Internationale conferentie van communistische en arbeiderspartijen (slot)

Blik op reusachtige demonstratie in Athene (Foto's Manifest) en conferentiezaal (Foto KKE).

Van 8 tot 10 oktober 2004 vond een internationale conferentie plaats in Athene met het onderwerp "Verzet tegen imperialistische agressie - strijdfronten en alternatieven", waaraan 63 communistische en arbeiderspartijen deelnamen. Een veertiental partijen die niet in staat waren om te komen stuurden begroetingen en sommige geschreven bijdragen, die aan het materiaal van de conferentie werden toegevoegd.

Tijdens de drie dagen durende discussies vond een opbouwende uitwisseling van standpunten over de actuele internationale situatie plaats, evenals over belangrijke ervaringen m.b.t. de ontwikkeling van de volksbewegingen, de massabewegingen en de acties van communistische en arbeiderspartijen.

Er werd opgemerkt dat ALCA en de militaire versie daarvan in het 'Plan Colombia', dat nu de nieuwe naam het 'Andes Regionaal Initiatief' heeft gekregen, een groot gevaar vormt voor de volkeren van Latijns-Amerika.

Daarnaast werd melding gemaakt van het 'Puebla-Panama Plan', met als doel de exploitatie van de natuurlijke grondstoffen in de regio door Noord-Amerikaanse multinationals.

Een aantal sprekers onderstreepte, met betrekking tot de situatie in EU- landen, het reactionaire, neo-liberale en militaristische karakter van de 'Europese grondwet' en riep op tot acties met als doel deze grondwet, die partijen en bewegingen ondernemen, te verwerpen.

Verschillende sprekers wezen erop dat, ondanks de toename van de agressie van het imperialisme, de massale volksbewegingen en de reacties tegen de imperialistische oorlogen een zeer hoopvol teken zijn. En, zoals eerder genoemd, voerde in dezelfde periode de werkende klasse ook een belangrijke klassenstrijd in de vakbeweging en door middel van andere sociale strijd. Tevens werd benadrukt dat het noodzakelijk is om strijd te ontwikkelen in de bedrijven en de kracht van de werkende klasse te ondersteunen in de arbeiders- en vakbondsbeweging.

Veel sprekers merkten op dat de VS, ondanks hun macht, het heel moeilijk hebben met hun plannen aan anderen op te leggen. Een belangrijke bijdrage daaraan is geleverd door het grote verzet van volkeren die hun nationale onafhankelijkheid en soevereiniteit verdedigen, gepaard gaande met internationale solidariteit. Daarbij werd vooral benadrukt dat de overwinning van de volksbeweging in Venezuela een enorme impact heeft.

De deelnemers verklaarden zich solidair met het Iraakse volk, de progressieve en volksbewegingen, die strijden voor het recht om zelf hun lot te bepalen (zelfbeschikkingsrecht): een einde maken aan de bezetting en mogelijkheden creëren voor ingrijpende democratische verandering.

De aanwezigen spraken wederom hun steun uit voor de strijd van het Palestijsne Volk en gaven uiting aan hun solidariteit met de vredelievende krachten in Israël, in het bijzonder de Israëlische jongeren die weigeren om het leger te dienen in de bezette gebieden, vaak met gevangenisstraf tot gevolg.

De deelnemers verwierpen de voortdurende bezetting van Syrisch en Libanees grondgebied en eisten de onvoorwaardelijke terugtrekking van Israëlische troepen en de terugkeer van alle vluchtelingen, volgens de VN-resoluties242, 338 en 194.

De deelnemers uitten hun solidariteit en steun voor de strijd van het volk van Cyprus, zowel Grieks- als Turks Cyprioten, voor: een federale oplossing op basis van besluiten en resoluties van de VN en haar Veiligheids Raad; terugtrekking van de Turkse bezettingstroepen; de hereniging van Cyprus en haar bevolking, wat bij zal dragen aan het vredesproces in de Oost Mediterrane regio.

Er vond een uitwisseling plaats van opvattingen over de anti-oorlogs- en antiglobaliseringsbewegingen, met name over de rol van communisten in die bewegingen en de richtingenstrijd die binnen deze bewegingen plaatsvindt.

Er werd geconstateerd dat het noodzakelijk is om actieve politieke solidariteit en samenwerking te ontwikkelen tussen zowel communistische en arbeiderspartijen als tussen volksbewegingen in het algemeen. Veel sprekers noemden het belang van steun aan een reeks van initiatieven van verschillende communistische en arbeiderspartijen of bewegingen.

De deelnemers benadrukten de noodzaak om door te gaan met vergelijkbare bijeenkomsten voor communisten en arbeiderspartijen en het aantal te verhogen. Als voorbeeld noemden zij de bijeenkomsten van communistische partijen in Zuid-Amerika en het idee om vergelijkbare bijeenkomsten te houden tijdens EU-tops.

De noodzaak van zowel grotere bijeenkomsten over onderwerpen van internationaal belang als van regionale en lokale bijeenkomsten werd ook genoemd. Een voorbeeld van een dergelijke bijeenkomst is het initiatief van de Libanese Communistische Partij over regionale kwesties.

Er werd ook een voorstel gedaan om de 60e verjaardag van de overwinning op het fascisme te vieren, door middel van een internationale happening in Praag.

Belangrijke genoemde onderwerpen, waarvoor of waartegen campagne gevoerd kan worden of waarop gemobiliseerd kan worden, zijn: de strijd tegen de Europese grondwet en de daaruit volgende aanval op de sociale zekerheid en verworvenheden van de arbeidersklasse; ontslagen en de verlenging van de arbeidstijd; de voortzetting van anti-NAVO strijd, dit jaar in Venetië en tijdens de NAVO-ontmoeting in Nice in 2005; de jongerenstrijd, in het bijzonder met het oog op het Wereld Festival voor Jeugd en Studenten, volgend jaar augustus in Venezuela.

Ook werd het idee naar voren gebracht om ontmoetingen van onze partijen te organiseren met het oog op belangrijke internationale gebeurtenissen, met de bedoeling tot collectievere voorstellen te komen en meer eenheid te krijgen in inzichten en posities. Een mogelijkheid daartoe wordt geboden door het initiatief van de Communistische Partij van Brazilië, die een grote internationale bijeenkomst organiseert in Porto Alegre in Brazilië, tijdens de bijeenkomst van het Wereld Sociaal Forum.

Veel sprekers benadrukten het positieve effect dat de uitwisseling van ideeën en de samenwerking van communistische en arbeiderspartijen heeft op zowel de coördinatie en verenigde acties met bredere anti-imperialistische, antimonopolistische, democratische en vaderlandslievende krachten, als op de ontwikkeling van de beweging tegen kapitalistische globalisering.

Tevens werd naar voren gebracht dat het zinvol zou zijn om de uitwisselingvan standpunten en ideeën te verbreden, evenals de theoretische discussie met betrekking tot de vooruitzichten van het socialisme onder de huidige omstandigheden.

De deelnemers spraken ook over de noodzaak van versterking van de internationale solidariteit van onze partijen met communisten en andere progressieve partijen en individuen die geconfronteerd worden met vervolging, gevangenisstraf en verbod op hun activiteiten. Daarnaast werd er gewezen op het belang van solidariteit met betrekking tot acties tegen antidemocratische, discriminerende en reactionaire voorschriften en wetten die de democratische rechten en vrijheid aantasten.

Athene, 10 oktober 2004, vertaling J. Bernaven.