Gedicht
Henricus Azewijn
Arbeidstherapie
Wij passen ons min of meer aan
wij spelen niet onaardig toneel
met soms wat argwaan
krijgen wij wellicht niet ons deel:
dénken wij dan, áls wij denken
met een dubieus, gemengd gevoel
nog niet geduid door prof. Annie Aendracht-Schenke
(ondanks haar sabbatjaar-gewoel!).
Met de kont tegen de voederbak
in ons taalgebruik van vandaag de dag
krijgen wij, ondanks ons spel, toch de zak
hijst onze werkgever elders zijn vlag!
Gelukkig overleven er allochtonen
die ons gedrag doen objectiveren
ónze overlevingskunst misschien wel honen
als wij het tij niet kunnen keren.
De stormen in de glazen water
in de kastelen van kristal
de stormen van de mensenhater:
met alle winden mee draait het verval
tot iedereen er lucht van krijgt
dat wij verkeerd hebben gekozen
nu de ondergang van onze beschaving dreigt
wij met arbeidstherapie rusten op plastic rozen.