Werk Moet, ook als het onmogelijk is...
Van een correspondent
Ze is 39 jaar, werkte in de verzorging en later in een visverwerkingsfabriek. Ze moest geopereerd worden aan een vinger en hield daaraan, door een medische fout, een onwillig been en heup- en rugpijn over. Om zich in en om het huis te verplaatsen gebruikt zij krukken, buitenshuis heeft zij de hulp van een scootermobiel nodig.
Nee lezers, ik ga u niet vermoeien met schadeprocedures in verband met de medische fout. Zulke gebeden zonder eind worden in mijn omgeving meestal overschaduwd door andere kwesties.
Arbeidsongeschikten toch aan het werk
In augustus 2003 werd zij volledig arbeidsongeschikt verklaard. Dit jaar moest zij weer bij de instanties verschijnen. En hoewel haar situatie niet is verbeterd, is zij volledig arbeidsgeschikt verklaard en kan zij, ook al wordt zij nu ongeschikt geacht haar oude werk te hervatten, best voor honderd procent ander werk doen. Dit ondanks een willoos been, heup- en rugpijn. Uiteraard laat zij het er niet bij zitten en heeft inmiddels een bezwaarschrift ingediend. Nu zijn aan dit verhaal twee dingen opmerkelijk. Ten eerste: zij wordt, ondanks verklaring van volledige arbeidsgeschiktheid, toch voor de komende vijf jaar als arbeidsongeschikt gezien, wordt er van haar volledige medewerking aan integratietrajecten verlangd en kunnen werkgevers subsidie voor haar ontvangen als zij haar als arbeidsongeschikte in dienst nemen. Dit terwijl zij arbeidsgeschikt is verklaard...
Ten tweede: als zij in haar siuatie toch bij een baas zou werken, dan zat zij, zoals alle met haar vergelijkbare gevallen, ziek thuis en zou zij in die zin volledig arbeidsongeschikt zijn. Dus, wij kunnen niet tot een andere conclusie komen dan dat, als deze criteria op alle zieke en geblesseerde uitgevallen werknemers zouden worden toegepast, er op dit moment geen enkele werknemer meer met ziekengeld thuis zou zitten of liggen.
Zieken en arbeidsongeschikten aan hun lot overgelaten
De nu zo streng gehanteerde WAO-criteria en de nog verder aangekondigde verscherping in het nadeel van de arbeiders, bevatten niet alleen alle ingrediënten voor op den duur afschaffing van de WAO, maar ook voor het slechten van de laatste resten van wat tegenwoordig nog wel 'ziektewet' wordt genoemd. De nieuwe Wet Werk en Bijstand is al een voorteken hoe de 'opvang' later geregeld zal gaan worden.
We mogen en moeten dit niet zover laten komen. In de kringen van de vakbeweging en andere maatschappelijke en sociale organisaties zullen nu al de discussies moeten plaatsvinden over hoe de strijd tegen het totale sociale afbraakscenario het meest effectief gevoerd moet worden.