Redactie buitenland
N.a.v. de aanval door de Raad van Europa op het communisme bleek bij velen nauwelijks kennis van dit orgaan, opgericht in 1949 om de westerse waarden en belangen te verdedigen. Daarom hieronder kort een beschrijving.
Deze politieke organisatie is in 1949 opgericht en is gevestigd in Straatsburg (Grondslag Statuut van de Raad van Europa - Verdrag van Den Haag). Dit orgaan is géén onderdeel van de Europese Unie en moet niet verward worden met de Raad van de Europese Unie of de Europese Raad. De Raad van Europa heeft veel meer lidstaten, namelijk alle landen van Europa, inclusief Rusland, Turkije en de landen in de Kaukasus (Wit-Rusland, Monaco en Vaticaanstad zijn geen lid).
Het primaire doel van de Raad van Europa is het bevorderen van de eenheid - gebaseeerd op westerse waarden (!) - tussen de lidstaten, met name door het sluiten van onderlinge verdragen. Het belangrijkste daarvan is het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden (EVRM), dat door alle lidstaten is getekend. Burgers kunnen zich beroepen op bepalingen in het EVRM bij een belangrijk orgaan van de Raad van Europa: het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Ook bewaakt deze organisatie de uitvoering van verdragen ter voorkoming van marteling.
Naast mensenrechten is de Raad van Europa ook op andere terreinen actief. Veel programma's zijn gericht op versterking van democratische structuren en de rechtsstaat in met name Oost- en Zuidoost-Europa. Daarnaast stimuleert de Raad van Europa de culturele diversiteit in Europa, bijvoorbeeld op het gebied van architectuur, tv- en filmproducties.
De doelstelling is nadrukkelijk gericht op de handhaving van de westerse parlementaire democratie. De Raad van Europa is een samenwerkingsverband tussen regeringen, met de volgende opdrachten:
Sinds 1989 kreeg de parlementaire samenwerking tussen Europese landen een sterke impuls, toen veel Oost-Europese landen lid werden van de Raad van Europa. De contacten en uitwisselingen hebben het democratiseringsproces, naar westers model, in deze landen vergemakkelijkt. Vele parlementaire missies naar Oost-Europese en Zuidoost-Europese landen vormden de inzet van debatten in Straatsburg. Op deze wijze is de politieke rol van de Raad van Europa versterkt.
De Raad van Europa bestaat statutair uit het Comité van Ministers en de Parlementaire Vergadering (PACE). In het Comité van Ministers hebben de ministers van Buitenlandse Zaken uit alle lidstaten zitting. In de Parlementaire vergadering zijn afgevaardigden uit alle parlementen vertegenwoordigd.
De Raad van Europa is een organisatie waarvan alle Europese landen lid zijn, uitgezonderd Wit-Rusland, Monaco en Vaticaanstad. Met de toetreding van Servië en Montenegro in april 2003 zijn 46 landen lid van de Raad. Bovendien hebben de Verenigde Staten, Canada, Mexico, Israël, Japan en Vaticaanstad de status van waarnemer.
Nederland heeft een speciale ambassade, de Permanente Vertegenwoordiging (PV) bij de Raad van Europa in Straatsburg. Aan het hoofd daarvan staat een ambassadeur, die namens de Nederlandse regering aan het intergouvernementele overleg deelneemt. Daarvoor komen instructies uit Den Haag. Op dit moment bekleedt een Nederlander, Van der Linden (CDA), het voorzitterschap van PACE.
Website http://www.coe.int/