Handen af van socialistisch Cuba!


Fidel Castro leidt demonstranten op 14 mei.

 


 

Manifest plaatst de tweede open brief aan Bush van president Fidel Castro. De inhoud spreekt voor zich. De keuze is barbarij of socialisme. Bush en zijn consorten breken de rechten van miljarden mensen af ten voordele van enkele rovers die nooit genoeg hebben. In socialistisch Cuba wordt eerlijk delen in praktijk gebracht. Het zou allemaal nog veel beter gaan zonder de afschuwelijke blokkade. Handen af van socialistisch Cuba! (deel 1)

Geliefde mede-Cubanen,

De Amerikaanse regering heeft twee nieuwe eerloze acties tegen Cuba ondernomen. De eerste is het opnemen van ons land op weer eens een willekeurige lijst die de zelfverklaarde heersers van de wereld opgesteld hebben en die opgenomen is in het verslag van het ministerie van Buitenlandse Zaken van 14 juni. Hierin wordt ons land beschuldigd van betrokkenheid bij mensenhandel en bovendien hebben ze er de schandelijke laster aan toegevoegd dat wij het sekstoerisme zouden bevorderen. De tweede actie, van 16 juni, bestaat uit de aankondiging van nieuwe blokkademaatregelen die onze economie, de levensader van onze bevolking verstikken. Vandaar dat ik mij verplicht zie een tweede boodschap te sturen aan de president van de Verenigde Staten.

Meneer Bush,

Ik moet rustig maar oprecht blijven. Het is geenszins mijn bedoeling u te beledigen of om een persoonlijke aanval tegen u te openen. Het opnemen van Cuba op een lijst van landen die betrokken zijn bij de illegale mensenhandel getuigt van cynisme. De bewering in dit arrogante rapport dat het ministerie van Buitenlandse Zaken elk jaar meent te moeten uitbrengen dat Cuba het sekstoerisme bevordert en dat hiervoor zelfs kinderen gebruikt worden is nog ongehoorder en afschuwelijker.

U bevindt zich in een positie waarin u goed geïnformeerd kunt zijn over de twee immigratie-overeenkomsten die Cuba met het oog op de familiehereniging met de Verenigde Staten gesloten heeft. De Amerikaanse regering liet na de eerste overeenkomst die ondertekend werd in 1984 na te leven. Tien jaar later werden er in plaats van de 20.000 beloofde visa jaarlijks slechts 1.000 exemplaren verstrekt, wat neerkomt op vijf procent. Na de immigratiecrisis die in 1994 uitbrak ondertekenden ons land en de Amerikaanse regering een nieuwe overeenkomst, die het jaar daarna uitgebreid werd en die nog steeds van kracht is. Desondanks, en ondanks het feit dat er inderdaad tegemoetgekomen is aan de aantallen visa, is er niet tegemoetgekomen aan de fundamentele en onvermijdelijke verplichting om de illegale emigratie niet te bevorderen.

Zonder welke rechtvaardiging dan ook is de moorddadige Cuban Adjustment Act nog steeds onverbiddelijk van kracht, de wet werd zelfs nog strenger. Deze absurde en immorele wet heeft ontelbare levens gekost, ook die van vele Cubaanse kinderen. Als gevolg van deze zelfde wet stak de weerzinwekkende handel in emigranten de kop op. Hiervoor worden speedboten ingezet die vanuit Florida op verschillende plaatsen op onze kust aan land gaan. Cuba bestraft deze misdaden op strenge wijze, terwijl de Amerikaanse overheden omwille van bekende politieke redenen die te maken hebben met de situatie in de staat Florida achterover leunen.

Geen enkel land ter wereld biedt zijn kinderen zoveel bescherming, gezondheidszorg en onderwijs als Cuba. U zou moeten weten dat er in de Verenigde Staten verhoudingsgewijs meer kinderen in hun eerste levensjaar sterven danop Cuba. Honderd procent van de kinderen en jongeren in ons land, ook zij die lichamelijk of geestelijk gehandicapt zijn, bezoeken de juiste scholen en volgen geschikte lesprogramma's.

Hoe kunt u volhouden dat niet te weten? In de Verenigde Staten zijn er gemiddeld 30 leerlingen in een klaslokaal. Op Cuba zijn dat er maar 20 en onze onderwijsresultaten zijn beter dan die in welk niet-ontwikkelingsland dan ook.

Ons gezondheidszorgstelsel heeft de levensverwachting van elk kind van 60 jaar in 1959 omhoog gebracht tot naar schatting 76,13 jaar vandaag de dag.

Ondanks de Amerikaanse blokkade en de ineenstorting van het socialistische blok bedraagt de werkloosheid op Cuba slechts 2,3 procent, wat verschillende malen lager is dan in uw land, het rijkste en meest geïndustrialiseerde land ter wereld.

U zou zich moeten schamen voor uw pogingen de Cubaanse bevolking economisch te verstikken. Deze bevolking die al veertig jaar te lijden heeft van een blokkade en een economische oorlog die gepaard gaat met gewapende agressie en terroristische acties heeft grootse prestaties bewerkstelligd. In uw eigen land is er niets van dat waarop u zich kunt laten voorstaan.

U probeert onze economie in een wurggreep te houden en u dreigt met een oorlog tegen een land dat in staat is gebleken om de diensten van 20.000 artsen aan te bieden in 64 derdewereldlanden. Ondanks dat uw land als sterkste macht ter wereld de beschikking heeft over grote rijkdommen stuurt uw regering geen enkele dokter naar de verste uithoeken van deze landen, zoals Cuba dat wél doet.

