Kaalslag in Duitsland.
Kaalslag in Duitsland. |
|
"Uw voordeel: banen voor lagere lonen", is de reclameslogan van een nieuw internetbedrijf, dat met de veiling van lagelonenslaven geld wil verdienen. Het idee komt uit een hoek waar men eerder christelijke naastenliefde zou vermoeden, maar die ook bekendstaat om voorrang van de particuliere boven de publieke belangen: de 31-jarige ondernemer Fabian Löw, studeert nog maatschappelijk werk aan de Katholieke Hogeschool van Münster.
Het is te begrijpen dat zo'n idee in een stad werd geboren waar zich, in tegenstelling tot Frankfurt of Berlijn, geen 'Polen-Strich' (plaats waar Poolse werkwilligen zich voor een gering loon aanbieden voor werk - 'Strich' betekent tippelplaats, MJ) bevindt voor zwartwerk en dumpinglonen, maar waar velen ervaringen hebben met studentenbaantjes.
Nu kun je dus vanuit je luie stoel op ieder uur van de dag (of nacht) op << www.jobdumping.de >> iemand zoeken voor het uitdelen van folders, de reparatie van de kapotte vaatwasser, opruimen van de tuin van 720 vierkante meter voor de winter of als cassière in een supermarkt van "een internationale handelsketen" van 1 december t/m 28 februari in Berlijn-Friedrichshain ("niet ouder dan 50"). In het laatste geval moeten werkzoekenden onder het startbod van 1300 euro (bruto) blijven, want zo werkt het systeem; het banenaanbod begint met een maximale prijs. Door lager te bieden (tot een minimum van vijf euro) kun je een baantje in de wacht slepen. Als je jezelf aanbiedt gaat het uiteraard omgekeerd, je begint met een minimum in de hoop dat er hoger zal worden geboden.
"In het hart van Berlijn, aan de zuidelijke rand van Pankow" zoekt een restaurant "met Spaanse kaart en een mediterraan flair" een "aardige ober, graag vrouwelijk, voor weekeinden"; voor gegadigden is "kennis van de Spaanse mentaliteit en taal een voordeel" en het werk is "op proef in het weekeinde ca. 10 uur per dienst." En natuurlijk is het het beste als ze onder het aangeboden loon van 800 euro in de maand hun arbeidskracht aanbieden.
Meestal, maar niet altijd, wordt de goedkoopste arbeidskracht gezocht. Het is ook mogelijk om door een 'kwaliteitstoets' de veiling in het laatste half uur te onderbreken voor een beter gekwalificeerde. Rond 6000 beroepen in 1200 bedrijven wil men nu via een muisklik aanbieden. Nodig daarvoor zijn, vindt Löw, "dereguleringen op de arbeidsmarkt, verlaging van de lonen en de andere arbeidsvoorwaarden om meer arbeidsplaatsen te scheppen". Het spreekt vanzelf dat de wettelijke bepalingen of de medezeggenschapsrechten, waar de arbeiders voor hebben gestreden, als hinderlijk worden ondervonden. Neoliberaal sociaaldarwinisme is het recept van Löw: "Daarbij is het belangrijk te vertrouwen op de mondigheid van de burger en niet verder te reglementeren en te bureaucratiseren." (Zoals in Nederland door het CDA wordt beleden met 'Gemeenschapsdenken', gebaseerd op ideeën van de Amerikaanse socioloog Amitai Etzioni, nvdr)
Men wil ook nog wat bedenken voor de katholieke 'sociaalleer' van het subsidiariteitsprincipe: "Wij bieden vanaf volgend jaar een grote pool aan voor vrijwilligers. Wij zullen bewijzen dat vrijwilligerswerk loont en kwalificeert." De beloning daarvan zal er dan alleen nog maar uit bestaan dat "deze mensen respect verdienen en wij in hen geloven."
*op basis van een artikel van Günter Platzdasch in "junge Welt" van 23 november 2004.