|
Het jaar 2005 begon met de bekendmaking van anti-Amerikaanse gevoelens. Volgens een wereldwijd gehouden onderzoek vindt 82 procent van de Turkse bevolking dat de herverkiezing van Bush een negatieve gebeurtenis is voor de wereld. Dit plaatst Turkije bovenaan de lijst van landen waar de anti-Bush gevoelens het sterkst leven.
En in de tweede week van februari van dit jaar publiceerde de DIE, het bureau voor statistiek van Turkije, een ander onderzoeksresultaat waaruit blijkt dat volgens 53 procent van de Turkse bevolking de Verenigde Staten de grootste bedreiging vormen voor Turkije.
Op dit moment staan de recente ontwikkelingen in Noord-Irak bovenaan de Turkse politieke agenda. Niet alleen de arbeidersklasse van Turkije, maar ook de kapitalistische heersers van het land zijn ontevreden over hoe de VS zich momenteel in Irak gedragen. De kapitalisten gaat het daarbij uiteraard niet om de mensenrechten maar om de vorming van Koerdistan. Blijkbaar heeft de Turkse bourgeoisie geen andere optie dan te gehoorzamen aan de wil van de VS, maar dat is geen reden voor deze verachtelijke klasse om ondertussen wel te wensen dat de VS zullen verliezen in Irak!
Al deze feiten bij elkaar maken het voor de progressieven in Turkije iets makkelijker om met de Turkse bevolking te praten over de daden van het imperialisme. En het gegeven dat de burgerlijke media op dit moment minder bereidwillig zijn om anti-Amerikaans nieuws te censureren is daarbij zeker een voordeel.
In tegenstelling tot de VS geniet de EU nog steeds veel aanzien in Turkije. In het bijzonder de propaganda van sommige 'linkse' partijen dat de EU en de VS ernstig met elkaar in conflict zouden zijn en dat vertrouwen stellen in de EU Turkije kan helpen aan de VS-overheersing te ontsnappen, is zeer effectief geweest in de afgelopen tien jaar. Als gevolg daarvan riepen anti-Amerikaanse gevoelens juist meer sympathie voor de EU op. Dus helaas kan de toename van deze gevoelens absoluut niet geïnterpreteerd worden als groeiend anti-imperialisme in Turkije.
Er is een andere factor die de taak van het EU-imperialisme in Turkije bemoeilijkt. Door de beslissing die op 17 december 2004 is genomen (*) is de EU in Turkije een actieve speler op het politieke toneel geworden. De heersende klasse in Turkije diende tot nu toe voor het kapitalisme als zondebok, een rol die zij van nu af aan graag aan de EU overlaat. Bij alles wat de Turkse bevolking doet zal de Turkse bourgeoisie terecht naar de EU wijzen en zeggen dat zij daarvoor eigenlijk verantwoordelijk is.
De kwestie van toetreding tot de EU zal alle andere zaken in Turkije de komende jaren overheersen. En iedere 'linkse' politieke figuur die denkt dat de 'werkelijke zaak' een andere is, of doorgaat met beweren dat de EU democratie zal brengen voor Turkije, zal zwaar afgestraft worden door de Turkse bevolking.
De communisten in Turkije toonden de afgelopen jaren een pro-actieve houding, waardoor zij een ongekende legitimatie hebben verkregen. De partij heeft in de eerste plaats voorzien dat de nieuwe wetten die de EU aan Turkije heeft opgelegd ruimte zullen geven voor een legale communistische partij in Turkije, en haar naam met spoed veranderd in Communistische Partijvan Turkije. Vervolgens voorzag de partij dat de coalitie van Ecevit met de Grijze Wolven door de VS geliquideerd zou worden met als resultaat vervroegde verkiezingen. Dat gaf de partij de mogelijkheid om zich al voor te bereiden op de verkiezingen voordat alle andere partijen daarmee begonnen waren. De derde pro-actieve strategie van de partij was de keuze voor de NAVO-top in Istanboel als politiek doelwit, vanuit de verwachting dat de Turkse bevolking zich ervan bewust is hoe gevaarlijk de NAVO is.
Nu de kwestie van de EU alle andere kwesties overschaduwt en langzamerhand de achilleshiel begint te worden van de heersende klasse, is het tijd voor de communisten zich op die zaak te concentreren. Dat is de reden voor het starten van het 'Patriottisch Initiatief Tegen de EU'. Turkse en Koerdische arbeiders over de hele wereld zullen worden opgeroepen om zich uit te spreken en zich te verzetten tegen de toetreding van Turkije tot de EU. Het is tijd voor progressieve mensen - die weten dat de EU, net als de VS, imperialisme betekent dat voortdurend door de media gecensureerd wordt - om in actie te komen!
Vertaling J. Bernaven.
(*) Noot van de redactie:
De beslissing tot voortzetting van het toetredingsproces van Turkije tot de EU, zie Manifest nummer 2, 23e jaargang, 27 januari 2005, pag. 13.