De genocide die de dood, elk jaar, van meer dan 10 miljoen kinderen veroorzaken en van tientallen miljoenen meer mensen die gered zouden kunnen worden, heeft u samen met de leiders van de rijkste landen ter wereld op uw geweten. Deze sterfgevallen zijn het gevolg van de plundering en de beroving van de derdewereldlanden met behulp van de onrechtvaardige en niet langer verdedigbare economische wereldorde die de rijke landen hebben opgelegd ten nadele van 80 procent van de wereldbevolking.

In plaats van dat er voortdurend samenzweringen plaatsvinden en leugens verspreid worden zou iemand u van deze problemen en deze feiten op de hoogte moeten brengen.

Wat Cuba betreft, u laat zich meeslepen door het fanatieke geloof dat uw herverkiezing in november afhangt van de steun van een maffia bestaande uit oude notoire terroristische emigranten, van wie velen deel uitmaakten van Batista's bandietenbende en oorlogsmisdadigers die met hun buit en hun onbestrafte misdaden een veilig heenkomen zochten in de Verenigde Staten en hun nakomelingen. Anderen zijn rijk geworden door vele jaren diensten te verlenen aan terroristische en agressieve acties die onze bevolking vele levens gekost heeft. In toenemende mate zijn deze groeperingen in diskrediet gebracht en is hun invloed afgenomen. Iedereen herinnert zich wat er in Florida gebeurd is, waar zij hun specialiteit, 'verkiezingsfraude', ten uitvoer brachten. Toch won u in deze staat met maar 518 stemmen meer dan uw opponent. Het is niet mijn bedoeling u te krenken door het oprakelen van deze onwelriekende en vervelende geschiedenis. Ik beperk me ertoe u in alle oprechtheid erop te wijzen dat de vergissingen die u begaat door het doen van toezeggingen aan deze maffia bij de volgende verkiezingen een averechtse uitwerking kunnen hebben. Nu al heeft de Amerikaanse bevolking genoeg van de beschamende invloed die deze groeperingen hebben op het binnen- en buitenlandse beleid van zo'n belangrijk land. Uw afhankelijkheid van deze groepen zal u uiteindelijk veel stemmen kosten, niet alleen in Florida maar in het hele land.

Als u Amerikanen verbiedt naar Cuba af te reizen en hen strenge straffen in het vooruitzicht stelt, schendt u een grondwettelijk principe en een recht waarop uw burgers altijd trots zijn geweest. Bovendien getuigt het van politieke angst.

Terwijl Cuba zonder aarzeling of angst met slechts een paar uitzonderingen zijn deuren wijd openzet voor massa's emigranten zodat zij hun land van herkomst kunnen bezoeken en terwijl ze dat sinds kort zo vaak kunnen doen als zij wensen alleen maar door het eens in de twee jaar vernieuwen van hun paspoort, neemt u hardvochtige en inhumane maatregelen die hard ingaan tegen de cultuur en de tradities van deze Cubaanse families. Het is onbeschrijfelijk wreed om Cubanen woonachtig in de Verenigde Staten, genaturaliseerd of niet, gedurende een periode van drie jaar te verbieden hun familie te bezoeken, zelfs als er een familielid op sterven ligt. Heel wat Cubaans-Amerikanen denken al aan het uitbrengen van een proteststem.

Alleen uit electorale overwegingen, en zonder acht te slaan op resoluties die door bijna alle leden van de Verenigde Naties gesteund worden heeft u nieuwe, nog strengere economische sancties tegen de Cubaanse bevolking ingesteld die de wereldopinie en de overgrote meerderheid van de Amerikaanse bevolking doen walgen.

Het meest afkeurenswaardige aan uw belachelijke en onbeholpen anti-Cubabeleid is dat u en uw naaste adviseurs zo onbeschaamd uw doel verkondigen, namelijk het gedwongen opleggen van wat u noemt een 'politieke overgang' in Cuba, voor het geval dat ik tijdens mijn ambtsperiode zou komen te overlijden. U aarzelt niet om toe te geven dat u een dergelijke overgang zoveel mogelijk wilt bespoedigen. Vanzelfsprekend bent u zich ervan bewust wat dit betekent in het maffiajargon.

Misschien is het meest schaamteloze van uw daden nog wel de aankondiging dat de eerste uren beslissend zullen zijn - het plan is blijkbaar langdurig van aard - om onder alle omstandigheden te voorkomen dat een nieuwe politieke en bestuurlijke groep de leiding van het land in handen neemt. Dit zou dan plaatsvinden met volkomen veronachtzaming van de Cubaanse grondwet, de macht van het nationale parlement, de leiding van onze partij en de rechten die de grondwet verleent aan de hoogste instituten van het volk, zoals overal ter wereld, die de verantwoordelijkheid hebben de bestuurlijke taken onmiddellijk op zich te nemen.

Aangezien u dit alleen maar doen kunt door het sturen van militairen die de sleutelposities in het land bezetten kondigt u hiermee uw bedoeling aan om een militaire interventie in ons vaderland uit te voeren. Vandaar dat ik u op 14 mei bij voorbaat groette in de rol van Caesar die u speelt; ik nam dit over van de gladiatoren die in de arena van het oude Rome gedwongen werden te vechten tot de dood. (wordt vervolgd)

Namens de Cubaanse bevolking,
Fidel Castro Ruz

21 juni 2004, vertaling Frans Willems.