Mooie woorden

De lotgevallen van F. en de verandering van het klimaat

Rinze Visser

De laatste tijd hoor je veel over klimaatverandering. Dat gaat over een meteorologisch en wellicht ecologisch fenomeen. Het is een serieus onderwerp waar wetenschappers zich mee bezighouden. Zo'n onderwerp gaat zeker niet ongemerkt voorbij. Heel anders is het gesteld met die andere klimaatverandering. Hier geen grote krantenkoppen, hier geen topconferenties, hier geen televisiepanels met publiek. Ook niet 'rondom tien'...

Waar bij de weerkundige klimaatverandering een ontwikkeling van vele, misschien wel honderden, jaren verondersteld wordt, ontwikkelt die andere klimaatverandering zich zeer snel en in alle mediastilte. Het gaat hier om de verandering van het sociale klimaat! In enkele jaren tijd is dat klimaat meer veranderd dan in twintig jaar daarvoor, als in een stroomversnelling.

De cursussen van de uitvoerders van de anti-arbeiderspolitiek beginnen hun vruchten af te werpen. Werkloos vanwege een bedrijfsbeëindiging? Twee keer bij eenzelfde bedrijf gesolliciteerd en daarna nog eens bij een ander bedrijf? Omdat ze daar, tussen de andere sollicitaties door, hadden gezegd het later nog maar eens te proberen. Verboden! De Wet Boeten en Maatregelen! VERBOTEN! ! Fout! Mag niet van UWV! Boete: 20 procent van de uitkering af! En dat zestien weken lang. De 'crimineel' die dubbele sollicitaties op z'n geweten heeft, heeft ook vrouw en kinderen. Zó hou je de arbeiders onder de duim! Er heerst een ander klimaat...

Dan hebben we daar de lotgevallen van F. Zij werkt twee dagen in de week en is vanwege ernstige rugklachten echt niet in staat méér te werken. Is weduwe en niet ANW-gerechtigd. Is door hier niet nader te noemen omstandigheden de rest van haar inkomen kwijtgeraakt. Dus, een aanvullende werkloosheidsuitkering Wet Werk en Bijstand aanvragen; tevens een woonkostentoeslag van de vangnetregeling. Ook een voorschot aangevraagd, men moet toch leven! Pakken met formulieren.

Na veel geworstel ingevuld formulier vangnetregeling inleveren. Dat gaat niet, zegt de beambte, u moet morgen tussen negen en tien uur een telefonische afspraak maken bij het hoofdkantoor, zonder zo'n afspraak nemen wij de zaak niet in. Volgende dag gebeld op de afgesproken tijd. De persoon die hierover gaat is vandaag niet aanwezig. Wat te doen? Mijn advies: inleveren die hap, ik zorg dat ik zichtbaar in de buurt ben. Na zo'n vijfentwintig minuten overleg wordt de zaak ingenomen voor behandeling.

Vijf weken na aanvraag aanvullende bijstand: F. wordt gebeld door beambte: u hebt bijna geen saldo op uw rekening, hoe betaalt u dan de huur en andere vaste lasten? Proefde F. daar enige bezorgdheid aan de andere kant van de lijn? Oh nee! Van familie geld geleend? Dan verlangen wij van u een door beide partijen (!) ondertekende leenovereenkomst! Op de vraag van F. wanneer zij nou een voorschot krijgt en dus niet meer hoeft te lenen, krijgt F. het antwoord: u krijgt geen voorschot, want u hebt nog inkomen uit arbeid, dat is voldoende om eten en drinken van te kunnen kopen. Op de vraag van F. hoe het dan moet als de dreigbrieven van woningstichting en nutsbedrijven komen, zegt de beambte dat dit niet het probleem van de sociale dienst is, maar van F. zelf. Nog geen bericht van de vangnetregeling gehad; de huur is hoger dan de eigen inkomsten van F. ...!

Twee weken later. F. wacht nog op beslissingen. Burgemeester en Wethouderszullen drie dagen naar Straatsburg gaan en willen dat schrijver dezes, als langstzittend raadslid, die dagen de burgemeester vervangt. Deze schrijver vermeldt in een brief dat het onverteerbaar is als het voltallige college op gemeenschapskosten drie dagen in het buitenland verkeert en de eigen inwoners laat verrekken en dat hij onder zulke omstandigheden niet zal vervangen.

Lezers, om het verhaal niet te lang te maken heb ik een aantal dingen weggelaten. Het gaat hier slechts om één voorbeeld.

Na twee maanden kreeg F. de beslissing op de aanvraag om aanvullende bijstand; als er geen stennis was gemaakt had het veel langer geduurd. Wel een beslissing, maar daarmee nog geen geld. Want sociale diensten hebben geen haast. Over de vangnetregeling echter nog geen bericht... Oorzaak: klimaatverandering. Dat is de toestand van de arbeidersklasse in Nederland anno 2005. Wie regulier werk heeft merkt dat nog niet zo, maar o wee, als men werkloos wordt. Bij voorbaat verdacht, bij voorbaat een profiteur, fraudeur en crimineel! Vernederd worden, beledigd worden! Voor een deel van de bevolking is Nederland een politiestaat!!

Hoe snel die verandering, die klimaatverandering, gaat, dat merkt de communist bij wie regelmatig de telefoon en de deurbel klinkt. Mensen - van a tot z - gemangeld door de willige knechten van de heersende klasse. Mensenrechten? Lazen we niet in de krant dat er in Duitsland een rapport verscheen over grootscheeps misbruik van de sociale voorzieningen? Dat leden van de PDS mensen tips geven hoe te frauderen? Wordt er niet door de Europese Volkspartij in het Europees Parlement (waar ook het CDA toe behoort) een voorstel ingediend om partijen en groepen in Europa, die de klassenstrijd propageren (dat is: de mensen in verzet brengen tegen de afbraak!) te verbieden? Omdat deze de mensenrechten zouden schenden! Klimaatverandering!

Ook deze schrijver en andere 'schenders van de mensenrechten' mogen wel uitkijken. Want opkomen voor de slachtoffers van het neo-liberalisme, van het naakte, pure kapitalisme, de mensen helpen hun weinig nog overgebleven recht te krijgen, is het schenden van mensenrechten. Van rechten van mensen! Van miljardairs, van uitbuiters! Klimaatverandering!

Hoeveel partijen zijn er niet die walgen van sociale zekerheid, omdat die de mensen - de arbeidersbevolking - lui en afhankelijk zou maken. Het lijkt erop dat men elke dag met vreugde kennis neemt van de nieuwsberichten over bedrijfssluitingen en massale ontslagaankondigingen, omdat dat weer meer te jagen oplevert.

Hoe meer werkloosheid, des te meer dit systeem door hen bejubeld wordt. Want het zijn bij hen niet de daders die schuldig zijn, maar de slachtoffers. Klimaatverandering!