Stel, je werkt als alfa-hulp in de thuiszorg. Omdat je niet in loondienst van een instelling bent ontvang je een brutoloon zonder aftrek van belasting en premies. Stel, je hebt uit deze inkomsten uit arbeid onvoldoende middelen van bestaan en je loon wordt door de gemeentelijke sociale dienst aangevuld tot het voor jou geldend sociale minimum plus een bedrag aan vrijlating van het verdiende loon.
Nu krijg je een belastingaangiftebiljet en nog een, en nog een. Over drie jaren dus. Je krijgt drie vette aanslagen omdat over je met werken verdiende inkomen geen loonheffing is ingehouden. Wat denkt u nu, als redelijk denkend mens? Dat de sociale dienst voor nabetaling zorgt, natuurlijk. Er is toch, zo is gebleken, over die jaren te weinig aanvullende bijstand verstrekt. Dat denkt u, als redelijk denkend mens. Maar zo denken ze niet bij de sociale dienst van de gemeente; zo denkt dus niet het dagelijks bestuur van de gemeente - Burgemeester en Wethouders - die hiervoor verantwoordelijk zijn.
Vraag maar kwijtschelding bij de belastingdienst, zeggen zij. Afhankelijk van het resultaat daarvan kunt u een bijstandsaanvraag indienen. Ho, stop, een bijstandsaanvraag indienen? Jij zit toch al in de administratie, moderner uitgedrukt: je bent toch al een cliënt? Dat is toch zoeken naar moeilijkheden?
Wie betaalt de aanslagen of het niet kwijtgescholden gedeelte, als pas maanden later - zoals gebruikelijk - de beslissing op de aanvraag komt? De termijn op het aanslagbiljet is duidelijk genoeg. Hoe moet je dat betalen als je geen geld hebt? Is het niet te gek voor woorden dat je bijstand moet aanvragen voor bijstand die te weinig is uitgekeerd?
Maar buiten dat, bij een nieuwe aanvraag wordt opnieuw de draagkracht bepaald, dus inclusief de ontvangen vrijlating! En stel je voor dat je inmiddels samenwoont of beter betaald werk hebt gevonden, moet je dan een deel of misschien wel alle genoten aanvullende bijstand weer inleveren? Wat is dit voor onrechtvaardigs? Welke houten koppen verzinnen zoiets?
Na een gesprek dat een NCPN-raadslid (welk ander raadslid dan?) met de verantwoordelijke wethouder had zou de laatste het probleem bespreken met de verantwoordelijke directeur van de intergemeentelijke sociale dienst, waar nog vijf andere gemeenten deel van uitmaken. Hoe dat ook uitpakt, als de belastingdienst zijn deel opeist en er is geen betalingscapaciteit, dan zal dat geld op het gemeentehuis gehaald moeten worden. De communisten zullen daar, indien nodig, bij aanwezig zijn.
Wie onrechtvaardigheid tot beleid maakt, zal hevige tegenstand ontmoeten, tegenstand waarbij parlementair taalgebruik maar achterwege moet blijven!