"Laten we een compromisje sluiten..."


Merkel CDU/CSU (l) en Müntefering SPD (r), samen bereid om de Duitse bevolking nog verder uit te kleden.  

Marcel de Jong

"Laten we een compromisje sluiten", zo dichtte in de jaren '20 van de vorige eeuw de bekende linkse Duitse dichter Kurt Tucholsky, de politiek van de SPD op de korrel nemend. Dat is nu, 80 jaar later, net zo actueel. De sociaaldemocraten hebben zich met hun opstelling in de kabinetsformatie met de christendemocraten volstrekt ongeloofwaardig gemaakt.

In de verkiezingsstrijd was één van hun beloften dat met hen de BTW niet zou stijgen. Resultaat: met ingang van 2007 wordt de BTW verhoogd van 16 naar 19 procent. Een ander voorbeeld is de wet op de ontslagbescherming. Deze, in de laatste jaren onder de SPD/Groenen-regering al sterk aangetaste garantie voor vaste arbeidsovereenkomsten, zouden de sociaaldemocraten handhaven. Resultaat: onder dit kabinet gaat de ontslagbescherming pas na twee jaar in. De hekken worden geopend voor een beleid van 'hire and fire'.

De minister van Financiën, de notabene in mei als minister-president van Noordrijn-Westfalen naar huis gestuurde SPD'er, Peer Steinbrück, maakte bekend dat de bondsregering van plan is nog meer van het 'Tafelzilver' van de federale overheid te verkopen. Van de ambtenaren komt 2,5 procent op straat te staan, de overheidsaandelen van Post, Telecommunicatie en Spoorwegen worden verkocht. De Lissabon-agenda, hier onder de naam 'agenda 2010' bekend, wordt met alle kracht doorgedrukt. Terwijl vroeger nog rekening werd gehouden met de, aan de SPD verbonden vakbonden, zullen die nu helemaal geen rol meer spelen.

Demissionair minister van Economische en Sociale Zaken, Clement (SPD), had nog voor zijn vertrek in een beleidsstuk van zijn departement alle werklozen als "parasiten" betiteld. De door zijn partij geforceerde hervorming van het sociale stelsel zou niet op gang komen omdat de 'steuntrekkers' zich asociaal zouden gedragen en bij de sociale diensten foutieve gegevens zouden doorgeven. Het is niet bekend of zijn opvolgers (het departement is nu weer opgesplitst in de departementen Sociale Zaken en Werkgelegenheid én Economische Zaken en Technologie), Franz Müntefering (SPD) voor SZW en Michael Glos (CSU) voor EZT, zich alsnog hebben gedistancieerd van deze uitspraken.

Het devies van de nieuwe bondskanselier is: "Voorwaarts met Duitsland". Merkel heeft zich daarvoor al vast de hulp van bovenaf verzekerd, toen ze bij de eedaflegging haar "ik wil" met de christelijke wens bekrachtigde "Zowaar helpe mij God". Van de rest van haar kabinet is ook niet veel goeds te verwachten. De SPD krijgt de ministeries van Buitenlandse Zaken, Financin, Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Gezondheid, Verkeer, Woningbouw en Stadsontwikkeling, Justitie, Milieu en Economische Samenwerking en Ontwikkeling. De CDU heeft Binnenlandse Zaken, Defensie, Onderwijs en Wetenschappen, Familie, Senioren, Vrouwen en Jeugd en Thomas de Maizière als chef van het 'Bundeskanzleramt'. De CSU bezet de ministeries van Landbouw en Economische Zaken en Technologie. De dames en heren die er de scepter zwaaien zullen de volgende tijd meer van zich laten horen.

Laten we met de bovengenoemde Tucholsky eindigen: "Und durch Deutschland geht ein tiefer Riss, dafür gibt es keinen Kompromiss." (En door Duitsland loopt een diepe kloof, daarvoor bestaat geen compromis).

N.B. Intussen zijn verscheidene linkse sociaaldemocraten uit hun partij gestapt. In Keulen ging het om 30 mensen, waaronder de bekende socioloogChristopf Butterwegge en alle JUSO-voorzitters (Jonge Socialisten) van de laatste tien jaar. Zij zullen hun nieuwe politieke 'Heimat' waarschijnlijk in de WASG vinden. De DKP heeft ook een graantje meegepikt. Een jonge sociaaldemocraat is zonder omwegen naar de DKP gestapt en zorgt nu voor de eerste raadszetel voor de DKP sinds mensenheugenis in Nachrodt-Wiblingwerde.

Het is allemaal nog maar het begin van de komende politieke verschuivingen.