Schijnheiligheid en lafhartigheid Nederlandse regering


Niet de oud-Indië-gangers moeten worden geëerd maar de toenmalige Indonesië-dienstweigeraars.  


 


 

Redactioneel

Indonesië is in het nieuws. Vooral het 'gezamenlijke' verleden met Nederland wordt belicht. De Nederlandse regering, bij monde van de minister van Buitenlandse Zaken, Bot, heeft een heel klein stapje gezet op weg naar een formele en officiële erkenning van 17 augustus 1945 als de dag van de onafhankelijkheid van Indonesië.

De Nederlandse regering spreekt met twee tongen. Dat wordt zeer duidelijk als we zien hoe er wordt omgesprongen met de militaire bezetting van Indonesië tussen 1945 en 1949.

Volgens Bot is het tijd om zestig jaar na dato "Indonesië klare wijn te schenken". Dat betekent volgens de minister dat Nederland "politiek en moreel" de datum van 17 augustus 1945 als dag van de onafhankelijkheid zal erkennen. Nederland verleende uiteindelijk na onderhandelingen Indonesië in 1949 de onafhankelijkheid. De onafhankelijkheidsdatum was derhalve in Nederlandse ogen de soevereiniteitsoverdracht op 27 december 1949. Maar nog altijd niet officieel. Indonesië bestaat sinds 1945!

Bot betreurt lijden Indonesische volk

Minister Bot van Buitenlandse Zaken heeft op dinsdag 16 augustus jl. in Jakarta zijn "oprechte treurnis" uitgesproken over het leed dat de Indonesische bevolking is aangedaan door de Nederlandse militaire acties tussen 1945 en 1949. "Een groot aantal mensen is om het leven gekomen door acties van Nederlandse kant", zei hij. Het leed dat de militaire acties tegen de Indonesische vrijheidsstrijders heeft veroorzaakt wordt schoorvoetend erkend, maar nog steeds wordt er een slag om de arm gehouden als het gaat om een volledige afwijzing van die monsterlijke acties tegen een soeverein volk en een onafhankelijke staat.

Bot is in Indonesië om de viering van de zestigste verjaardag van de Indonesische onafhankelijkheid bij te wonen. Het is de eerste keer dat een lid van het Nederlandse kabinet de viering bijwoont. Tijdens de zogeheten politionele acties in Indonesië zijn aan Nederlandse kant bijna 6000 militairen om het leven gekomen. Aan de kant van de Indonesische strijdkrachten vielen naar schatting rond 100.000 [andere bronnen spreken van 150.000, nvdr] doden. In zijn rede ging Bot niet zo ver om zijn excuses aan te bieden namens de Nederlandse regering. Hij noemde het een "harde en bittere realiteit, speciaal voor het Indonesische volk, dat er militaire actie was ondernomen" en dat aan beide zijden vele doden en gewonden vielen. Terugkijkend op de donkere bladzijde in de Nederlandse geschiedenis zei de bewindsman dat "alleen als iemand op de top van de berg staat hij kan zien wat de kortste weg naar boven is". Bot beweert dus glashard dat over de onjuistheid van de Nederlandse politiek indertijd moeilijk was te oordelen. Flauwe kul natuurlijk, met name de CPN verzette zich hevig tegen de uitzendingen. Toen al vond uitgesproken en onderbouwd verzet plaats.

Echt schijnheilig wordt het pas als we de kortgeleden gehouden 'veteranendag' in herinnering brengen. Het Comité Nederlandse Veteranendag, gesponsord door regering en koninklijk huis, wil de oud-militairen, die de dood van 150.000 Indonesiërs veroorzaakten, erkenning en waardering te schenken.

Veteranen geëerd op eerste Veteranendag

Ruim 150.000 veteranen worden woensdag geëerd op de eerste nationale Veteranendag, op de verjaardag van wijlen prins Bernhard, de 'veteraan der veteranen'. Veteranen zijn militairen die ooit op een vredesmissie of militaire operatie in het buitenland zijn geweest en niet meer werken bij Defensie. Nederland telt ruim 150.000 veteranen, van de oud-strijders uit de Tweede Wereldoorlog tot ongeveer 70.000 jonge veteranen die zijn ingezet bij vredesmissies in bijvoorbeeld Libanon, voormalig Joegoslavië, Afghanistan en Irak. Vice-premier Zalm heeft in de Ridderzaal op het Binnenhof namens de regering het boetekleed aangetrokken voor de lakse houding die er jarenlang was tegenover Indië-veteranen. Tweede-Kamervoorzitter Weisglas sprak "de hoop en verwachting" uit dat de Veteranendag "het begin vormt van een voor Nederland nieuwe traditie en dat deze veteranendag zal bijdragen aan het - volstrekt terechte - vergroten van de waardering en de erkenning van de grote bijdrage van de veteranen aan vrede en veiligheid in Nederland en in de wereld".

Wat hiertegen te doen staat is duidelijk: een officiële en formele erkenning van het feit dat Indonesië op 17 augustus 1945 onafhankelijk werd, een officiële afwijzing van de militaire acties tussen 1945 en 1949 en de afschaffing van de veteranendag.

Indonesië-weigeraars

Over de Indonesië-weigeraars wordt in de vele actuele artikelen nauwelijks geschreven. Manifest zorgt de komende periode voor een ander verhaal. Geen erkenning en waardering voor soldaten, waarvan velen uiteraard misleid door de regeringspropaganda, deelnamen aan moord- en slachtpartijen om Nederlandse bedrijven en individuen de kans te bieden Indonesië nog even snel leeg te roven voor het echt onafhankelijk zou zijn. Manifest komt op voor de erkenning en waardering van de dienstweigeraars die hun daad moesten bekopen met gevangenneming. Zij waren de echte helden.