FNV-referendum


Gaan we nu echt aan de bak Guus? De leden willen wel!
Foto Manifest


 

Bondsraad en bondsbestuur,

De ledenvergadering in Amsterdam over levensloop/prepensioen was zeer goed bezocht en de discussie daar liet geen ruimte voor enig misverstand: de opstelling van FNV en bonden tegenover het bod van het kabinet voor prepensioen en levensloop werd unaniem ondersteund! Alle aanwezige leden ondersteunden volmondig de keuze om dit eindbod af te wijzen. En wat blijkt vandaag de dag? Bijna 400.000 FNV-Ieden steunen middels een referendum de opstelling van Amsterdam en zeggen ook "nee" tegen dit kabinet!

Voorzitter, bondsraad,

als u in het vervolg wat beter naar Amsterdam luistert kunt u de aan het referendum uitgegeven centen in uw zak houden! Maar alle gekheid op een stokje: de woede in Amsterdam was ook erg groot. In de discussie werd onder andere gesteld dat de strategie van dit kabinet door onze onderhandelaars onvoldoende Is gepareerd. Die strategie van dit kabinet is in grote lijnen als volgt: op iedere verworvenheid op sociaal gebied maak je plannen bekend om die tot de grond toe af te breken. Of het nou gaat om de WAO, de arbeidstijdenwet, de WW, de thuiszorg of het prepensioen: dit kabinet zit op een afbraakkoers! En onze onderhandelaars? Die doen netjes wat hen in ons poldermodel door de bondsbesturen is opgedragen: ze gaan onderhandelen! Ze onderhandelen tot ze een ons wegen en komen vervolgens terug met een compromis waar hun eigen leden veel kritiek op hebben.

En nadat ze die kritiek hebben gepareerd legt het kabinet ons alsnog in de luren. Kijk naar de WAO: in deze Bondsraad was een zwaarbevochten compromis met daarin 70 procent loon in het tweede ziektejaar aan de orde, een voorstel dat een vakbond eigenlijk onwaardig is! Toch werd het er hier doorgedrukt, want, zo werd ons voorgehouden, het was nodig om in de SER een eenduidig advies te krijgen. Dit kabinet had immers gezegd dat ze zich zou houden aan het advies van de sociale partners. En wat is er gebeurd? Alle verslechteringen uit het SER-advies over de WAO zijn overgenomen, en daar bovenop heeft het kabinet er nog een paar gezet.

Het wordt wat ons betreft tijd voor een fundamentele discussie over de vraag hoe de FNV-bonden zich gaan verzetten tegen een kabinet dat niet wil onderhandelen, een kabinet dat een sociale oorlog is begonnen en bezig is alle verworvenheden af te breken die in de loop van tientallen jaren zijn opgebouwd. Naar de mening van Amsterdam staat het bestaansrecht van de vakbeweging in Nederland op het spel. Als immers niet wordt opgetreden tegen deze radicale afbraakpolitiek is er straks niks meer over om voor te knokken! Juist nu er sprake is van tegenvallende economische ontwikkelingen, juist nu is er een vangnet nodig. En als de vakbeweging in Nederland nu niet tegen de kabinetsmaatregelen optreedt, zullen zij doorgaan met het afbreken van onze verworvenheden. De enige manier om ze te stoppen is zorgen dat de prijs voor deze maatregelen te hoog wordt. Daarvoor zullen we uiteindelijk harde acties in het hele land moeten gaan voeren! Dat is de opvatting van Amsterdam en zoals ik in het begin al zei, dat kunt u via een referendum nog wel eens aan de leden gaan vragen, maar in onze opvatting is dat dus zonde van het geld!

Bondsraad, bondsbestuur,

je zou dan zeggen dat ook de FNV het heeft begrepen. Maar wat lezen we in het persbericht van de FNV van gisteren? Dat de FNV uit de referendumuitslag de conclusie trekt dat ze zich anders tegenover het kabinet moet opstellen! Fijn, denk je dan, ze hebben het nu ook door, en vervolgens vraag je je af wat ze dan gaan doen. Nu, dát staat ook in hetzelfde persbericht: de vakcentrale heeft een actiecomité opgericht en denkt aan "activiteiten" rond Prinsjesdag. Ook wil de vakcentrale toewerken naar een nationale actiedag op een nader te bepalen tijdstip in de herfst! Zo, die zit. Ziet u het al voor zich: het kabinet leest dat persbericht en doet het nu in zijn broek van angst!

In Amsterdam denken wij dat hiermee door de vakbeweging onvoldoende antwoord wordt gegeven op de grenzeloze brutaliteit van dit kabinet. Er is een andere partij die de signalen van dit kabinet wél begrijpt: dat zijn de werkgevers in Nederland. Bij monde van werkgeversvoorzitter Jacques Schraven pleiten zij nu voor een 40-urige werkweek, vijf dagen minder vrij, 70 procent loon bij ziekte in plaats van 100 procent, werken tot 65 jaar, en het buiten de bonden om afsluiten van CAO's met ondernemingsraden.

Collega's,

het is voor ons volstrekt helder dat wij de werkgevers maar op één manier kunnen duidelijk maken dat zij hier niet voor moeten zijn: door in hun bedrijven keiharde acties tegen deze maatregelen te voeren! Alleen bij voldoende sociale onrust die zij zelf ook aan den lijve ondervinden zullen zij het kabinet vragen om hun plannen terug te nemen. Dat is onze mening en daarmee nemen wij vast een voorschot. Wij vinden namelijk dat nu de tijd rijp is om een fundamentele discussie binnen de vakbeweging te voeren over de strategie die er nu moet worden gevoerd om dit kabinet te stoppen.

Natuurlijk, we beginnen met verzet tegen de voornemens inzake levensloop/ prepensioen. Daarvoor hebben wij een motie gemaakt en die dien ik bij deze in. Maar tegelijk stellen wij nu aan de orde dat er meer aan de hand is, namelijk het voortbestaan van de vakbeweging in Nederland staat op het spel. Nu is de tijd rijp om in de Bondsraden te gaan discussiëren over de vraag hoe we ons tegen deze massieve met elkaar samenhangende aanvallen op onze sociale verworvenheden gaan wapenen. We vragen ons bondsbestuur bij deze om daarvoor in FNV-verband het voortouw te nemen. Dit door een samenhangende strategische notitie voor te bereiden, die in een extra Bondsraad zo spoedig mogelijk met ons te gaan bespreken om die daarna in FNV-verband in te brengen. Graag horen wij de reactie van het bondsbestuur op dit voorstel.