramilitaire groepering zijn ook de leiders van de gewelddadige Autonome Verdedigingsmacht van Colombia. Tot op de dag van vandaag zijn er 130 Colombiaanse paramilitairen gearresteerd. Dankzij intensieve ondervragingen is hun plan om Chávez te vermoorden aan het licht gekomen. Ze waren van plan de Venezolaanse president te vermoorden en te onthoofden. Zijn hoofd wilden ze aan president Fidel Castro van Cuba sturen. Ook het beschieten van het presidentiële paleis Miraflores maakte deel uit van de couppoging, teneinde zoveel mogelijk chaos in Venezuela te veroorzaken. Alleen dankzij de oplettendheid van de Venezolaanse politie en het nationale leger (FAN) mislukte deze contrarevolutionaire samenzwering. Daar er echter heel veel op het spel staat en gezien het meedogenloze streven van de elite om de verloren macht te herwinnen, kunnen de politie en het FAN het niet alleen af.

Massale protestdemonstratie

In de vroege ochtend van 16 mei, een week na de ontdekking van het complot en de arrestatie van de paramilitairen, deden duizenden mensen op de brede Avenue Bolivar in Carácas mee aan een protestdemonstratie voor vrede en soevereiniteit en tegen het paramilitarisme en het terrorisme. Ze verheugden zich erop toegesproken te worden door Chávez zelf. Verscheidene organisaties van uiteenlopende politieke gezindten waaronder vakbonden, politieke partijen, studenten-, boeren- en andere sociale bewegingen hadden tot deze protestmars opgeroepen. Ze verenigden zich in hun loyaliteit en steun aan het Bolivariaanse proces en wilden de boodschap overbrengen dat het volk een dergelijke aanslag op zijn revolutie niet zou toestaan.

Deze demonstratie was zo belangrijk dat Chávez zelfs zijn zondagse televisieprogramma 'Aló Presidente' afzegde om erbij aanwezig te kunnen zijn. Zijn toespraken, die neerkomen op een dialoog met het publiek, duren gewoonlijk enkele uren en worden nauwgezet gevolgd door de massa. Men blijft aanwezig zolang hij spreekt en antwoordt met applaus, gejuich en scanderen van leuzen. Zijn toespraken vormen een combinatie van geschiedenislessen en de presentatie van actieplannen.

Nieuwe fase revolutie

De toespraak van 16 mei was bijzonder belangrijk. Chávez kondigde een nieuwe fase in de Bolivariaanse revolutie aan. Zoals gewoonlijk verklaarde hij dat de revolutie anti-imperialistisch van aard is, maar ditmaal riep hij de massa ook op om zich als een leger in te zetten voor de verdediging van hetrevolutionaire proces. Chávez verklaarde dat de revolutie "nog maar pas begonnen is", en moedigde de menigte aan om constant na te denken over de gebeurtenissen die in een historisch perspectief geplaatst moeten worden. "Vraag je altijd af...", zo drong hij aan: "Waar bevinden wij ons? Waarom is dit gebeurd?"

Hij weidde uit over het gevaarlijke en eenzijdige karakter van het Amerikaanse imperialisme na de val van de Berlijnse muur, het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en de gewelddadige uitingen van de VS na de gebeurtenissen van 11 september 2001. Hij maakte onderscheid tussen het neoliberalisme en de Amerikaanse imperialistische avonturen, waarbij hij duidelijk maakte dat het neoliberalisme - dat pogingen doet om landen in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, die economische maatregelen van bijv. de Free Trade Bank of the Americas, het IMF en de Werldbank opgelegd krijgen, te veroveren - niet het gewenste resultaat oplevert. "Vandaar dat Washington terugvalt op ouderwetse imperialistische militaire invasies", aldus Chávez.

Over het hernieuwde anti-imperialistische karakter van de revolutie zei hij: "Dit karakter geeft er een bijzondere betekenis aan, we worden gedwongen niet alleen over Venezuela na te denken en moeten niet alleen in ons eigen land in actie komen, maar tevens in de rest van de wereld. Met de grondwet in onze hand moeten we overgaan tot het onteigenen van land om dit aan hen te geven die het nodig hebben."

Nieuwe wetten ten uitvoer brengen

"We mogen niet vervallen in conservatieve ideeën; het gaat om het voortbestaan", zei Chávez, en hij vervolgde met een uiteenzetting over de verschillende wetten die aangenomen zijn en uitgevoerd moeten worden, zoals de Landverdelingswet en de wet die het mogelijk maakt om na zorgvuldig beraad contrarevolutionaire elementen die nog steeds deel uitmaken van het justitiesysteem en die het Bolivariaanse proces saboteren uit de rechtbanken te verwijderen.

