Oost-Groningen in de schijnwerpers

NCPN-afdeling Reiderland vecht door tegen verslechteringen

Van een correspondent

Oost-Groningen stond op 12 mei volop in de belangstelling van de Nederlandse media vanwege het koninklijke bezoek en de 'eerste druppels' die koningin Beatrix liet stromen voor de Blauwe Stad. Er waren uiteraard veel ondernemers aanwezig, onder wie de beruchte Koop. Dat zegt al genoeg over de aard van de gebeurtenis. Het was geen feestje voor en van de bevolking. Die kopen niets voor dit soort aandacht.

De Blauwe Stad blijft gemengde gevoelens oproepen. Het blijft onbegrijpelijk dat er zoveel land onder water wordt gezet, maar hoe je er ook tegenaan kijkt, het levert wel werkgelegenheid op. Maar met deze vaststelling beginnen de problemen al meteen. Er zijn immers nauwelijks Oost-Groningse bedrijven (behoudens enige hand- en spandiensten) bij het project betrokken.

Van het begin af aan heeft de NCPN de plannenmakers onder druk gezet en sleepte de NCPN toezeggingen binnen. Zo werd er gezegd dat er ook woningen voor 250.000 gulden gebouwd zouden worden. Maar inmiddels gaat het om 400.000 euro!

De Blauwe Stad zou een versterking worden voor de omliggende dorpen, werd er beweerd. Nu hebben de plannenmakers een zogenaamde ring om de Blauwe Stad bedacht en zijn er enige lieden die rondlopen met plannen om bepaalde voorzieningen uit de dorpen te verplaatsen naar de ring, met als argumentatie dat als we nu niets doen de winkels zich in andere dorpen zullen vestigen en de voorzieningen zullen verdwijnen. Steeds wordt als chantagemiddel ingespeeld op angstgevoelens om de oorspronkelijke plannen uit te kleden.

Het zou beter geweest zijn voor de ontwikkeling van Oost-Groningen als er meer aandacht was geweest voor industrialisatie. Waarom maken de gemeenten, de provincie en het rijk geen gebruik van de Groningse bodemschatten om industriële bedrijvigheid te versterken? Waarom leveren de Groningse bodemschatten niets op voor de Groningse bevolking? Waarom worden die bodemschatten niet ingezet om voor Oost-Groningers werk te genereren? Waarom blijven de gemeenten nog langer opdraaien voor dure reïntegratiebedrijven die voor miljoenen euro's een viertal arbeidsplaatsen creëren?

De NCPN zal op de noodzaak van ontwikkelingen die bijdragen aan de verbetering van de positie van de bevolking blijven wijzen en er voor waken dat de voorzieningen in de dorpen blijven en de aanpassingen aan de wegen die in verband met de Blauwe Stad worden getroffen niet zullen plaatsvinden op rekening van de armlastige gemeenten. De NCPN zal zich blijven verzetten tegen elke verslechtering en zal knokken voor elke mogelijke verbetering.

Rijksbezuinigingen en plaatselijke politiek

Door de forse rijksbezuinigingen op de gemeenten - ook Reiderland kreeg en krijgt veel minder geld van het rijk - werd de NCPN de afgelopen tijd gedwongen op veel terreinen uitvoering te geven aan bezuinigen. Uiteraard gingen daar nogal wat discussies aan vooraf en levert het nog heel wat nieuwe discussies op. De vraag is immers of communisten nog langer verantwoordelijkheid kunnen nemen voor dit rijksafbraakbeleid, waar ze uiteraard niet verantwoordelijk voor zijn. Maar communisten zijn niet gewend om van de kant te gaan staan roepen of te denken dat een enkele ludieke actie iets zal veranderen. Communisten weten dat alleen een breed gedragen volksverzetde Haagse plannen kan tegenhouden. Als communisten aan besturen deelnemen, proberen ze elke dag opnieuw de aanvallen op het levenspeil tegen te houden en als dat niet lukt te verzachten. Daar kan de bevolking van opaan. Communisten hebben geen verborgen agenda's en zijn niet omkoopbaar. Communisten bedrijven geen politiek om eigen gewin. Zij treden op voor de belangen van de bevolking.

De afdeling Reiderland heeft regelmatig overleg met het partijbestuur van de NCPN over de vraag of de NCPN-Reiderland met het oog op alle verslechteringen nog wel moet doorgaan met het leveren van een wethouder. Dat zijn serieuze vragen, waar zeer gewetensvol mee wordt omgegaan. Er is voorlopig voor gekozen om door te gaan en nog harder te knokken om de bezuinigingen en tariefsverhogingen zo beperkt mogelijk te houden. Daar heeft de bevolking van Reiderland recht op! Daarom bracht een groot deel van de bevolking zijn stem uit op de NCPN. Dan geldt echter wel: hoe groter de NCPN, hoe meer ze kan doen! De NCPN zal de komende tijd veel meer aandacht schenken aan acties die het raadswerk zullen versterken.

Taxi Plus

Deze voorziening rijdt sinds 1998 in Oost-Groningen. De opzet was om een vervanging te zoeken voor het steeds verder afbrokkelen van het openbaar vervoer. Hieraan deden zeven gemeenten en de provincie Groningen mee. Ook werd Taxi Plus gebruikt voor het gehandicaptenvervoer. De pashouders konden goedkoper reizen van deur tot deur. Ook konden ze met een medische verklaring een begeleider meenemen. De gemeenten betaalden per inwoner en de mensen konden voor 600 gulden op jaarbasis vrij rijden.

In 2002 moest Taxi Plus opnieuw worden aanbesteed en werd het aanbod uitgebreid tot negen gemeenten. De gemeenten wilden echter niet meer op inwoneraantal betalen, maar op het aantal kilometers dat er de afgelopen jaren was gereden, omdat de meeste kilometers door de inwoners van Reiderland werden gereden.

In het Platformoverleg heeft de NCPN-wethouder zich tot het laatste toe verzet tegen deze voorstellen, maar uiteindelijk heeft de gemeente Reiderland er toch mee ingestemd om niet helemaal zonder vervoer voor de mensen te komen.

Er mag maar vijf zones worden gereden. Reist men verder, dan is er de mogelijkheid om met Vittalis tegen het openbaar vervoertarief te rijden. Ook van deur tot deur.

Kortgeleden was er weer discussie over de Taxi Plus-regeling. Het was de bedoeling om de mensen de mogelijkheid te geven om 1500 kilometer op jaarbasis te kunnen rijden tegen een ritprijs van 40 eurocent, ingaande op 1 april 2005. Bij een hoger aantal kilometers zou men echter in de prijsklasse van 1,60 euro per zone vervallen.

De NCPN is hiermee, na overleg met de Senioren Raad (Ouderen Bonden), akkoord gegaan onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat er voor mensen die pashouder zijn en waarvan een partner in een verpleeg- of verzorgingshuis zit een aparte oplossing zou worden gezocht, zodat ze hun partner iedere dag kunnen bezoeken! Dit leverde behoorlijk wat strijd op binnen het college. Pas toen de NCPN-wethouder dreigde met een minderheidsstandpunt naar de raadscommissie te gaan, gingen de overige twee collegeleden overstag en gingen er ook mee akkoord dat de genoemde groep op aanvraag in aanmerking kan komen voor meer kilometers, zodat ze iedere dag de mogelijkheid hebben

om naar hun partner te gaan.

De NCPN knokt, vaak onopvallend, binnenskamers maar zal, nu de aanvallen op de bevolking groter worden, niet schuwen om de bevolking te mobiliseren om ook buiten het gemeentehuis op te treden.