|
Na de ineenstorting van de dictatuur keken Irakezen van verschillende politieke, etnische, religieuze en maatschappelijke signatuur ernaar uit om een nieuw leven op te bouwen. Een nieuw leven gebaseerd op: respect voor verschillende meningen, een meerpartijenstelsel, afwijzing van geweld van welke soort of herkomst ook, het ontwikkelen van op democratische wijze debatteren en het respecteren van wettelijke bepalingen. Het proces heeft sindsdien veel moeilijkheden, hindernissen en interventies gekend. Sommige problemen hebben te maken met de manier waarop de veranderingen totstandgekomen zijn en met de huidige bezetting van ons land. Dit heeft ons volk en de patriottische krachten en partijen geconfronteerd met het feit dat er overeenkomstige doelen nodig zijn wat betreft de inspanningen om democratie te bereiken. Heropbouwen van verschillende instellingen en organen van de Iraakse staat op een nieuwe basis heeft uitgewezen dat een absolute noodzaak om een aantal doelen te bereiken is: beëindiging van de bezetting, herwinnen van soevereiniteit en aanpakken van urgente onderwerpen zoals: veiligheid, stabiliteit, werkloosheid, economisch herstel, bevorderen van openbare dienstverlening, reorganiseren, etc. Dus op naar een vredelievend, welvarend en democratisch Irak!
Via deze weg zijn er essentiële stappen genomen die bijdragen aan de dynamiek en voortgang van het politieke proces. Zo is er bijvoorbeeld de Wet op de Iraakse Regering in de Overgangsfase, de bijbehorende wettelijke bepalingen, de totstandkoming van een brede interim-regering, de machtsoverdracht op 28 juni, en tot slot het succes van het Nationale Congres alsook het oprichten van een interim-Nationaal Parlement op zeer democratische wijze. Dit voorlopige parlement is een veelomvattende vertegenwoordiging van alle lagen van de Iraakse samenleving.
Tijdens en na het Nationale Congres bleven spanningen en conflicten in Najaf en andere Iraakse steden voortduren. Ernstig bezorgd hierover heeft het Congres een initiatief genomen om deze crisis te bezweren, door met alle betrokken partijen naar oplossingen te zoeken en een beroep te doen op geduld en voorzichtigheid alsmede weloverwogen oplossingen aan te dragen met als prioriteit de hoogste nationale belangen. Dit initiatief maakte de weg vrij voor pogingen om de vrede te herstellen en verder gevaar voor onschuldige burgers te vermijden. De nadruk werd gelegd op het belang van rechtsregels en gezag en het bespreken van problemen om ze te kunnen oplossen. Er werd een delegatie gestuurd en een oproep gedaan aan de milities om zichzelf op te heffen, hun wapens in te leveren, de bezetting van het heiligdom in Najaf te beëindigen en deel te nemen aan het democratische politieke proces. Daarnaast heeft het Nationale Congres er bij de regering, de politieke partijen en de maatschappelijke organisaties op aan gedrongen inititatief te nemen om militair geweld niet langer als oplossing voor problemen te zien.
De spanningen, conflicten en de zinloze spiraal van bloedvergieten, de vernielingen en verwoestingen zijn niet gestopt. Daarom vinden wij dat het initiatief van het Congres opnieuw vorm zou moeten krijgen. Alle betrokken partijen moeten het openlijk omarmen en zich ten volle inzetten om het bloedvergieten te stoppen, om de levens van de burgers en de heiligdommen te beschermen. Dit zal het juiste klimaat scheppen om de interim-regering de kans te geven haar belofte aan het Iraakse volk gestand te doen om voor een veilige en stabiele samenleving te zorgen, de levensstandaard te verhogen, de publieke dienstverlening op gang te helpen, te voldoen aan de vereisten voor een volledige zelfstandigheid en nationale onafhankelijkheid, en het land voor te bereiden op de komende verkiezingen. Het is daarom noodzakelijk dat alle partijen zich duidelijk, openlijk en per direct scharen achter het unaniem genomen besluit van het Congres.
Laat ons de crisis nu beëindigen door een historische verklaring uit te geven van de beslissing om de milities op te heffen, de wapens in te leveren, te kiezen voor vrede en om mee te doen aan het politieke proces. Zo zullen er geen verliezers zijn, alleen winnaars. En de grootste winnaar zal ons vaderland, ons volk zijn evenals zijn hoop en verlangens naar een veilig en vreedzaam Irak, gebouwd op liefde, broederschap en begrip. Een geheel onafhankelijk en zelfstandig Irak. Het is ons aller vaderland. Dus laten we het gezamenlijk opbouwen als een democratisch, federaal en verenigd Irak.
Verklaring CPI, vertaling Marisca van Ommen.