Wel-zijn of niet-zijn: dat is de vraag

Visie op welzijn nodig voor maatschappelijke behoeften

Van een correspondent

Nog geen week na de raadscommissievergadering in Groningen kwam het drama rond welzijnsorganisatie WinG tot een ontknoping. Wethouder Pattje van Zorg en beheer kondigde voor de raadsvergadering van woensdag 29 juni zijn vertrek aan. De officiële reden voor het plotselinge vertrek was dat de eigen PvdA-fractie het vertrouwen in de wethouder had opgezegd. Niettemin stond het vertrek van Pattje als wethouder al veel eerder gepland. Een geheel en al door de PvdA geregisseerd theaterstuk dus...

Voor het personeel van WinG staan de zaken er beroerder voor: WinG is failliet. Zo ontdoet de gemeente zich dus van haar verantwoordelijkheid over haar welzijnsorganisatie. Voor de NCPN is duidelijk dat het welzijnswerk al veel langer een ondergeschoven kindje is van de gemeente. Door fouten in het management heeft de gemeente nu het excuus om zich van de stichting WinG te ontdoen en de welzijnsorganisatie te laten afslanken, dat wil zeggen om zich daarmee van zeker 25 vaste medewerkers te ontdoen. De problemen, ook al worden deze dan neergelegd op het bordje van stichting WinG, zijn door nalatig optreden van het college blijven voortbestaan. Wat nog erger is, het ontbreekt dit college geheel en al aan een gedegen visie op welzijnswerk en op hoe dat welzijnswerk zou moeten worden ingericht om in de huidige maatschappelijke omstandigheden nog enig soelaas te bieden!

Visie op welzijn noodzakelijk

Voor de NCPN is duidelijk dat voor het opzetten van goed welzijn een analyse noodzakelijk is van de maatschappelijke ontwikkeling en samenhang. Voorzieningen en dus welzijn zijn binnen de huidige samenleving onkostenposten waar voortdurend op bezuinigd wordt. Neem bijvoorbeeld het openbaar vervoer (de sluiting van loketten, vermindering van frequenties enzovoort), de postkantoren en bankfilialen, de energievoorziening, de werkgelegenheid, de sociale zekerheid, het asielbeleid. Overal worden voorzieningen afgebouwd en worden mensen tegen elkaar uitgespeeld. De één moet het land uit, de ander belandt op straat, weer een ander verliest zijn baan. Op een geheel andere plek stapelen de winsten zich op en dat alles ogenschijnlijk zonder enige samenhang, als een 'toevallige samenloop' van omstandigheden.