Het monster Bolkestein wordt bijgewerkt maar niet begraven


Foto: De betogers van 19 maart hebben een eerste overwinning behaald in de strijd tegen de Bolkestein-richtlijn. (Foto Solidair)

 


De op winst beluste bovenbazen horen achter tralies: zij zijn de oorzaak van armoede en misère.  

Herwig Lerouge

De Bolkestein-richtlijn over de liberalisering van de diensten was het belangrijkste mikpunt tijdens de euromanifestatie van 19 maart in Brussel. De Europese Raad heeft nu beslist de richtlijn aan te passen. Maar Bolkestein is geenszins begraven.

De talrijke tegenstanders van de Bolkestein-richtlijn, zoals de betogers van 5 juni 2004 en van 19 maart jl., hebben een eerste overwinning behaald: de Europese Raad van Staats- en Regeringsleiders heeft op 22 maart beslist dat de richtlijn zal worden herzien. Zonder die mobilisatie zou de richtlijn wellicht allang zonder veel ruchtbaarheid werkelijkheid geworden zijn. Want vergeet niet: de richtlijn werd in het begin goedgekeurd door een Europese Commissie toen de socialisten en groenen in de meerderheid waren.

Een overwinning dus. Maar geen complete, want de richtlijn is nog niet van tafel. De Europese Raad heeft alleen beslist dat de richtlijn zal worden bijgewerkt "om het Europees sociaal model te bewaren". Maar het principe zelf van de liberalisering van de diensten wordt niet ter discussie gesteld: "Om de groei en de tewerkstelling te bevorderen en om de competitiviteit te versterken, moet de interne (Europese) markt van diensten volledig operationeel worden", herbevestigt de Raad. Ook al heeft deze politiek van liberalisering in de Europese Unie al 19 miljoen werklozen voortgebracht.

De Raad heeft het principe van het land van herkomst helemaal niet afgevoerd. Volgens dit principe dat de kern van de richtlijn vormt, zouden Poolse ondernemingen in België kunnen werken volgens de Poolse sociale normen en Poolse lonen.

Hoe gaat het nu verder? De richtlijn zal naar het Europees Parlement gestuurd worden dat er op z'n vroegst midden juli over zal debatteren. Daarna gaat het terug naar de Europese Commissie, die de amendementen van het parlement al of niet in de tekst van de nieuwe richtlijn zal integreren. En tenslotte gaat ze terug naar de Raad.

Tegen die tijd is het referendum over de Europese grondwet in Frankrijk allang achter de rug. Daar ligt het 'nee tegen de Grondwet' in de opiniepeilingen voorop. Dat bezorgt de Europese leiders koude rillingen. In de eerste plaats de Franse president Chirac, die om die reden alle registers opentrekt tegen Bolkestein. Maar als het referendum achter de rug is zullen er andere kaarten op tafel liggen natuurlijk. Voor de werknemers blijft de volledige intrekking van de richtlijn de inzet van de strijd.

Chirac verraden door Le Figaro

Het rechtse Franse dagblad Le Figaro (24 maart 2005) beschrijft met veel pret de cynische strategie van president Chirac: "Tot alles bereid om een overwinning van nee (tegen de Europese grondwet) te vermijden, trekt Chirac ten strijde tegen het 'liberale Europa'. Zijn eerste doelwit, hoe kan het ook anders: de Bolkestein-richtlijn. [...] Chirac heeft zijn kamp gekozen: dat van het sociale Europa, waar hij - zolang de eurotop duurt - de vurige verdediger van geworden is." In Parijs is de Franse president bezig de wet op de 35-urige werkweek uit te hollen, wil hij de ambtenarenpensioenen afschaffen en privatiseert hij 'Electricité et Gaz de France'. Maar in Brussel spreekt hij alsof hij de euromanifestatie van 19 maart zelf heeft georganiseerd. Chirac: "Het was een waardige en vastberaden betoging. De vakbonden van de werknemers zijn terecht verontwaardigd, het oorspronkelijke voorstel van de richtlijn was overdreven." Le Figaro aarzelt niet te schrijven dat Chirac zonder veel scrupules liegt: "Hoewel de tekst van de richtlijn nog op tafel ligt, doet hij alsof hij al verworpen is. Zonder scrupules voor zijn Europese collega's die akkoord gaan om de richtlijn aan te passen, zonder hem evenwel te verwerpen". En nog steeds volgens Le Figaro heeft Chirac "het principe van het land van oorsprong" aangevallen, de hoeksteen van de Bolkestein-richtlijn." Terwijl hij heel goed weet dat "de Commissie dit principe niet zal afzweren, want het vormt sinds 1958 de basis van de interne markt." Daarom besluit Le Figaro: " 'De woorden van Chirac zullen niemand bedriegen. Wij begrijpen heel goed de specifieke context waarin hij die uitlatingen gedaan heeft', verduidelijkt een Engels diplomaat. De specifieke context waarop de Engelse diplomaat doelt, is de opmars van 'nee tegen de grondwet' in de peilingen. Na een eerdere peiling, die 52 procent aangaf voor 'nee', kwam er een volgende met 55 procent voor 'nee'."

Grondwet

Sommige (sociaal-democratische) politici beweren dat "als de Europese grondwet goedgekeurd wordt er een bijkomende bescherming tegen een toekomstige dienstenrichtlijn door ontstaat, omdat in het Ontwerp van Grondwet de openbare diensten erkend zouden worden. De Grondwet spreekt helaas niet over 'openbare diensten', maar over "diensten van algemeen economisch belang". En die kunnen evenzeer door een privébedrijf geleverd worden. En volgens de Grondwet zijn die diensten bovendien onderworpen aan "vrije en niet vervalste concurrentie". De Bolkestein-richtlijn vindt zijn juridische basis juist in de grondwet, die aangeeft dat "het verboden is beperkingen op te leggen aan onderdanen van de Unie die diensten leveren in andere lidstaten". Hoe kan men dan tegen Bolkestein zijn en tegelijk voor de grondwet? Dat kan niet, maar opportunisten zijn graag bereid water en vuur te mengen. Het resultaat? Een soort blubber...

Bron Solidair, 30-3-2005.