Strijd voor behoud sociale huurwoningen blijft nodig

Sociaal-economische redactie

Roel Walraven, ex-wethouder Sociale Zaken voor de CPN, was een van de sprekers op 5 februari jl. tegen de plannen van Dekker en de afbraak van de sociale woningbouw. De strijd is niet gestreden, daarom plaatst Manifest zijn bijdrage om de noodzaak van voortzetting van de woon- en huurstrijd en strijd tegen de afbraakmaatregelen van deze regering te onderstrepen.

"Het is nodig dat jong en oud zich met kracht blijven verzetten tegen de aantasting van de sociale woningbouw, de verkoop van huurwoningen en het opdrijven van de huren. De ouderen met een AOW of een klein pensioen worden toch al zwaar getroffen door dit kabinet door bevriezing van de uitkeringen, de stijging van de ziektekosten en de thuiszorg. Zij kunnen eenvoudigweg geen nieuwe huurverhogingen meer betalen.

Waarom waren de plannen van Dekker voor ouderen zo slecht? Omdat het gevolg voor hen was verhuizen. Maar waar naartoe?

Waar zouden mensen heen moeten die vaak al tientallen jaren in hun woning zitten? Hun buurt of stad uit waar ze al jarenlang wonen en hun vrienden en kennissenkring hebben opgebouwd? Deze minister en de partijen die haar steunen gedragen zich als asocialen tegenover de ouderen.

Zij denken alleen aan geld en hebben geen oog voor de sociale en financiƫle nood waarin veel ouderen zich bevinden. Als dank voor vele jaren hard werken voor een karig loon waarvan geen eigen huis kon worden gekocht dreigen zij nu de straat op te worden geschopt. Alleen daarom waren de plannen van Dekker al onaanvaardbaar en dat ze nu voor een deel van de baan zijn is het resultaat van actie en verzet.

We moeten dit verzet instandhouden, want een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken, deze vos blijkt echter een wolf in schaapskleren te zijn en aan haar nieuwe plannen is nog geen touw vast te knopen. Maar er is ook zonder Dekker al genoeg aan de hand.

In Amsterdam worden nu al ook met steun van de PvdA en de woningcorporaties vele duizenden huurwoningen verkocht. Voor het eerst in de naoorlogse jaren hangen in de volksbuurten borden aan de woningen 'te koop'. En de prijzen lopen in de honderdduizenden euro's voor woningen die hun prijs in de verhuur al meerdere keren hebben opgebracht.

Huurders worden uit hun woningen weggekocht of weggepest en door het renovatie en splitsingsbeleid gaan duizenden huurwoningen verloren. Geschikte benedenwoningen voor ouderen gaan in de verkoop en komen bij yuppen terecht die best een trapje kunnen lopen.

Daarom is het splitsings- en verkoopbeleid van huurwoningen voor de ouderen, door welke partij dan ook gepropageerd of uitgevoerd, onaanvaardbaar. Dat is de reden waarom wij de jongeren oproepen om solidair te zijn en niet toe te staan dat ouderen uit hun huizen worden gejaagd. Als het niet via het parlement of via de rechter kan worden geregeld, dan moet het maar op straat worden uitgevochten. Jong en oud, samen voor het behoud van onze huurwoningen.