Het krachtigst was de oproep tot de vorming van een volksleger om de revolutie te beschermen, als eerste onderdeel van de drieledige Nieuwe Nationale Defensiestrategie. Chávez zei dat de tijd gekomen is om "de nationale veiligheid en de defensie te revolutioneren, om tot nieuwe ideeën en een heroriëntatie te komen." "Het volk is voor het leger wat het water is voor de vissen", zo citeerde hij Mao Tse Tung. "Net zoals de vissen het niet kunnen stellen zonder water kunnen de Bolivariaanse soldaten niet zonder het volk."

Hij ging verder: "Ik roep de hele Venezolaanse bevolking op om zich in te zetten voor de nationale verdediging, voor de verdediging van het territorium en de soevereiniteit; en natuurlijk doe ik geen symbolische oproep aan de bevolking, nee, als staatshoofd en als opperbevelhebber van de krijgsmacht heb ik al opdracht gegeven tot de voorbereidingen van een massale volksdeelname aan een eendrachtige nationale defensie."

Hervorming leger

Het FAN heeft opdracht gekregen voormalige beroepsmilitairen te selecteren en op te roepen, zodat zij als actieve reservisten deel kunnen uitmaken van deze volksorganisatie voor de verdediging van het land. "In elk district, in elk ravijn, op elk eiland, in elk weiland, op elke universiteit, in elke fabriek, in elk oerwoud; overal waar groepen patriotten zijn moeten zij zich organiseren."

Chávez legde uit hoe dit al begonnen was: "In Tacagua bijvoorbeeld ontmoette ik eens een man die mij met zijn familie kwam begroeten, die tegen mijzei: "Commandant, hoe gaat het met u?" Hij bleek een gepensioneerde sergeant van de Nationale Garde te zijn. Ik zei hem: "Kameraad, kijk eens rond in dit ravijn en ga op zoek naar alle reservisten, en formeer dan een peloton, een compagnie, een bataljon, en vermeld ze allemaal in een notitieboekje. Een computer is niet nodig. Soms laat de technologie te wensen over, ook Simon Bolivar organiseerde een leger zonder computers en vliegtuigen."

De twee andere onderdelen van de Nationale Defensiestrategie zijn: de versterking van het leger door de verhoging van het aantal soldaten, waarvoor Chávez al 1 miljard dollar heeft vrijgemaakt dat ten goede komt aan het FAN en de Nationale Garde, en het verwijderen van antirevolutionaire elementen uit het leger.

Mededogen met Colombiaanse kindsoldaten

Chávez toonde medeleven en begrip voor de oorzaken van de problemen in Colombia toen hij zei dat sommige paramilitairen nog maar kinderen waren en dat zij door de extreme armoede in hun land en het gebrek aan mogelijkheden gedwongen waren zich aan te sluiten bij deze groeperingen. Hij zei dat ze niet zoals de gearresteerde volwassenen in een militaire gevangenis zaten, maar dat zij terugbezorgd zouden worden bij hun ouders. Hij voegde eraan toe dat na beraad met de Nationale Raad voor de Kinderbescherming besloten was dat deze kinderen in Venezuela konden blijven als zij wilden, en dat ze daar gratis onderwijs konden krijgen om hen van een toekomst te verzekeren.

De Bolivariaanse revolutie bevindt zich in een cruciale fase, en alle elementen, vooral de kracht en de betrokkenheid van het volk zijn de revolutie gunstig gezind. Het Amerikaanse imperialisme maakt echter verstrekkende plannen om haar te vernietigen. Zoals Chávez onlangs zei, de Revolutie is zeer krachtig, maar nog niet onomkeerbaar zoals de Cubaanse Revolutie.

Venezuela en Cuba, bakens voor strijd tegen imperialisme Venezuela vormt samen met Cuba een baken voor de berooide massa in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied die voor het eerst eensgezind opstaat, in de overtuiging dat het Amerikaanse imperialisme en haar 'vrije handel' de armoede en de ellende nooit zal kunnen uitbannen. In tegendeel: de gezondheidszorg, het onderwijs en de ontwikkelingsmogelijkheden die deze revoluties bieden geven hoop aan miljoenen die in grote armoede leven, niet alleen in de regio maar wereldwijd.

Dit is een grote bedreiging voor de gevestigde orde en zal de huidige ontwikkelingen niet ongehinderd laten voortduren. Het is de taak van het Amerikaanse volk om niet alleen zijn onvoorwaardelijke solidariteit met de Bolivariaanse revolutie uit te spreken, maar om actie te voeren en zo hard en duidelijk mogelijk van de Amerikaanse regering te eisen: Verenigde Staten, handen af van Venezuela!

Vertaling Frans Willems.